ഏറെക്കുറെതാഴെപ്പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾക്ക് സമാനമായിഒാർത്തഡോക്സ്, യാക്കോബായ സഭകളും പഠിപ്പിക്കുന്നു.

ബെബിൾ : യേശുവായിരുന്നു അപ്പൊസ്തലൻമാരുടെ തലവൻ (യോഹ 13:13). റോമാമതം : പത്രാസ് അപ്പൊസ്തലൻമാരുടെ തലവനായിരുന്നു (കാറ്റക്കിസം 552, 765, 880).

ബെബിൾ: അപ്പൊസ്തലൻമാർക്ക് പിൻഗാമികളുണ്ടായിരുന്നില്ല. പിൻഗാമിയാകേണ്ടവർ അപ്പൊസ്തലൻമാരോടൊപ്പം യേശുവിന്റെ പുനരുത്ഥാനത്തിന് സാക്ഷിയായിരിക്കേണ്ടതുണ്ട് (അപ്പൊ 1:21-22).  പത്രാസിന് പിൻഗാമിയുണ്ടായിരുന്നില്ല.ശിഷ്യന്മാർയേശുവിന്റെ പിൻഗാമികളായിരിക്കണം. റോമാമതം :മെത്രാൻമാർ അപ്പൊസ്തലൻമാരുടെ പിൻഗാമികളാണ് (861, 862, 938). ദെവംതന്റെവെളിപ്പാട് മുഴുവൻ റോമാമെത്രാൻമാർക്ക് ഭരമേൽപിച്ചിരിക്കുന്നു (കാറ്റക്കിസം 81, 86). ഠറാമിലെമെത്രാനായ പോപ്പ് പത്രാസിന്റെ പിൻഗാമിയാണ് (കാറ്റക്കിസം 882, 936) (പത്രാസിന് പിൻഗാമിയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ പൗലോസിനും പിൻഗാമിയുണ്ടായിരുന്നോ? ആരാണവർ?).

ബെബിൾ : സഭാശരീരത്തിന്റെതലയായയേശുസാർവ്വ്രതികസഭയെ ഭരിക്കുന്നു (കൊളോ 1:18). റോമാമതം : മെത്രാൻമാർ തങ്ങളുടെതലവനായ പോപ്പുമായിഒത്തുകൂടിസാർവ്വത്രികസഭയെ ഭരിക്കുന്നു (കാറ്റക്കിസം 883, 894-896).

ബെബിൾ : സഭയുടെഒൗദേ്യാഗിക ഉപദേഷ്ടാവ് പരിശുദ്ധാത്മാവാണ് (യോഹ 14:26; 16:13; 1യോഹ 2:27). റോമാമതം :സഭയുടെഒൗദേ്യാഗിക ഉപദേഷ്ടാവ്മജിസ്റ്റീരിയമാണ് (കാറ്റക്കിസം 85-87).

ബെബിൾ : ബെബിളിനെ പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ സഹായത്തോട െതെറ്റില്ലാതെ വ്യാഖ്യാനിക്കാനുള്ളകഴിവുംഅവകാശവുംദെവം വിശുദ്ധരായ വിശ്വാസികൾക്ക് കൊടുത്തിരിക്കുന്നു (1കൊറി 2:12-16; യൂദാ 3). റോമാമതം :ബെബിളിനെ തെറ്റില്ലാതെവ്യാഖ്യാനിക്കാനുള്ളകഴിവുംഅവകാശവുംഉള്ളത്മജിസ്റ്റീരിയത്തിന് മാത്രമാണ് (കാറ്റക്കിസം 85, 100, 939, 890-891, 2034-2035).

ബെബിൾ : ബെബിൾബെബിളിനെ തെറ്റില്ലാതെവ്യാഖ്യാനിക്കുന്നു (അപ്പൊ 17:11).  റോമാമതം : മജിസ്റ്റീരിയം ബെബിളിനെ മനസിലാക്കുകയും, വ്യാഖ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതുപോലെ മാത്രമേമറ്റുള്ളവരുംബെബിളിനെ വ്യാഖ്യാനിക്കാവൂ (കാറ്റക്കിസം 113, 119).

ബെബിൾ : തെറ്റുപറ്റാത്തവൻ ദെവം മാത്രം (സംഖ്യാ 23:19). റോമാമതം തന്റെ ഒൗദേ്യാധിക പ്രബോധനങ്ങളിൽ പോപ്പിന് തെറ്റുപറ്റില്ല (കാറ്റക്കിസം 891). (13-2-2000 വാർത്താമാദ്ധ്യമങ്ങൾ വെളിപ്പെടുത്തിയതുപ്രകാരംമാർപാപ്പ അനേകം നൂറ്റാണ്ടകളിലൂടെ അനേകംമാർപാപ്പമാരും അധികാരികളുംചെയ്തതെറ്റുകൾക്ക് മാപ്പുപറഞ്ഞു. മാർപാപ്പമാർക്ക്തെറ്റുപറ്റാമെന്ന്മാർപാപ്പതന്നെ സമ്മതിച്ചു. ഇത്എന്ത്തെളിയിക്കുന്നു?)

ബെബിൾ: പരിശുദ്ധാത്മാവ് ഉദ്ദേശിച്ച അതേ അർത്ഥത്തിൽതന്നെ വേണംബെബിളിനെ വ്യാഖ്യാനിക്കാൻ (2പത്രാ 3:14-16). റോമാമതം: ദെവീകവെളിപ്പാടിൽ നിഗൂഢമായിരിക്കുന്ന കാര്യങ്ങളെ നിർവ്വചിച്ച് വെളിപ്പെടുത്താൻ മജിസ്റ്റീരിയത്തിന് അധികാരമുണ്ട് (കാറ്റക്കിസം 66, 88, 2035, 2051).

ബെബിൾ: പാരമ്പര്യം മനുഷ്യന്റെവാക്കുകളാണ് (മർക്കോ 7:1-13). ബെബിളാകുന്നുദെവവചനം (യോഹ 10:35; 2തിമോ 3:16-17; 2പത്രാ 1:20-21). ബെബിളിൽരേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ലാത്ത മേഖലകളിലേക്ക് കടക്കാൻ ആർക്കുംഅവകാശമില്ല (1കൊറി 4:6; സുഭാ 30:6). സഭയുടെവിശ്വാസത്തിനു അടിസ്ഥാനം ബെബിൾ മാത്രമാണ്  (മർക്കോ 7:1-13). റോമാമതം: ബെബിളും പാരമ്പര്യവും രണ്ടുംകൂടിച്ചേർന്നാണ്ദെവവചനമാകുന്നത് (കാറ്റക്കിസം 81, 85, 97, 182); അങ്ങനെയാണ്സഭയുടെവിശ്വാസപ്രമാണവുംഉണ്ടാകുന്നത് (കാറ്റക്കിസം 80-82).

ബെബിൾ : രക്ഷ യേശുവിലൂടെ മാത്രം :  വഴിയുംസത്യവുംജീവനും ഞാനാണ്. എന്നിലൂടെയല്ലാതെആരും പിതാവിന്റെഅടുക്കലേക്ക്വരുന്നില്ല (യോഹ 14:6). നമ്മുടെ ജീവൻ ക്രിസ്തുവാണ്മറിയമല്ല, വിശുദ്ധരല്ല, മറ്റാരുമല്ല. ഒരു മനുഷ്യവ്യക്തിയെ (മറിയത്തെ) നമ്മുടെ ജീവൻ എന്ന് നാം വിളിക്കുമ്പോൾ, നാം മനുഷ്യനെ ദെവമാക്കുന്ന രീതിയിലുള്ള പാപം ചെയ്യുന്നു. രക്ഷയ്ക്കായി യേശുവിലൂടെ മാത്രം പിതാവിലേക്ക്വരണമെന്നാണ്ബെബിൾ പഠിപ്പിക്കുന്നത്. റോമാമതം: രക്ഷ പ്രാപിക്കാൻ പോപ്പിന്റെ അധികാരത്തിന് കീഴ്പ്പെടണമെന്ന്റോമമതം പറയുന്നു. അങ്ങനെ റോമമതം രക്ഷയുടെഅടിസ്ഥാനമായിയേശുവെന്ന വ്യക്തിക്ക് പകരംറോമമതമെന്ന പ്രസ്ഥാനത്തെ സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്നു. റോമമതത്തിന് പുറത്ത് രക്ഷയില്ല എന്ന രീതിയിലുള്ളചിന്ത തെറ്റാണെന്ന്യേശുതന്നെ വ്യക്തമാക്കുന്നു (മർക്കോ 9:38-40).

കത്തോലിക്ക പാരമ്പര്യങ്ങൾ സഭാധികാരത്തിന്റെ സൃഷ്ടി - അവ ക്രിസ്തീയമോ അപ്പോസ്തോലികമോ ബെബിളികമോ അല്ല

ഒരു കാര്യം മാത്രം ഞാന്‍ കണ്ടിരിക്കുന്നുദൈവം മനുഷ്യനെ നേരുള്ളവനായി സൃഷ്ടിച്ചു; അവരോ അനേകം സൂത്രങ്ങളെ അന്വേഷിച്ചുവരുന്നു. സഭാപ്രസംഗി 7.29. കത്തോലിക്കസഭയുടെ പല പാരമ്പര്യങ്ങളും അപ്പോസ്തോലികമല്ല. കത്തോലിക്ക മോഡൽ അപ്പോസ്തോലികപാരമ്പര്യവും ബെബിൾ മോഡൽ അപ്പോസ്തോലിക പാരമ്പര്യവും തമ്മിൽ വെരുദ്ധ്യമുണ്ട്.

എന്താണ് അപ്പൊസ്തോലിക പാരമ്പര്യങ്ങൾ?  ദെവജനം സഭയായോ വ്യക്തിപരമായോ ചെയ്യേണ്ടതിനായി യേശുവോ അപ്പൊസ്തലന്മാരോ പുതിയ നിയമ പുസ്തകങ്ങളിൽ ചെയ്തു കാണിച്ചതോ, ഉപദേശിച്ചതോ ആയ കാര്യങ്ങളെ മാത്രമേ അപ്പൊസ്തോലിക ഉപദേശമായും അപ്പൊസ്തോലിക പാരമ്പര്യമായും പുതിയനിയമ സഭയിൽ കണക്കാക്കാവൂ. അല്ലാത്ത പക്ഷം അത്തരം സഭകൾ പുതിയ നിയമസഭയല്ലാതായിത്തീരും. ക്രിസ്തീയ പാരമ്പര്യവും യഥാർത്ഥ അപ്പോസ്തോലിക പാരമ്പര്യവും വചനപ്രകാരം മാത്രമായിരിക്കണം.  കത്തോലിക്ക മോഡൽ അപ്പോസ്തോലിക പാരമ്പര്യം സത്യത്തിൽ ബെബിൾപരമായ അപ്പൊസ്തോലിക പാരമ്പര്യമല്ല. ബെബിൾ നമുക്ക് ബോദ്ധ്യം നൽകുന്നു. അല്ലയോ ശ്രഷ്ഠനായ തെയോഫിലോസ്, എല്ലാക്കാര്യങ്ങളും പ്രരംഭം മുതൽക്കേ സൂഷ്മമായി പരിശോധിച്ചതിന് ശേഷം എല്ലാം ക്രമമായി നിനക്കെഴുതുന്നത് ഉചിതമാണെന്ന് എനിക്കും തോന്നി. അത് നിന്നെ പഠിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള വചന ങ്ങളുടെ വിശ്സതതയെക്കുറിച്ച് നിനക്ക് ബോദ്ധ്യം വരാനാണ് (ലൂക്ക 1:3-4). അതിനാൽ ഇൗ സുവിശേഷം വായിക്കുന്ന നമുക്കും ദെവിക സത്യങ്ങളെക്കറിച്ച് ബോദ്ധ്യം ലഭിക്കും എന്നതാണ് ദെവഹിതം എന്ന് ഇവിടെ വ്യക്തമാകുന്നു. എന്നാൽ അതിനുവിരുദ്ധമായി ചിലസഭാപ്രസ്ഥാനങ്ങൾ മാനുഷികമായി നിർമ്മിച്ചിട്ട് ദെവീകമാണെന്ന ലേബലിൽ വിശ്വാസികളുടെമേൽ അടിച്ചേൽപിക്കുന്ന ആചാരങ്ങളും നിയമങ്ങളുമാണ് പല സഭാപാരമ്പര്യങ്ങളും. അവ പലപ്പോഴും ബെബിളിലെ വ്യക്തമായ ദെവികവെളിപ്പാടിന് കടകവിരുദ്ധമാണണ്. ഇൗ വസ്തുക അടുത്ത ചില പ്രഭാഷണങ്ങളിലൂടെ വ്യക്തമാക്കുന്നതാണ്.  സത്യത്തോട് വെകാരികമായി എതിർക്കുകയല്ല സുബോധത്തോടെ പ്രതികരിച്ച് മനസിലാക്കുകയാണ് വേണട്ത്.

ദെവീകമായത് പുതിയനിയമ പുസ്തകങ്ങളിലെ പാരമ്പര്യങ്ങൾ അഥവാ ആത്മീയ ജീവിത മാതൃക മാത്രമാണ്. അതിനോട് കൂട്ടിച്ചേർത്ത മനുഷ്യനിർമ്മിത പാരമ്പര്യങ്ങൾ നിലവാരമില്ലാത്തതും വെരുദ്ധ്യങ്ങൾ നിറഞ്ഞതുമായ മാനദണ്ധങ്ങളാണ്. പുതിയനിയമകാലത്തെ വിശ്വാസികൾ തലമുറതലമുറയായി ആചരിച്ച് അനുസരിക്കാൻ ദെവം നൽകിയ നിയമമാണ,് ദെവികമായ പാരമ്പര്യമാണ് പുതിയനിയമ ബെബിൾ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ.

ബെബിൾ കാഴ്ചപ്പാടിൽ പിൻതുടർച്ചാവകാശ പാരമ്പര്യങ്ങൾ അവ വെറും ജഢസംബന്ധമാണ്. ബെബിൾ കാഴ്ചപ്പാടിൽ ജഢസംബന്ധമായി ആരേയും അറിയുന്നില്ല എന്നാണ് പൗലോസ് പഠിപ്പിക്കുന്നത്. പലപ്പോഴും പാരമ്പര്യങ്ങളും ബെബിളും പരസ്പരവിരുദ്ധങ്ങളാണ്. ഉദാഹരണമായി പാരമ്പര്യങ്ങളിൽ വിശുദ്ധരോട് പ്രാർത്ഥിക്കുകയോ പ്രാർത്ഥന അപേക്ഷിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നു. എന്നാൽ ഇതിന് യാതൊരു വിധ ന്യായികരണവും ബെബിളിൽ കാണുന്നില്ല. എന്നു മാത്രമല്ല ബെബിളിലുള്ള ശരിയായആരാധനാ-പ്രാർത്ഥന രീതികൾക്ക് വിരുദ്ധവുമാണത്. യോഹ 21:25, 2 തെസ 2:15, 3 യോഹ 13-14 എന്നിവ റോമൻ കത്തോലിക്ക മതത്തിലെ പാരമ്പര്യത്തെ ഒരുതരത്തിലും ന്യായീകരിക്കാൻ കഴിയില്ല എന്നു വ്യക്തമാകുന്നു.

കത്തോലിക്കസഭ തങ്ങൾക്ക് അപ്പോസ്തോലിക പാരമ്പര്യമുണ്ട് എന്ന് അവകാശപ്പെടുന്നു. പക്ഷെ അവ ഏതൊക്കെ എന്ന് പരിശോധിക്കുമ്പോൾ അവ അപ്പോസ്തോലന്മാരുടെ പാരമ്പര്യമല്ല, കത്തോലിക്കസഭയുടെ മാത്രം പാരമ്പര്യമാണ് എന്ന് വ്യക്തമാകുന്നു. ഇന്ന് നാം കാണുന്ന റോമൻകത്തോലിക്ക മതവും അതിന്റെ പാരമ്പര്യവും അനേക നൂറ്റാണ്ടുകളിലൂടെ പടിപടിയായി വചനവിരുദ്ധമായ പുതിയ പുതിയ വിശ്വാസങ്ങളും ആചാരങ്ങളും കൂട്ടിച്ചേർത്തതിന്റെ ഫലമാണ്. ഇൗ പുതിയ വിശ്വാസങ്ങളും ആചാരങ്ങളും ആദിമ അപ്പോസ്തോലിക സഭയിൽകാണുന്നില്ല. നേരെമറിച്ച് ഇന്ന് നാം കാണുന്ന റോമൻ കത്തോലിക്കമതത്തിലും മറ്റു പല സഭകളിലും ആദിമ അപ്പോസ്തോലിക സഭയിലുണ്ടായിരുന്ന വിശ്വാസങ്ങളും ആചാരങ്ങളും കാണാനുമില്ല. ഇത്തരം സഭകളിൽ ദെവത്തിന്റെ ചിന്തയ്ക്ക് പകരം മനുഷ്യന്റെ ചിന്തകൾക്കും സഭാപ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ തീരുമാനങ്ങൾക്കും സ്ഥാനം കൊടുത്തു. ക്രിസ്തീയ സ്നേഹത്തിന്റെയും കരുണയുടെയും സ്ഥാനത്ത് അസഹിഷ്ണതയും അധികാരമനോഭാവവും ഉണ്ടായി. അങ്ങനെ മനുഷ്യനിർമ്മിതവും ദെവവചനവിരുദ്ധങ്ങളുമായ പല പാരമ്പര്യവിശ്വാസങ്ങളും ജനങ്ങളുടെ വിശ്വാസജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമായിത്തീർന്നിരിക്കുന്നു. ഇന്നത്തെ റോമൻ കത്തോലിക്കമതം ക്രിസ്തു വിരുദ്ധപാരമ്പര്യങ്ങളുടെ ഒരുവലിയ സുപ്പർമാർക്കറ്റാണ്.

ഇത്തരം മനുഷ്യനിർമ്മിതമായ വിശ്വാസങ്ങളും ആചാരങ്ങളും ആത്മീയത്തിൽ അപകടകരമാണ്. ഇതിലൂടെയെല്ലാം മനുഷ്യനിർമ്മിതമായ പാരമ്പര്യങ്ങൾ അഥവാ മനുഷ്യന്റെ കല്പനകൾ ദെവീകകല്പനകൾ എന്നപോലെ പഠിപ്പിക്കുകയും പ്രസ്ഥാനവൽക്കരിക്കുകയും ചെയ്തു. ഇൗ പാരമ്പര്യങ്ങളിൽ വിശ്വസിക്കാതിരിക്കുന്നത് മാരക പാപമാണെന്നും, അത്തരക്കാർ മതനിന്ദകരും, വിഘടനവാദികളും ആണെന്നും ഒക്കെ പറഞ്ഞ് ജനങ്ങളെ ഭയപ്പെടുത്തുകയും വഴി തെറ്റിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇവയിലൊന്നുപോലും ഒരിക്കലും അപ്പോസ്തോലിക ആത്മീയ രീതിയുടെയോ പാരമ്പര്യത്തിന്റെയോ ഭാഗമായിരുന്നില്ല. ഇവയിലൊന്നുപോലും യേശുവും അപ്പോസ്തോലന്മാരും പഠിപ്പിച്ചതോ ബെബിളിലുള്ളതോ അല്ല എന്നു മനസിലാക്കുന്നവർക്കേ ഇതിലൊക്കെ ഉൾക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന വെരുദ്ധ്യം മനസിലാകുകയുള്ളൂ. അപ്പോൾ ഇത്തരം പാരമ്പര്യങ്ങളുടെ പ്രണേതാക്കൾ തന്നെയാണ് വാസ്തവത്തിൽ യേശുവിന്റെ പ്രബോധനങ്ങളെ നിന്ദിക്കുന്നതെന്നും തെളിയും. അതിനാൽ കത്തോലിക്ക മോഡൽ അപ്പോസ്തോലിക പാരമ്പര്യവും ജഡപ്രകാരമുള്ളതും തെറ്റുമാണ്.

കത്തോലിക്ക സഭയുടെ പാരമ്പര്യനിർമ്മാണ ചരിത്രം പരിശോധിക്കുമ്പോൾ അവ കത്തോലിക്ക സഭയുടെ മാത്രം പാരമ്പര്യമാണ് എന്നും,  അവ അപ്പോസ്തോലികമോ ക്രിസ്തീയമോ ആയ പാരമ്പര്യമല്ല എന്നും വ്യക്തമാകുന്നു. ഇന്ന് നാം കാണുന്ന റോമൻ കത്തോലിക്ക മതവും അതിന്റെ പാരമ്പര്യവും അനേക നൂറ്റാണ്ടുകളിലൂടെ പടിപടിയായി വചനവിരുദ്ധമായ പുതിയ പുതിയ വിശ്വാസങ്ങളും ആചാരങ്ങളും കൂട്ടിച്ചേർത്തതിന്റെ ഫലമാണ്. കത്തോലിക്ക സഭയുടെ പാരമ്പര്യനിർമ്മാണ ചരിത്രത്തിൽ കാണുന്ന വിശ്വാസങ്ങളും ആചാരങ്ങളും ബെബിളിലോ, ആദിമ അപ്പോസ്തോലിക സഭയിലോ കാണുന്നില്ല. നേരെമറിച്ച് ഇന്ന് നാം കാണുന്ന റോമൻ കത്തോലിക്ക മതത്തിലും മറ്റു പല പാരമ്പര്യ സഭകളിലും ആദിമ അപ്പോസ്തോലിക സഭയിലുണ്ടായിരുന്ന വിശ്വാസങ്ങളും ആചാരങ്ങളും കാണാനുമില്ല. ഇത്തരം സഭകളിൽ ദെവത്തിന്റെ ചിന്തയ്ക്ക് പകരം മനുഷ്യന്റെ ചിന്തകൾക്കും സഭാപ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ തീരുമാനങ്ങൾക്കും സ്ഥാനം കൊടുത്തു. ക്രിസ്തീയ സ്നേഹത്തിന്റെയും കരുണയുടെയും സ്ഥാനത്ത് അസഹിഷ്ണതയും അധികാരമനോഭാവവും ഉണ്ടായി. അങ്ങനെ മനുഷ്യനിർമ്മിതവും ദെവവചനവിരുദ്ധങ്ങളുമായ പല പാരമ്പര്യവിശ്വാസങ്ങളും ജനങ്ങളുടെ വിശ്വാസജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമായിത്തീർന്നിരിക്കുന്നു. ഇന്നത്തെ റോമൻ കത്തോലിക്കമതം ക്രിസ്തു വിരുദ്ധപാരമ്പര്യങ്ങളുടെ ഒരുവലിയ സുപ്പർമാർക്കറ്റു തന്നെ നിർമ്മിക്കുന്ന, സഭയെ സഭയല്ലാതാക്കുന്ന ഒരു പ്രതേ്യക വ്യാപാരം കാണാവുന്നതാണ്. അതിൽ ചിലത് താഴെ പറയുന്നു.

1. എ ഡി  2-ാം നൂറ്റാണ്ട് :സഭാദ്ധ്യക്ഷർ ആദ്യമായി പുരോഹിതർ  എന്ന് വിളിക്കപ്പെട്ടു

2. എ ഡി  3-ാം നൂറ്റാണ്ട് :സിപ്രിയൻ, പുരോഹിതൻമാരാൽ ഉള്ള ബലിയർപ്പണംആരംഭിച്ചു.

3. എ ഡി  300:മരിച്ചവർക്കായുള്ള പ്രാർത്ഥന ആരംഭിച്ചു. സഭയിൽകുരിശു രൂപം സ്ഥാപിച്ചുതുടങ്ങി.

6. എ ഡി  375:മാലാഖമാർ, മരിച്ച വിശുദ്ധന്മാർ, തിരുസ്വരൂപങ്ങൾ എന്നിവയെവണങ്ങാൻ ആരംഭിച്ചു.

7. എ ഡി  394:കുർബ്ബാന എന്ന ബലിയർപ്പണം ഒരു നിത്യആചാരമായി

8. എ ഡി 431:എഫേസോസിൽ നടന്ന സൂന്നഹദോസിൽവെച്ച് മറിയത്തെ ദെവമാതാവ് എന്ന്വിളിച്ചു മഹത്വപ്പെടുത്താൻ ആരംഭിച്ചു.

11. എ ഡി  593:ഗ്രിഗറി ഒന്നാമൻ ശുദ്ധീകരണ സ്ഥലത്തെക്കുറിച്ച് പഠിപ്പിക്കുവാൻ ആരംഭിച്ചു.

12. എ ഡി  600:മറിയം, മാലാഖമാർ, മരിച്ച വിശുദ്ധന്മാർ എന്നിവരോടു പ്രാർത്ഥിക്കുവാൻ ആരംഭിച്ചു.

15. എ ഡി 786:കുരിശ്, തിരുസ്വരൂപങ്ങൾ, തിരുശേഷിപ്പുകൾ എന്നിവയെ ആരാധിക്കുന്നത് ഒൗദേ്യാഗികമായി സഭയിൽ അംഗീകരിച്ചു,

19. എ ഡി  995 : മരിച്ച വിശുദ്ധരെ പുണ്യവാളരായി പ്രഖ്യാപിക്കുന്ന സമ്പ്രദായം ആരംഭിച്ചു.

23. എ ഡി  1090: ജപമാല ഭക്തിപ്രചരണം, ജപമാലക്കരു ഉപയോഗിച്ചുള്ള പ്രാർത്ഥന ആരംഭിച്ചു.

27. എ ഡി  1215: അപ്പ വീഞ്ഞുകളുടെ പദാർത്ഥ മാറ്റ സിദ്ധാന്തം ഇന്നസെന്റ് 3-ാമൻ പ്രഖ്യാപിച്ചു.

28. എ ഡി  1215:കുമ്പസാരം എന്ന കൂദാശ ആരംഭിച്ചു.

29. എ ഡി  1220:ഒാസ്തി വണങ്ങണമെന്ന് ഹൊനോറിയസ് മൂന്നാമൻ കല്പന പുറപ്പെടുവിച്ചു.

30. എ ഡി  1229:വാലൻഷ്യ  സൂനഹദോസിൽവച്ച് സാധാരണ ജനങ്ങൾ (അൽമായർ) ബെബിൾ വായിക്കുന്നതു നിരോധിക്കുകയും ബെബിൾ നിരോധിത പുസ്തകങ്ങളുടെ പട്ടികയിൽപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു.

32. എ ഡി  1300:മരിയൻ ദെവശാസ്ത്രം വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു.

34. എ ഡി 1439:ഫ്ളോറൻസിലെ സൂനഹദോസിൽവച്ച് ശുദ്ധീകരണസ്ഥലത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പഠിപ്പിക്കൽ വിശ്വാസസത്യമായി പ്രഖ്യാപിച്ചു.

38. എ ഡി  1545:ട്രന്റ്സൂനഹദോസിൽവച്ച് പാരമ്പര്യത്തിന് ബെബിളിന് തുല്യമായ ആധികാരികത ഉണ്ടെന്ന് പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെട്ടു.

39. എ ഡി  1546:ട്രന്റ് സൂനഹദോസിൽവച്ച് അപ്പോക്രിഫാ (തള്ളപ്പെട്ട) പുസ്തകങ്ങൾ ബെബിളിനോട് കൂട്ടിച്ചേർത്തു.

40. എ ഡി  1854:മാതാവിന്റെ അമലോത്ഭവം വിശ്വാസസത്യമായി പിയൂസ് 9-ാമൻ പ്രഖ്യാപിച്ചു. (Inefabilis Deus).

41. എ ഡി  1870:ധാർമ്മികവും വിശ്വാസപരവുമായ കാര്യങ്ങളിൽ മാർപാപ്പയ്ക്കുള്ള തെറ്റാവരം 1-ാം വത്തിക്കാൻ സൂനഹദോസ് പ്രഖ്യാപിച്ചു.

42. എ ഡി 1950:മാതാവിന്റെ ഉടലോടെയുള്ള സ്വർഗ്ഗാരോഹണം വിശ്വാസസത്യമായി പീയൂസ് 12-ാമൻ പ്രഖ്യാപിച്ചു. (Munificentissimus Deus).

43. എ ഡി  1965:മറിയത്തെ സഭാമാതാവായി പോൾ 6-ാമൻ പ്രഖ്യാപിച്ചു.

44. എ ഡി  1996:പരിണാമ സിദ്ധാന്തം തെറ്റല്ലെന്ന് ജോൺപോൾ 2-ാമൻ മാർപാപ്പ പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു.

45. എ ഡി 2000:മറിയത്തെ സഹരക്ഷകയായി പ്രഖ്യാപിക്കാനുള്ള നീക്കങ്ങൾ നടക്കുന്നു.

ഇത്തരം മനുഷ്യനിർമ്മിതമായ വിശ്വാസങ്ങളും ആചാരങ്ങളും അപകടകരമാണ്. ഇവയെല്ലാം ക്രിസ്തുവിനു ശേഷം അപ്പോസ്തോലന്മാർക്ക് ശേഷം അനേകം നൂറ്റണ്ടുകൾ കഴിഞ്ഞ് നിലവിൽ വന്നതാണെന്ന് ഒാർക്കുക. ഇതിലൂടെയെല്ലാം മനുഷ്യനിർമ്മിതമായ പാരമ്പര്യങ്ങൾ അഥവാ മനുഷ്യന്റെ കല്പനകൾ ദെവീകകല്പനകൾ എന്നപോലെ പഠിപ്പിക്കുകയും പ്രസ്ഥാനവൽക്കരിക്കുകയും ചെയ്തു. ഇൗ പാരമ്പര്യങ്ങളിൽ വിശ്വസിക്കാതിരിക്കുന്നത് മാരക പാപമാണെന്നും, അത്തരക്കാർ മതനിന്ദകരും, വിഘടനവാദികളും ആണെന്നും ഒക്കെ പറഞ്ഞ് ജനങ്ങളെ ഭയപ്പെടുത്തുകയും വഴി തെറ്റിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇവയിലൊന്നുപോലും ഒരിക്കലും അപ്പോസ്തോലിക ആത്മീയ രീതിയുടെയോ പാരമ്പര്യത്തിന്റെയോ ഭാഗമായിരുന്നില്ല. ഇവയിലൊന്നുപോലും യേശുവും അപ്പോസ്തോലന്മാരും പഠിപ്പിച്ചതോ ബെബിളിലുള്ളതോ അല്ല എന്നു മനസിലാക്കുന്നവർക്കേ ഇതിലൊക്കെ ഉൾക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന വെരുദ്ധ്യം മനസിലാകുകയുള്ളൂ. അപ്പോൾ ഇത്തരം പാരമ്പര്യങ്ങളുടെ പ്രണേതാക്കൾ തന്നെയാണ് വാസ്തവത്തിൽ യേശുവിന്റെ പ്രബോധനങ്ങളെ നിന്ദിക്കുന്നതെന്നും തെളിയും. അതിനാൽ കത്തോലിക്ക സഭയുടെയും മറ്റ് പാരമ്പര്യ സഭകളുടെയും പാരമ്പര്യം സത്യത്തിൽ അവരുടെ മാത്രം പാരമ്പര്യമാണ് എന്നും,  അവ അപ്പോസ്തോലികമോ ക്രിസ്തീയമോ ആയ പാരമ്പര്യമല്ല എന്നും വ്യക്തമാകുന്നു.

ഇങ്ങനെ റോമൻകത്തോലിക്ക മജിസ്റ്റീരിയം ബെബിളിനെ ദുർവ്യാഖ്യാനം ചെയ്തു ജനങ്ങളെ അടിമകളാക്കുന്നു. ആത്മീയ അടിമത്തം ആസ്വദിക്കാൻ അധികാരികൾ ജനങ്ങളെ പ്രരിപ്പിക്കുന്നു. റോമൻ കത്തോലിക്ക മതപ്രസ്ഥാനത്തിന് അനേകനൂറ്റാണ്ടുകളിലൂടെ പടർന്ന് പന്തലിച്ച് കിടക്കുന്ന അതുല്യമായ സ്വാധീനശക്തിയും പ്രതേ്യക ഉദ്ദേശ്യങ്ങളുമുണ്ട്. റോമൻ കത്തോലിക്ക മതത്തിന് ജനങ്ങളെ അതിന്റെ ചിന്താവലയത്തിനുള്ളിൽ തളച്ചിടാനും, അങ്ങനെ മത അധികാരികൾ  ചിന്തിക്കുന്നതിനപ്പുറം ചിന്തിക്കാതിരിക്കാൻ പ്രരിപ്പിക്കാനുള്ള പ്രവണതയുണ്ട്. അങ്ങനെ മത അധികാരികൾ സ്വന്തമായി ചിന്തിക്കാൻ കഴിവില്ലാത്ത, അധികാരികൾ പറയുന്നതെന്തും അതേപടി വിശ്വസിക്കുവാൻ തയ്യാറാകുന്ന ഒരു ജനസമൂഹത്തെ വളരെ തന്ത്രപരമായി, ഘട്ടംഘട്ടമായി രൂപപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ആലോചനയൊന്നും കൂടാതെ അധികാരികൾ പറയുന്നതെന്തും സ്വീകരിക്കാനും, എല്ലാവിധ നിയന്ത്രണങ്ങളും സന്തോഷത്തോടെ സഹിക്കാനും, സ്വന്തം ചിന്താശക്തിപോലും അധികാരികളുടെ മുമ്പിൽ അടിയറവയ്ക്കാനും പുരോഹിത സേ്വച്ഛാധിപത്യം ജനങ്ങളെ സാവധാനത്തിൽ രൂപപ്പെടുത്തിയെടുക്കുന്നു.

ദെവവചനം അനുസരിക്കാൻ അധികാരികൾ ജനങ്ങളെ അനുവദിക്കുന്നില്ല. റോമൻ കത്തോലിക്ക മതം താത്ത്വികമായി ബെബിളിനെ അംഗീകരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, പ്രായോഗിക ജീവിതത്തിൽ അവ അനുസരിച്ച് ജീവിക്കാൻ ജനങ്ങളെ അനുവദിക്കുന്നില്ല. ഉദാഹരണമായി 1തിമോ 2:5 പ്രകാരം യേശു ദെവത്തിനും മനുഷ്യർക്കും ഇടയിലുള്ള ഏക മദ്ധ്യസ്ഥനാണ്. എന്നാൽ റോമൻ കത്തോലിക്ക മതക്കാർ അനേകം മറ്റു മദ്ധ്യസ്ഥരെ നൽകി ജനങ്ങളെ വഴിതെറ്റിക്കുന്നു. അങ്ങനെ ക്രിസ്തീയസന്ദേശം സഭാധികാരത്തിന്റെയും,  പാരമ്പര്യത്തിന്റെയും ബന്ധനത്തിലായിരിക്കുന്നു. മജിസ്റ്റീരിയം അടിച്ചേൽപിക്കുന്ന ഇൗ ആത്മീയ അടിമത്വം ആസ്വദിക്കാൻ ജനങ്ങൾ ബാദ്ധ്യസ്തരാകുന്നു. **** ബെബിൾ വാക്യങ്ങളുടെ അർത്ഥം എന്താണ് എന്ന് തീരുമാനിക്കുവാനുള്ള പ്രതേ്യക അവകാശം സഭാധികാരത്തിന് മാത്രമാണ് എന്ന് റോമൻ കത്തോലിക്ക മതം പഠിപ്പിക്കുന്നു. സഭാധികാരം നൽകുന്ന വ്യാഖ്യാനവും അർത്ഥവുമാണ് ബെബിൾ വാക്യങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥവും, ആധികാരികവുമായ അർത്ഥം എന്ന് റോമൻ കത്തോലിക്ക മതം പഠിപ്പിക്കുന്നു (കാറ്റക്കിസം 85, 100, 890, 108). ബെബിൾ വാക്യങ്ങളുടെ അർത്ഥം ഇന്നതെന്ന് മനസിലാക്കുവാനും, തീരുമാനിക്കുവാനുമുള്ള അവകാശം ജനങ്ങൾക്കില്ല എന്നും റോമൻ കത്തോലിക്ക മതം പഠിപ്പിക്കുന്നു (കാറ്റക്കിസം 113, 119).

റോമൻ കത്തോലിക്ക മത അധികാരികൾ എങ്ങനെയൊക്കെ ബെബിൾ വ്യാഖ്യാനിച്ചാലും അതുതന്നെയാണ് ശരി എന്ന് സംശയം കൂടാതെ വിശ്വസിക്കാനുള്ള ബാദ്ധ്യത റോമൻ കത്തോലിക്ക മത വിശ്വാസികൾക്കുണ്ട്. റോമൻ കത്തോലിക്ക മത അധികാരികളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ജനങ്ങൾ ബെബിൾ പഠിക്കുന്നതിന്റെ ഉദ്ദേശം മജിസ്റ്റീരിയം ബെബിൾ ഏത് അർത്ഥത്തിൽ മനസിലാക്കുന്നുവോ, അതേ അർത്ഥത്തിൽ ജനങ്ങളും മനസിലാക്കുക എന്നതാണ്. ദെവം ആഗ്രഹിക്കുന്നതുപോലെ ജനങ്ങൾ ബെബിൾ മനസിലാക്കണമെന്നല്ല, മറിച്ച് മജിസ്റ്റീരിയം ആഗ്രഹിക്കുന്നതുപോലെ ജനങ്ങൾ ബെബിൾ മനസിലാക്കണമെന്നതാണ് റോമൻ കത്തോലിക്ക മതക്കാരുടെ അഭിപ്രായം. അങ്ങനെ സത്യം മനസിലാക്കുവാനും, തെറ്റുതിരുത്തുവാനുമുള്ള ദെവീക ഉപാധിയായിട്ടല്ല, മറിച്ച് തങ്ങളുടെ ആചാരങ്ങളെയും, വിശ്വാസങ്ങളെയും ന്യായീകരിക്കാനും തങ്ങളുടെ മതത്തെ നിയമസാധുത്വമുള്ളതാക്കാനുമുള്ള ഒരു ഉപകരണമായി ബെബിളിനെ ഉപയോഗിക്കുന്നു. എന്നാൽ ബെബിൾ വ്യാഖ്യാനം സ്വകാര്യവൽക്കരിക്കുന്നത് ദെവവചന വിരുദ്ധമാണ് എന്നു ബെബിൾ പഠിപ്പിക്കുന്നു (2പത്രാ 1:20-21).

അധികാരികളുടെ ക്രിസ്തുവിരുദ്ധമായ ഇടപെടലുകൾ വഴിയായി ജനങ്ങൾക്കു വ്യക്തിസ്വാതന്ത്ര്യം നിഷേധിക്കപ്പെടുന്നു. ജനങ്ങൾ ആത്മീയകാര്യങ്ങളിൽ തങ്ങളുടെതന്നെ നിഗമനങ്ങളിൽ എത്തിച്ചേരാതിരിക്കാൻ വേണ്ടത്ര ഉപദേശതടസങ്ങൾ നേതൃത്വത്തിലുള്ളവർ നൽകുന്നു. ബെബിൾഭാഗങ്ങളുടെ പ്രഥമവും, വ്യക്തമായി തെളിവാകുന്നതുമായ സാധാരണ അർത്ഥമല്ല അവർ പലപ്പോഴും സത്യത്തിന്റെ സൂചികയായി കണക്കാക്കുന്നത്. മറിച്ച് റോമൻ കത്തോലിക്ക മതത്തിന്റെ പാരമ്പര്യവിശ്വാസങ്ങളെയും, ആചാരങ്ങളെയും ഉറപ്പിച്ചുകൊണ്ടുള്ള അധികാരവൃന്ദങ്ങളുടെ പ്രബോധനങ്ങളെയാണ് അവർ സത്യത്തിന്റെ സൂചികയായി, മാനദണ്ധമായി കണക്കാക്കുന്നത്. റോമൻ കത്തോലിക്ക മതവിശ്വാസികൾ ബെബിളിനെ റോമൻ കത്തോലിക്ക മതത്തിന്റെ പാരമ്പര്യങ്ങളുടെ ചട്ടക്കൂടിനുള്ളിൽ വ്യാഖ്യാനിക്കുകയും മനസിലാക്കുകയും ചെയ്യാൻ ബാദ്ധ്യസ്ഥരാണ് (കാറ്റക്കിസം 113). റോമൻ കത്തോലിക്ക മതം പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയതും, അവരുടെ പ്രതേ്യക അടിക്കുറിപ്പുകൾ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നതുമായ ബെബിൾ മാത്രമേ വായിക്കാവൂ എന്നിങ്ങനെയുള്ള നിർദ്ദേശങ്ങളും ജനങ്ങൾക്ക് നൽകുന്നു. മജിസ്റ്റീരിയത്തിന്റെ ആധിപത്യവും, മജിസ്റ്റീരിയത്തോടുള്ള ജനങ്ങളുടെ കൂറും, പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ സ്വരം ശ്രവിക്കുന്നതിനും സ്വയം തിരുത്തുന്നതിനും വലിയ തടസമായി നിൽക്കുന്നു.

യേശുവിനോടുള്ള വ്യക്തിപരമായ ബന്ധത്തിന് തടസമുണ്ടാക്കുന്ന മതവും അധികാരികളും ജനങ്ങളെ ബന്ധനത്തിലാക്കുന്നു. രക്ഷ യേശുവിലൂടെ മാത്രമാണ് എന്നും, ഏതെങ്കിലും സഭകളിലൂടെയോ, മതത്തിലൂടെയോ അല്ല എന്നും വ്യക്തമായി പഠിപ്പിക്കാത്ത മതസംവിധാനം മനുഷ്യനെ അടിമയാക്കും. ശുദ്ധമായ ദെവികസ്വാതന്ത്ര്യത്തിൽ അധിഷ്ഠിതമായ ബന്ധങ്ങൾ ദെവത്തോടും മനുഷ്യരോടും വളർത്തിയെടുക്കാൻ മനുഷ്യരെ സഹായിക്കാത്ത മതം, മനുഷ്യരെ അടിമകളാക്കും. അത്തരം മതങ്ങളിലെ അധികാരികൾ സേഛാധിപത്യ പ്രവണതകളിലുടെ വിശ്വാസികളെ ചൊൽപ്പടിയിൽ നിർത്താൻ വ്യഗ്രത കാണിക്കും. അത്തരക്കാർ പലരും തങ്ങളുടെ സ്വാർത്ഥതാൽപര്യങ്ങൾ സംരക്ഷിക്കാൻ തക്ക ന്യായീകരണങ്ങൾ കണ്ടെത്താൻ വേണ്ടി ബെബിൾ ദുർവ്യാഖ്യാനം ചെയ്യും. ജനങ്ങൾക്ക് തങ്ങളുടെ അധികാരികളെ സുഹൃത്തുക്കളെപ്പോലെ സമീപിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലെങ്കിൽ അത്തരം അധികാരികൾക്ക് ക്രിസ്തീയ അധികാരികളായിരിക്കാനുള്ള അർഹതയില്ല.

ക്രിസ്തുവിരുദ്ധരായ അധികാരികൾക്കും പാരമ്പര്യങ്ങൾക്കും കീഴടങ്ങുന്നത് ആത്മഹത്യാപരമാണ്. സഭ മനസിലാക്കുന്ന അർത്ഥത്തിലേ ബെബിളിനെ മനസിലാക്കൂ എന്ന് തീരുമാനിച്ചിരിക്കുന്ന ആൾ യഥാർത്ഥത്തിൽ മാനദണ്ധമായി സ്വീകരിക്കുന്നത് ബെബിളിനെയല്ല, ബെബിളും പാരമ്പര്യവുമല്ല,  മറിച്ച് അയാൾ സഭ എന്നതുകൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്ന അധികാരത്തിലിരിക്കുന്ന ചില വ്യക്തികളുടെ തീരുമാനങ്ങളെ മാത്രമാണ്. അങ്ങനെ അയാൾ സ്വന്തം ചിന്താശക്തിയെ തനിക്ക് യാതൊരു പരിചയവുമില്ലാത്ത വ്യക്തികൾക്കും, ശക്തികൾക്കും അടിയറവയ്ക്കുന്നു. പഠിപ്പിക്കുവാനുള്ള അധികാരം ഒരുകൂട്ടം ആളുകൾക്ക് അടിയറ വയ്ക്കുകയും, അവരുടെ വ്യാഖ്യാനങ്ങളെ തെറ്റുപറ്റാത്തതും, ആധികാരികവും ആണെന്ന് അനുമാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് ഏറ്റവും അപകടമാണ്. ഉദാഹരണത്തിന് പുറ 20:4,5-ഉം കാറ്റക്കിസം 2129-2132-ഉം താരതമ്യപ്പെടുത്തുക. അങ്ങനെ തെറ്റായ വ്യാഖ്യാനം വഴിയായി ജനങ്ങളെ അവരറിയാതെ തന്നെ വിഗ്രഹാരാധികളാക്കി മാറ്റുന്നു. എങ്കിലും അതിന്റെ ഉത്തരവാദിത്വത്തിൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞുമാറാൻ ജനങ്ങൾക്കു കഴിയില്ല.

നാം ആശ്രയിക്കേണ്ടത് സഭാധികാരികളെയല്ല യേശുവിനെയാണ്. കർത്താവിൽ എന്നേക്കും ആശ്രയിക്കുവിൻ; ദെവമായ കർത്താവ് ശാശ്വതമായ അഭയശിലയാണ് എന്നാണ് ബെബിൾ (ഏശ 26:4) ൽ പഠിപ്പിക്കുന്നത്. എന്നാൽ പ്രഥമമായി സഭാധികാരത്തെ ആശ്രയിക്കുന്നവർക്ക് സഭയുടെ അംഗീകാരമില്ലാതെ ദെവത്തിന്റെ വാഗ്ദാനങ്ങളിൽ വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയില്ല. അവർക്ക് ദെവത്തെ അനുസരിക്കുന്നതിനേക്കാൾ സഭയെ അനുസരിക്കാനായിരിക്കും കൂടുതൽ വ്യഗ്രത. (ഇൗ പറയുന്നതിന്റെ താൽപര്യം പ്രബോധകരുടെ പ്രാധാന്യം വെട്ടിച്ചുരുക്കാനല്ല, മറിച്ച് കള്ളപ്രബോധകരെ തിരിച്ചറിയേണ്ടതിന്റെ പ്രാധാന്യം ഉൗന്നിപ്പറയാനാണ്)

റോമൻ കത്തോലിക്ക പാരമ്പര്യങ്ങൾ മജിസ്റ്റീരിയം എന്ന സഭാധികാരവൃന്ദത്തിന്റെ സൃഷ്ടിയാണ്. റോമൻ കത്തോലിക്ക മെത്രാൻമാരിൽ നിക്ഷിപ്തമായിരിക്കുന്ന റോമൻ കത്തോലിക്ക മതത്തിന്റെ പ്രബോധനാധികാര സംവിധാനത്തിന് മജിസ്റ്റീരിയം എന്നാണ് പേര്. മജിസ്റ്റീരിയം ദെവത്തിനുവേണ്ടി മനുഷ്യരോട് സംസാരിക്കുന്ന അധികാരകേന്ദ്രമായി സ്വയം അവരോധിച്ചിരിക്കുന്നു. മജിസ്റ്റീരിയം ദെവവചനത്തിനും ജനങ്ങൾക്കുമിടയിൽ സ്വയം പ്രതിഷ്ടിച്ചിരിക്കുകയാണ്. ദെവവചനവും ജനങ്ങളും തമ്മിൽ ശരിയായ ബന്ധം ഉണ്ടാകുന്നതിനുള്ള പ്രധാന തടസമായി മജിസ്റ്റീരിയം ഇന്നു വളർന്നിരിക്കുന്നു. മജിസ്റ്റീരിയത്തിന്റെ ആശയങ്ങളെയും പ്രബോധനങ്ങളെയും വിലക്കാൻ വേറൊരു മാനുഷികശക്തിയും ലോകത്തിലില്ല. ബെബിളിലെ ഏറ്റവും വ്യക്തമായ പ്രബോധനങ്ങളെ പോലും അവഗണിക്കാനുള്ള അധികാരഭാവവും, അഹങ്കാരവുംഅതിനുണ്ട്.

റോമൻ കത്തോലിക്ക മതത്തിൽ ആധികാരികതയിൽ മുഖ്യസ്ഥാനം സഭാധികാരത്തിനാണ്. റോമൻ കത്തോലിക്ക മതത്തിൽ ആധികാരികതയുടെഅടിസ്ഥാനമായിഅംഗീകരിക്കപ്പെടുന്ന മൂന്ന് ഘടകങ്ങൾ സഭാധികാരം, പാരമ്പര്യം, ബെബിൾഎന്നിവയാണ്. എന്നാൽ അവ തമ്മിൽ വെരുദ്ധ്യങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്ന അവസരങ്ങളിൽസഭാധികാരത്തിന്റെതീരുമാനം അന്തിമമായിരിക്കും. ഒാരോഅവസരങ്ങളിലും ബെബിളും, പാരമ്പര്യങ്ങളും എന്ത്അർത്ഥമാക്കുന്നു എന്ന് തീരുമാനിക്കുന്നത് സഭാധികാരമാണ്. അങ്ങനെ പ്രായോഗികജീവിതത്തിൽ റോമൻ കത്തോലിക്ക മതത്തിൽ മജിസ്റ്റീരിയത്തിന് ബെബിളിനെക്കാളും, പാരമ്പര്യത്തെക്കാളുംകൂടുതൽ അധികാരശക്തിയുണ്ട്. റോമൻ കത്തോലിക്ക മതക്കാരായ ജനങ്ങളുടെ പ്രായോഗികജീവിതത്തിൽ ആധികാരികതയുടെ അന്തിമമായ അടിസ്ഥാനം സഭാധികാരത്തിന്റെതീരുമാനമാണ് (കാറ്റക്കിസം 95, 85). റോമൻ കത്തോലിക്ക മതവിശ്വാസികൾയേശുവിനെ അനുസരിക്കുന്നതുപോലെതന്നെ തങ്ങളുടെ മെത്രാൻമാരെയും അനുസരിക്കാൻ ബാധ്യസ്തരാണ്. വിശ്വാസസത്യങ്ങൾ പഠിപ്പിക്കുമ്പോൾ മെത്രാൻമാർക്ക് തെറ്റുപറ്റില്ലെന്ന് ചിന്തിക്കാനും, വിശ്വസിക്കാനും റോമൻ കത്തോലിക്ക മതം ജനങ്ങളെ പ്രരിപ്പിക്കുന്നു (കാറ്റക്കിസം 87, 862).

അങ്ങനെ സഭാധികാരം പാരമ്പര്യത്തെയും ബെബിളിനെയും ജനങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കാനുള്ള ഉപകരണങ്ങളാക്കിത്തീർത്തിരിക്കുന്നു. ബെബിളിനെ വ്യാഖ്യാനിക്കാനുള്ള അധികാരവും, പാരമ്പര്യത്തെ നിയന്ത്രിക്കാനുള്ള അധികാരവും സഭാധികാരത്തിലുള്ള വ്യക്തികളുടെ കീഴിൽ വരുന്നതുകൊണ്ട് വാസ്തവത്തിൽ റോമൻ കത്തോലിക്ക മതത്തിൽസഭാധികാരം തന്നെയാകുന്നു പ്രഥമശക്തി. അതിനാൽ ജനങ്ങൾ ജാഗ്രതയോടിരിക്കണം.              

മജിസ്റ്റീരിയത്തിന് ദെവീകാധികാരത്തിന്റെ പിൻബലമുണ്ടെന്ന ചിന്തക്ക് ദെവവചനത്തിൽ അടിസ്ഥാനമില്ല. അപ്പോസ്തലൻമാർ ദെവനിവേശിതമായി തങ്ങൾ എഴുതിയവയിൽ മാത്രമേ തെറ്റു പറ്റാത്തവരായിരുന്നുള്ളൂ. അതായത് അവർ ചെയ്യുകയും പറയുകയും ചെയ്ത മറ്റുകാര്യങ്ങളിലൊന്നും അവർ ഒരിക്കലും തെറ്റു പറ്റാത്തവരായിരുന്നില്ല. ഉദാ. പത്രാസിന് പലപ്പോഴും തെറ്റുപറ്റിയിരുന്നു. അപ്പോസ്തലിക പിൻതുടർച്ച ബെബിളിൽ നിന്നും സ്ഥാപിക്കാൻ കഴിയില്ല. തെറ്റുപറ്റുകയില്ലാത്ത ഒരു മജിസ്റ്റീരിയം ദെവം സ്ഥാപിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്ന് ബെബിളിൽ നിന്ന് സ്ഥാപിക്കാൻ കഴിയില്ല. അതുകൊണ്ട് മതതാൽപര്യങ്ങൾ കണക്കിലെടുത്ത് അവസരവാദപരമായി ഇത്തരംഒരു പ്രബോധനാധികാര കേന്ദ്രത്തെ സൃഷ്ടിച്ചെടുക്കുന്നത് ആത്മഹത്യാപരമായ തെറ്റുകളിലേക്ക് ജനങ്ങളെ നയിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

മനുഷ്യനിർമ്മിത പാരമ്പര്യങ്ങളെ ബെബിളിനെക്കാൾ ഉയർത്തി ക്രിസ്തുവിനെ ഒതുക്കുന്ന തന്ത്രശാസ്ത്രം - ദെവമാതാവ് ദെവത്തിനും മുമ്പുണ്ടായിരുന്നു എന്നുകൂടി പഠിപ്പിച്ചാൽ എല്ലാം പൂർത്തിയായി

സത്യത്തിൽ ദെവവചനമായ ബെബിളിനാണ് ആധികാരികത - മനുഷ്യനിർമ്മിത സഭാപാരമ്പര്യങ്ങൾക്കല്ല. ദെവീകമായത് പുതിയനിയമ പുസ്തകങ്ങളിലെ പാരമ്പര്യങ്ങൾ മാത്രമാണ്. അതിനോട് കൂട്ടിച്ചേർത്ത മനുഷ്യനിർമ്മിതമായ പാരമ്പര്യങ്ങൾ നിലവാരമില്ലാത്തതും വെരുദ്ധ്യങ്ങൾ നിറഞ്ഞതും അപകടകരവുമായ മാനദണ്ധങ്ങളാണ്. പുതിയനിയമകാലത്തെ വിശ്വാസികൾ തലമുറതലമുറയായി ആചരിച്ച് അനുസരിക്കാൻ വേണടി ദെവം നൽകിയ നിയമമാണ് ദെവിക പാരമ്പര്യമാണ് പുതിയ നിയമ ബെബിൾ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ. എന്നാൽ അതിനു വിരുദ്ധമായി സഭാപ്രസ്ഥാനങ്ങൾ ചില വിശ്വാസങ്ങളും ആചാരങ്ങളും മാനുഷികമായി നിർമ്മിച്ചിട്ട് ദെവീകമാണെന്ന ലേബലിൽ വിശ്വാസികളുടെമേൽ അടിച്ചേൽപിക്കുന്ന നിയമങ്ങളാണ് പല സഭാപാരമ്പര്യങ്ങളും. അവ പലപ്പോഴും ബെബിളിലെ വ്യക്തമായ ദെവികവെളിപ്പാടിന് കടകവിരുദ്ധമാണണ്.

റോമൻ കത്തോലിക്ക മതത്തിൽ ആധികാരികതയിൽ മുഖ്യസ്ഥാനം സഭാധികാരത്തിനാണ്, സഭാധികാരം സൃഷ്ടിക്കുന്ന പാരമ്പര്യങ്ങൾക്കാണ്.

റോമൻ കത്തോലിക്ക മതത്തിൽ ആധികാരികതയുടെ അടിസ്ഥാനമായി അംഗീകരിക്കപ്പെടുന്ന മൂന്ന് ഘടകങ്ങൾ സഭാധികാരം, പാരമ്പര്യം, ബെബിൾ എന്നിവയാണ്. എന്നാൽ അവ തമ്മിൽ വെരുദ്ധ്യങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്ന അവസരങ്ങളിൽ സഭാധികാരത്തിന്റെ തീരുമാനം അന്തിമമായിരിക്കും. ദെവവചനവിരുദ്ധമായ വിശ്വാസങ്ങളും ആചാരങ്ങളുമാണ് പാരമ്പര്യസംഹിതയുടെ ആകെത്തുക. പാരമ്പര്യംകൊണട്ബെബിളിനെ അട്ടിമറിക്കുന്നത് ദെവവിരുദ്ധവും ദെവവചന വിരുദ്ധവും സത്യവിരുദ്ധവും മനസാക്ഷിവിരുദ്ധവുമാണ്. വലിയ അപകടമാണ്. അതിന്റെ ഫലം, ദെവത്തെക്കാൾ വലിയ ദെവമാതാവും, ദെവവചനത്തെക്കാൾ വലിയ പാരമ്പര്യങ്ങളും സഭാധികാരികളുമാണ്.

ദെവവചനമാകുന്ന ബെബിൾഒന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽതന്നെ പൂർണ്ണമായിലഭിച്ചു.

പഴയനിയമ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ ഏതാണ്ട് ബി.സി. 400 ൽ പൂർത്തിയാക്കപ്പെട്ടു. യേശുവിന്റെകാലത്ത് അവ ഇന്നത്തെപ്പോലെതന്നെ പൂർണ്ണമായുംലഭ്യമായിരുന്നു. പുതിയനിയമ ഗ്രന്ഥരചന എ.ഡി. 90 ൽ പൂർത്തിയായി. 66 പുസ്തകങ്ങളെദെവവചനമെന്ന് പൊതുവായിഅംഗീകരിച്ചത് എ.ഡി. 397 ലെ കാർത്തേജ് കൗൺസിലിൽവച്ചാണ്. അദ്ധ്യായങ്ങൾക്ക് നമ്പർ കൊടുത്തത് എ.ഡി.1228 ലും, വാക്യങ്ങൾക്ക് നമ്പർ കൊടുത്തത് എ.ഡി.1551 ലുമാണ്. യേശുവും അപ്പോസ്തലൻമാരും ആദിമനൂറ്റാണ്ടിലെമറ്റു പ്രമുഖരും അപ്പോക്രിഫയെഅംഗീകരിക്കാതിരുന്നിട്ടും, അപ്പോക്രിഫ പുസ്തകങ്ങൾ 1546-ലെ ട്രന്റ്കൗൺസിലിൽവച്ചാണ് റോമൻ കത്തോലിക്ക മതക്കാരുടെ ബെബിളിലേക്ക്ചേർക്കപ്പെട്ടത്. എ.ഡി. 1546 വരെഅപ്പോക്രിഫ പുസ്തകങ്ങളെ റോമൻ കത്തോലിക്ക സഭ തങ്ങളുടെബെബിളിന്റെ ഭാഗമായി അംഗീകരിച്ചിരുന്നില്ല. പഴയനിയമ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ എഴുതിയ യഹൂദരും,  പഴയനിയമ ഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ പൊരുളായയേശുവുംഅപ്പോക്രിഫ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ ദെവവചനമാണെന്ന് അംഗീകരിക്കുന്നില്ല. യേശുവിന്റെ ഇൗ സാക്ഷ്യം മനഃപൂർവ്വം അംഗീകരിക്കാത്തവർക്ക് യേശുവിൽ വിശ്വസിക്കാനാവില്ല. യേശുവും അപ്പോസ്തലൻമാരും അപ്പോക്രിഫ പുസ്തകങ്ങളെ അംഗീകരിക്കുന്നില്ല. ആദിമസഭ അപ്പോക്രിഫ പുസ്തകങ്ങളെ ദെവനിവേശിതമായി അംഗീകരിച്ചിട്ടില്ല. യേശുവിന്റെ കാലത്ത് ഹീബ്രു പഴയഉടമ്പടിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന 39 പുസ്തകങ്ങളെയും പുതിയനിയമത്തിലെ 27  പുസ്തകങ്ങളെയും മാത്രമാണ് ഇന്നു ക്രിസ്ത്യാനികൾ ദെവവചനമായിഅംഗീകരിക്കുന്നത്.

യേശുവും, പ്രവാചകരും, അപ്പോസ്തലരും പാരമ്പര്യം ദെവവചനമാണെന്ന് പഠിപ്പിക്കുന്നില്ല.

അതുമാത്രമല്ല, യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ സഭയിൽ വിശ്വാസത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന പ്രമാണംബെബിളും പാരമ്പര്യവും രണ്ടും കൂടിച്ചേർന്നതാണെന്ന്ബെബിൾ പഠിപ്പിക്കുന്നില്ല. പാരമ്പര്യങ്ങൾ ദെവവചനമല്ലെന്നും, ദെവവിരുദ്ധമായിത്തീരുമെന്നും യേശുക്രിസ്തുസാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. അപ്പോസ്തോലൻമാർ പാരമ്പര്യങ്ങളെ വിമർശിക്കുകയും അവയ്ക്കെതിരെ വിശ്വാസികൾക്കു മുന്നറിയിപ്പു നൽകുകയുംചെയ്തു. പ്രസ്ഥാനഭക്തിയും പാരമ്പര്യഭക്തിയും സഭകളെ വചനത്തിൽ നിന്നകറ്റി ക്രിസ്തുവിനെതിരെ തിരിക്കുന്നു. ദെവത്തിന്റെസ്ഥാനം മോഷ്ടിക്കുന്ന പ്രസ്ഥാനങ്ങളും പാരമ്പര്യങ്ങളും അധികാരികളും. വചനവിരുദ്ധമായ പാരമ്പര്യങ്ങൾ ദെവജനത്തെ അടിമയാക്കുന്നു. പാരമ്പര്യങ്ങളോടുള്ള ഭക്തി ദെവവചനത്തിൽ മായംചേർത്ത് ജനങ്ങളെ വഞ്ചിക്കാനുള്ള തന്ത്രം. കത്തോലിക്കർമുതൽ പെന്തെക്കോസ്തർവരെ-അപ്പൊസ്തോലികമല്ലാത്ത സഭാപാരമ്പര്യങ്ങൾ  ദെവജനത്തെ ഭിന്നിപ്പിക്കുന്നു, ക്രിസ്തുവിൽ നിന്നകറ്റുന്നു സഭയെവികലമാക്കുന്നു. ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന ചിലരെ ദെവത്തെപ്പോലെയാക്കുന്ന എപ്പിസ്കോപ്പസി പുതിയനിയമവിരുദ്ധമാണ്. സഭകളിലുള്ള രാജകീയമെത്രാൻ-പൗരോഹിത്യസ്ഥാനാരോഹണ പ്രവണത വ്യക്തിപൂജയുംസാത്താനീയആരാധനയുമാണ്. യേശുവിന്റെയും പത്രാസിന്റെയും മനോഭാവത്തിന് പോപ്പിന്റെയും മെത്രാന്മാരുടെയും മനോഭാവങ്ങളുമായി വെരുദ്ധ്യമുണ്ട്. പോപ്പിന് തെറ്റ് പറ്റില്ലെന്ന വാദംതെറ്റാണ്.

പാരമ്പര്യങ്ങളെ ബെബിളിനൊപ്പം ഉയർത്തിദെവവചനത്തിൽ മായം ചേർക്കുന്ന ഗൂഡാലോചന സംബന്ധിച്ചു ദെവം മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു.

പാരമ്പര്യങ്ങൾ - മനുഷ്യചിന്തകളെ ദെവത്തിന്റേതായി അവതരിപ്പിക്കുന്ന ചതിക്കുഴികളാണ്.നിങ്ങളുടെ പാരമ്പര്യം പാലിക്കാൻവേണ്ടി നിങ്ങൾകൗശലപൂർവ്വംദെവകൽപന അവഗണിക്കുന്നു (മർക്കോ 7:9). ഇപ്രകാരം പാരമ്പര്യത്തോട് തുല്യമാക്കിബെബിളിനെ തരംതാഴ്ത്തുന്നതിലൂടെആത്മീയ വഞ്ചന എളുപ്പമാകുന്നു. ബെബിളിനെ വെറുംഎഴുതപ്പെട്ട പാരമ്പര്യം എന്ന്തരംതാഴ്ത്തി നിർവ്വചിക്കുന്നതിലൂടെഅവർ നേടിയെടുക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ പലതാണ്. ഒന്നാമതായി പാരമ്പര്യത്തിന്റെ പ്രാധാന്യംഅതിരുകവിഞ്ഞ രീതിയിൽഉയർത്തിക്കാണിക്കുന്നു. രണ്ടാമതായിബെബിളിന് മാത്രമുള്ള പ്രതേ്യകമായദെവനിവേശികത്വത്തെ അവഗണിക്കുന്നു. അങ്ങനെ ബെബിളിന്റെ പ്രാധാന്യത്തെ തുഛീകരിക്കുന്നു. അങ്ങനെ ബെബിളും പാരമ്പര്യങ്ങളും തമ്മിലുള്ള അടിസ്ഥാനപരമായവ്യത്യാസത്തെ ചുരുക്കിഇല്ലായ്മചെയ്ത്്സത്യത്തെ വളച്ചൊടിക്കുകയും, അമർത്തിക്കളയുകയുംചെയ്യുന്നു.

പാരമ്പര്യങ്ങളെ ബെബിളിനൊപ്പം ഉയർത്തിക്കാണിക്കുന്നതിലുള്ള തന്ത്രപരമായ കാരണംകൃത്രിമപ്പണിയും നിലനിൽപ്പും സാധിച്ചെടുക്കുക എന്നതാണ്. റോമൻ കത്തോലിക്ക മതത്തിലെയുംമറ്റ് പല സഭകളിലെയും പ്രധാന പ്രബോധനങ്ങളും അനുഷ്ടാനങ്ങളും പാരമ്പര്യങ്ങളെ മാത്രംഅടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. അതുകൊണ്ടു പാരമ്പര്യങ്ങളെ ഉപേക്ഷിച്ചാൽ, അത്തരംസഭകളുടെ ആധികാരികത നഷ്ടമാകും. അങ്ങനെ അവയുടെആധികാരികത നഷ്ടമായാൽ ആ സഭാപ്രസ്ഥാനങ്ങൾക്ക് നിലനിൽപില്ല. അതുകൊണ്ടാണ്അവർ പാരമ്പര്യങ്ങൾക്ക് ഇത്രയേറെ പ്രാധാന്യംകൊടുക്കുന്നത്. പാരമ്പര്യസംഹിതകൾ ബെബിളിനെപ്പോലെ എല്ലാവർക്കുംവായിച്ചുതീർക്കാവുന്നതോ മനസിലാക്കാവുന്നതോ അല്ല. കാരണം അവ അത്രക്ക് ബൃഹത്താണ്. അതിനാൽബെബിളിലൂടെ നടക്കുന്നതിനെക്കാൾഎളുപ്പത്തിൽകൃത്രിമപ്പണികളും, കെട്ടിച്ചമക്കലും പാരമ്പര്യങ്ങളിലൂടെ സാധിക്കും.

ദെവവചനത്തോട് കൂട്ടിച്ചേർക്കുക എന്ന  ദെവവചന വിരുദ്ധമായ പ്രവൃർത്തിയെപ്പറ്റിബെബിളിൽമുന്നറിയിപ്പു നൽകിയിരിക്കുന്നു (1കൊറി 4:6; സദൃശ 30:6; വെളി 22:18-19) ബെബിളിൽ ഇനിയുംകൂടുതലായികൃത്രിമം കാണിക്കാതെതന്നെ പാരമ്പര്യങ്ങളെ ഉപയോഗിച്ചു ദെവവചനത്തോടു  കൂട്ടിച്ചേർക്കാനും ദെവവചനത്തിൽനിന്ന്എടുത്തുകളയാനും സാധിക്കും. അതുകൊണ്ടാണ് പാരമ്പര്യങ്ങളെദെവവചന രൂപത്തിൽ പെയിന്റടിച്ച് പരസ്യപ്പെടുത്തി ജനങ്ങളുടെ ബൗദ്ധിക ഭ്രമണപഥത്തിലേക്ക് അധികാരികൾവിക്ഷേപിക്കുന്നത്. അധികാരികളുടെഇഷ്ടമനുസരിച്ച് പാരമ്പര്യങ്ങൾ നിർമ്മിച്ച് വ്യാഖ്യാനിച്ച് ജനങ്ങൾക്ക് നൽകുന്നു. ജനങ്ങൾ അത്ദെവവചനമായി സ്വീകരിക്കുന്നു. അങ്ങനെ പാരമ്പര്യങ്ങളിലൂടെ അധികാരികൾ ജനങ്ങളെതങ്ങൾക്കിഷ്ടമുള്ളതുപോലെ നിയന്ത്രിക്കുകയും തെറ്റായ പ്രബോധനങ്ങൾ പഠിപ്പിക്കുന്നത് എളുപ്പമാക്കിത്തീർക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

പാരമ്പര്യങ്ങൾ അടിച്ചേൽപിക്കുന്നതിന് നൽകുന്ന ന്യായീകരണങ്ങൾ അടിസ്ഥാനരഹിതമാണ്.

പാരമ്പര്യങ്ങളെബെബിളിനോടൊപ്പംഉയർത്തിക്കാണിക്കാൻ ചിലർ ഉപയോഗിക്കുന്ന വാക്യമാണ്യോഹ 20:30-31. ഇൗ ഗ്രന്ഥത്തിൽ എഴുതപ്പെടാത്ത മറ്റനേകംഅടയാളങ്ങളുംയേശുശിഷ്യരുടെസാന്നിധ്യത്തിൽ പ്രവർത്തിച്ചു. എന്നാൽ ഇവതന്നെയും എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്യേശുദെവപുത്രനായ ക്രിസ്തുവാണെന്ന് നിങ്ങൾ വിശ്വസിക്കുന്നതിനും, അങ്ങനെ വിശ്വസിക്കുക നിമിത്തം നിങ്ങൾക്ക് അവന്റെ നാമത്തിൽ ജീവൻ ഉണ്ടാകുന്നതിനും വേണ്ടിയാണ് (യോഹ 20:30-31). ഇതിൽ നിന്നും ചില കാര്യങ്ങൾ വ്യക്തമാകുന്നു. 1. വായനക്കാരന് യേശുവിൽ വിശ്വസിക്കാനും, നിത്യജീവൻ പ്രാപിക്കാനും അത്യാവശ്യമുള്ളത്ര കാര്യങ്ങളുംഅടയാളങ്ങളും യോഹന്നാന്റെ സുവിശേഷത്തിൽത്തന്നെ അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. 2. അതിനാൽ ചിലർ ചില വാക്യങ്ങളുടെമറവിൽ പാരമ്പര്യങ്ങൾ കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നതിനുള്ള ന്യായീകരണം കണ്ടെത്തുകയും, ജനജീവിതത്തിൽ പാരമ്പര്യങ്ങൾ തിരുകിക്കയറ്റുകയും ചെയ്യുന്നത് ജനങ്ങളോടുള്ളസ്നേഹംകൊണ്ടോ, ജനങ്ങൾക്ക് പ്രയോജനം ചെയ്യുംഎന്നുള്ളതുകൊണ്ടോ അല്ല. മറിച്ച്, തങ്ങളുടെകീഴിൽ ജനങ്ങളെ നിയന്ത്രിച്ച് നിർത്താൻ വേണ്ടിമാത്രമാണ്. 3. ആദിമക്രിസ്ത്യാനികൾഇത്തരം അനാവശ്യമായ പാരമ്പര്യങ്ങളിൽ ആശ്രയിച്ചിരുന്നില്ല.

ദെവവചനത്തിൽ മായം ചേർക്കുന്നത്സംബന്ധിച്ചു ദെവംമുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു.

ദെവവചനത്തോടും, ബെബിൾ സത്യങ്ങളോടുംവെറും മനുഷ്യചിന്തകൾ കൂട്ടിച്ചേർക്കുകയോ, അവയിൽനിന്ന് എടുത്തുകളയുകയോചെയ്യുന്നവർ ശിക്ഷിക്കപ്പെടും എന്ന്ദെവം വ്യക്തമാക്കുന്നു (വെളി 22:18,19; സദൃശ 30.5-6). ഞാൻ നൽകുന്ന കൽപനകളോട് ഒന്നുംകൂട്ടിച്ചേർക്കുകയോ അതിൽനിന്ന് എന്തെങ്കിലുംഎടുത്തുകളയുകയോഅരുത്.ഞാൻ നിങ്ങളെ അറിയിക്കുന്ന നിങ്ങളുടെ ദെവമായ കർത്താവിന്റെ കൽപനകൾ അനുസരിക്കുവിൻ. അവയനുസരിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുവിൻ. എന്തെന്നാൽ അതുമറ്റ് ജനതകളുടെ ദൃഷ്ടിയിൽ നിങ്ങളെജ്ഞാനികളും വിവേകികളുമാക്കും. അവർ ഇൗ കൽപനകളെപ്പറ്റികേൾക്കുമ്പോൾ മഹത്തായ ഇൗ ജനത ജ്ഞാനവും വിവേകവുമുള്ളവർ തന്നെ എന്ന് പറയും. നാം വിളിച്ചപേക്ഷിക്കുമ്പോഴൊക്കെ നമ്മുടെ ദെവമായകർത്താവ് നമുക്ക് സമീപസ്ഥനായിരിക്കുന്നതുപോലെദെവം ഇത്രയും അടുത്തുള്ളവേറെ ഏത് ശ്രഷ്ടജനതയാണുള്ളത്? ഞാൻ ഇന്ന് നിങ്ങളുടെ മുമ്പിൽ വച്ചിരിക്കുന്ന നിയമസംഹിതയിലേതുപോലെ നീതിയുക്തമായ ചട്ടങ്ങളും നിയമങ്ങളുംമറ്റേത് ശ്രഷ്ടജനതക്കാണുള്ളത്? (നിയമാ 4:2-8). അവന്റെവചനങ്ങളോട്ഒന്നുംകൂട്ടിച്ചേർക്കരുത്, ചേർത്താൽ അവൻ നിന്നെ ശാസിക്കും, നീ കള്ളനാകും (സുഭാഷി 30:6).ഉപദേശത്തിനും സാക്ഷ്യത്തിനും വരുവിൻ! അവർ ഇൗ വാക്കുപോലെ പറയുന്നില്ലെങ്കിൽ അവരിൽവെളിച്ചമില്ലാതാകും (ഏശ 8:20). എന്റെ വചനത്തിൽ നിലനിൽക്കുമെങ്കിൽ നിങ്ങൾയഥാർത്ഥത്തിൽഎന്റെശിഷ്യരാണ്. നിങ്ങൾസത്യംഅറിയുകയുംസത്യം നിങ്ങളെസ്വതന്ത്രരാക്കുകയുംചെയ്യും (യോഹ 8:31-32).

ശുദ്ധമായ പാലിൽ വെള്ളം ചേർത്ത്വിൽക്കുന്നത്ശ രിയോ തെറ്റോ? ബെബിൾ ദെവവചനത്തെ ശുദ്ധമായ പാലിനോട് ഉപമിക്കുന്നു. രക്ഷയിലേക്ക്വളർന്നുവരേണ്ടതിനു നിങ്ങൾ പരിശുദ്ധവും ആത്മീയവുമായ പാലിനുവേണ്ടിഇളംപെതങ്ങളെപ്പോലെ ദാഹിക്കുവിൻ (1പത്രാ 2:2). എന്നാൽചിലർ തന്ത്രപരമായിദെവവചനത്തോടുകൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നു. മറ്റുചിലർ തന്ത്രപരമായിദെവവചനത്തിൽ നിന്ന്എടുത്തുകളയുന്നു. വേറെചിലർ ഇൗ രണ്ട് തന്ത്രങ്ങളും അവസരം പോലെ ഉപയോഗിച്ചുതങ്ങളെത്തന്നെയുംമറ്റുള്ളവരെയും വഞ്ചിക്കുന്നു. ഇപ്രകാരം ബെബിളിന്റെ പ്രാധാന്യംവെട്ടിച്ചുരുക്കിക്കാണിക്കുന്നതിന്റെ ഉദ്ദേശം അതോടുകൂടെ തങ്ങളുടെ താൽപര്യ സംരക്ഷണത്തിനായിമറ്റുപലതുംകൂട്ടിച്ചേർത്തു ജനങ്ങളെ വഞ്ചിക്കുന്നതിനു വേണ്ടിയാണ്. അതുകൊണ്ട്ബെബിളിന്റെ വലുപ്പം അഥവ ഉള്ളടക്കം, യഥാർത്ഥ ദെവവചനത്തിന്റെശരിയായവ്യാഖ്യാനം എന്നിവവളരെ പ്രധാന്യമർഹിക്കുന്ന വിഷയങ്ങളാണ്. ഇത്തരംകാര്യങ്ങളിൽവേണ്ടത്ര സൂക്ഷ്മതയും പ്രാധാന്യവും കൊടുക്കാത്ത അധികാരികളെയും പ്രബോധകരെയും നാം സൂക്ഷിക്കണം.

ഇപ്രകാരം ദെവവചനത്തിൽ മായംചേർക്കുന്നവർ കള്ളൻമാരാകുന്നു എന്നുദെവവചനം സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു.

അവന്റെവചനങ്ങളോട്ഒന്നുംകൂട്ടിച്ചേർക്കരുത്, ചേർത്താൽ അവൻ നിന്നെ ശാസിക്കും, നീ കള്ളനാകും (സുഭാഷി 30:6). ദെവവചനമല്ലാത്ത പുസ്തകങ്ങളെ ദെവവചനമാണെന്നു തെറ്റിദ്ധരിച്ച് സ്വയം വഞ്ചിതരാകാതിരിക്കാൻ നാം സൂക്ഷിക്കണം. യഥാർത്ഥത്തിൽ ദെവവചനമല്ലാത്ത പുസ്തകങ്ങളും, പാരമ്പര്യങ്ങളും ദെവവചനമെന്ന് കണക്കാക്കി ബെബിളിന്റെ ഭാഗമാക്കുന്നത് ദെവവചനത്തോട്കൂട്ടിച്ചേർക്കലാണ്. ബെബിളിൽ നിർദ്ദേശിച്ചിരിക്കുന്നതിന് വിരുദ്ധമായ ആരാധനാസമ്പ്രദായങ്ങൾ അനുസരിക്കുന്നത് ദെവകൽപനയോടുള്ളകൂട്ടിച്ചർക്കലിന്റെ ഭാഗമാണ്. ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്യുന്നത്ആരായാലും അവർ കള്ളന്മാരാണ് എന്ന്ബെബിൾ പറയുന്നു.

അന്നത്തെ സഭാനേതാക്കളായിരുന്ന ഫരിസേയരെ യേശുശക്തമായി ശാസിച്ചതിന്റെകാരണം നാം മനസിലാക്കണം. ഫരിസേയർ അവരുടെ പാരമ്പര്യങ്ങളെദെവവചനത്തെക്കാൾ പ്രാധാന്യംകൊടുത്ത് ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചു (മർക്കോ 7:7-8). നിങ്ങളുടെ പാരമ്പര്യത്തിന്റെ പേരിൽ നിങ്ങൾദെവത്തിന്റെ പ്രമാണം ലംഘിക്കുന്നതെന്തുകൊണ്ട്? എന്നതായിരുന്നുയേശുവിന് അവരോടുണ്ടായിരുന്ന പ്രധാന ചോദ്യവുംവിയോജിപ്പും (മത്താ 15:3). മാനുഷികചിന്തകളായ പാരമ്പര്യങ്ങളെ ദെവീകചിന്തയോടുതുല്യമാക്കുക എന്ന ഇന്നത്തെ ചിലരുടെതെറ്റ്അന്ന് ഫരിസേയർചെയ്തപ്പോൾയേശു അവരെകഠിനമായിശാസിച്ചു. ഇൗ മതനേതാക്കൾ അവരുടെ നിയമങ്ങൾ എല്ലാംകൃത്യമായി അനുസരിക്കുന്നവരായിരുന്നിട്ടും, അവർ നരകശിക്ഷയിൽ നിന്ന് രക്ഷപെടുകയില്ല എന്ന്യേശു അവരെപ്പറ്റി പറഞ്ഞു (മത്താ 23:33). അവരുടെ പരാജയത്തിന്റെയുംതെറ്റുകളുടെയും എല്ലാം അടിസ്ഥാനകാരണം അവർക്ക്ദെവവചനത്തെയും, ദെവത്തിന്റെ ശക്തിയെയും ശരിയായി മനസിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല എന്നതായിരുന്നുഎന്ന്യേശുവ്യക്തമാക്കി (മത്താ 22:29). മനുഷ്യചിന്തകളെ ദെവീകചിന്തയോടുതുല്യമാക്കുക എന്ന തെറ്റുവഴിയായി മനുഷ്യൻ ദെവപുത്രനെ കൊല്ലുക എന്ന അളവുവരെതെറ്റുചെയ്തു. ഫരിസേയരുടെഅതേസ്വഭാവവുംതെറ്റുകളുംഇന്നും അനേകർ ആവർത്തിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.അത്തരംതെറ്റുകൾആവർത്തിക്കുന്നതു വഴിയായിഇന്നും ചിലർ സത്യത്തെ കൊന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. എങ്കിലുംതങ്ങളുടെതെറ്റു മനസിലാക്കാൻ മാത്രമുള്ള സത്യസന്ധതയും പ്രകാശവും അവരുടെ ഹൃദയദൃഷ്ടികൾക്കില്ല.

തന്ത്രപരമായ എടുത്തുകളയലും കൂട്ടിച്ചേർക്കലും ഇന്ന്സ ർവ്വസാധാരണമായിത്തീരുന്നു. ദെവകൽപനകൾ അനുസരിക്കാതിരിക്കുന്നതും, അതിന് ഉതകുന്ന രീതിയിലുള്ള വ്യവസ്ഥിതികൾ സംവിധാനം ചെയ്യുന്നതും ദെവകൽപനയോടു കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമാണ്. ഉദാ: തിരുസ്വരൂപവണക്കം, മരിച്ചവരോടുള്ള പ്രാർത്ഥന, മരിച്ചവർക്ക്വേണ്ടിയുള്ള പ്രാർത്ഥന തുടങ്ങിയവ. തെറ്റായവ്യാഖ്യാനങ്ങൾ വഴിയായിദെവവചനത്തിലൂടെ വ്യക്തമാക്കിയിരിക്കുന്ന അടിസ്ഥാനസത്യങ്ങളെതള്ളിക്കളയുന്നത് ദെവവചനത്തിൽ നിന്നുള്ളഎടുത്തുകളയലാണ്. ദെവകൽപനയിൽനിന്ന് എടുത്തുകളയുന്നതിന്റെ ഫലമായിദെവം മനുഷ്യനിൽനിന്ന് ആവശ്യപ്പെടുന്ന ഏറ്റവുംഅടിസ്ഥാനപരമായകാര്യങ്ങൾ മനസിലാക്കുന്നതിനും അനുസരിക്കുന്നതിനും നമുക്ക്കഴിയാതെപോകുന്നു.

മാനുഷിക പാരമ്പര്യങ്ങൾ ദെവവിരുദ്ധമാണെന്ന് യേശുവും അപ്പോസ്തലന്മാരും പഠിപ്പിക്കുന്നു.

യേശുവും, പ്രവാചകരും, അപ്പോസ്തലരും പാരമ്പര്യം ദെവവചനമാണെന്ന് പഠിപ്പിക്കുന്നില്ല. അതുമാത്രമല്ല, യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ സഭയിൽവിശ്വാസത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനപ്രമാണം ബെബിളും പാരമ്പര്യവും രണ്ടും കൂടിച്ചേർന്നതാണെന്ന്ബെബിൾ പഠിപ്പിക്കുന്നില്ല. പാരമ്പര്യങ്ങൾ ദെവവചനമല്ലെന്നും, ദെവവിരുദ്ധമായിത്തീരുമെന്നും യേശുക്രിസ്തു സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. ആധികാരികമായത് ഏത്എന്ന് തീരുമാനിക്കുന്നതിൽ കേന്ദ്രസ്ഥാനം യേശുവിനാണ്. യഹൂദ പാരമ്പര്യങ്ങളെക്കാൾ ആധികാരികത പഴയഉടമ്പടി വിശുദ്ധലിഖിതങ്ങൾക്കാണെന്ന് യേശുവ്യക്തമാക്കി. പഴയ ഉടമ്പടി വിശുദ്ധ ലിഖിതങ്ങളിലെഏറ്റവും പ്രമുഖ പ്രവചനങ്ങളായ രക്ഷകനെപ്പറ്റിയുള്ളവാഗ്ദാനങ്ങൾ തന്നിൽത്തന്നെ പൂർത്തീകരിക്കപ്പെടുന്നു എന്നുംയേശുവ്യക്തമാക്കി. തന്റെ ആധികാരികത പഴയ ഉടമ്പടി വിശുദ്ധലിഖിതങ്ങളെക്കാൾ കുറവല്ലെന്നും, താനും പഴയഉടമ്പടി വിശുദ്ധലിഖിതങ്ങളും തമ്മിൽ വെരുദ്ധ്യങ്ങളില്ലെന്നും യേശുവ്യക്തമാക്കി. നമ്മുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കാൻ പാരമ്പര്യത്തിന്റെശക്തിയല്ല, മറിച്ച് പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ ആന്തരീകശക്തിവ്യാപരിക്കുന്ന പുതിയഉടമ്പടി കാലഘട്ടത്തിന് യേശുതുടക്കമിട്ടു (മത്താ 7:15-28; മത്താ 15:3,6,9; മർക്കോ 7:1-13). യേശു പറഞ്ഞു:ഇൗ ജനം അധരങ്ങൾകൊണ്ട്എന്നെ ബഹുമാനിക്കുന്നു. എന്നാൽഇവരുടെഹൃദയമോ, എന്നിൽനിന്ന് എത്രയോ അകലെയാണ്. മനുഷ്യരുടെ നിയമങ്ങൾ പ്രമാണങ്ങൾ എന്ന നിലയിൽഇവർ പഠിപ്പിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ട്ഇവർഎന്നെ ആരാധിക്കുന്നത് നിഷ്ഫലമാണ്. നിങ്ങൾദെവകല്പന ഉപേക്ഷിച്ചു മനുഷ്യരുടെ പാരമ്പര്യം മുറുകെപ്പിടിക്കുന്നു. നിങ്ങളുടെ പാരമ്പര്യം പാലിക്കാൻ വേണ്ടിദെവകല്പന അവഗണിക്കുന്നതിൽ നിങ്ങൾക്ക് പ്രതേ്യകസാമർത്ഥ്യമുണ്ട്. നിങ്ങൾ കെമാറുന്ന പാരമ്പര്യത്തിലൂടെ നിങ്ങൾദെവവചനം നിഷ്ഫലമാക്കുന്നു. ഇതുപോലെ അനേകംകാര്യങ്ങൾ നിങ്ങൾചെയ്യുന്നുണ്ട് (മർക്കോ 7:6-13).

അപ്പോസ്തോലൻമാർ പാരമ്പര്യങ്ങളെ വിമർശിക്കുകയുംഅവയ്ക്കെതിരെവിശ്വാസികൾക്കുമുന്നറിയിപ്പു നൽകുകയുംചെയ്തു. എങ്കിൽ നിത്യാത്മാവുമൂലം കളങ്കമില്ലാതെ ദെവത്തിനു തന്നെത്തന്നെ സമർപ്പിച്ച ക്രിസ്തുവിന്റെരക്തംജീവിക്കുന്ന ദെവത്തെ ശുശ്രൂഷിക്കാൻ നമ്മുടെ അന്തഃകരണത്തെ നിർജ്ജീവ പ്രവർത്തികളിൽനിന്ന് എത്രയധികമായി വിശുദ്ധീകരിക്കുകയില്ല (ഹെബ്ര 9:14). പിതാക്കൻമാരിൽ നിന്ന് നിങ്ങൾക്ക്ലഭിച്ച വ്യർത്ഥമായ ജീവിതരീതിയിൽ നിന്നു നിങ്ങൾ വീണ്ടെടുക്കപ്പെട്ടത് നശ്വരമായ വെള്ളിയോ സ്വർണ്ണമോകൊണ്ടല്ലഎന്നു നിങ്ങൾ അറിയുന്നുവല്ലോ. കറയോകളങ്കമോഇല്ലാത്ത കുഞ്ഞാടിന്റേതു പോലുള്ള ക്രിസ്തുവിന്റെ അമൂല്യരക്തം കൊണ്ടത്ര (1 പത്രാ 1:18-19). ക്രിസ്തുവിന് യോജിക്കാത്തതും പ്രപഞ്ചത്തിന്റെമൂലഭൂതങ്ങൾക്കും മാനുഷികപാരമ്പര്യത്തിനും മാത്രംചേർന്നതുമായ വ്യർത്ഥപ്രലോഭനത്തിനും തത്വചിന്തക്കും ആരും നിങ്ങളെഇരയാക്കാതിരിക്കാൻ ശ്രദ്ധിക്കണം. ദെവത്വത്തിന്റെ പൂർണ്ണതമുഴുവൻ അവനിൽ മൂർത്തീഭവിച്ചിരിക്കുന്നു (കൊളോ 2:8-9). ഇവവെറും മാനുഷികമായ ഉപദേശങ്ങളും സിദ്ധാന്തങ്ങളും അനുസരിച്ചുള്ളവയാണ്. തീവ്രമായ ഭക്തിയുംആത്മനിന്ദയും ആത്മപീഡനവും പ്രാത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനാൽ വിജ്ഞാനത്തിന്റെ പ്രതീതിഇവയിൽ അനുഭവപ്പെടും (കൊളോ 2:22-23)

ദെവത്തിന്റെസ്ഥാനം മോഷ്ടിക്കുന്ന പ്രസ്ഥാനങ്ങളും പാരമ്പര്യങ്ങളുംഅധികാരികളും.

പ്രസ്ഥാനഭക്തിയും പാരമ്പര്യഭക്തിയും സഭകളെവചനത്തിൽനിന്നകറ്റി ക്രിസ്തുവിനെതിരെതിരിക്കുന്നു. ചില ക്രിസ്തുവിരുദ്ധപ്രവണതകൾ എല്ലാ സഭകളെയുംമലിനമാക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. നമ്മുടെ രക്ഷക്ക് ആവശ്യമായതെല്ലാംബെബിൾഉൾക്കൊള്ളുന്നു. അതിനാൽ പാരമ്പര്യങ്ങൾ നമ്മുടെ ആത്മീയജീവിതത്തിന് ആവശ്യമല്ലെന്ന് മാത്രമല്ല, അപകടവുമാണ് എന്ന്തെളിയുന്നു.  പാരമ്പര്യങ്ങളിലൂടെ തെറ്റായ ഉപദേശങ്ങൾ നുഴഞ്ഞുകയറാനുള്ള സാദ്ധ്യത വളരെയാണ്. രണ്ട് കപട ഉപദേശകരെവ്യക്തിപരമായിചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്ന പശ്ചാത്തലത്തിലാണ് പൗലോസ്ദെവവചനത്തിന്റെ പര്യാപ്തതയെഉൗന്നിപ്പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് (2തിമോ 3:7-9) എന്ന കാര്യം പ്രതേ്യകം ശ്രദ്ധിക്കണം. ബെബിൾ ആരുടെയുംസ്വകാര്യമായവ്യഖ്യാനത്തിനുള്ളതല്ല (2പത്രാ 1:20). പരസ്പരം മഹത്വംസ്വീകരിക്കുകയും ഏകദെവത്തിൽ നിന്ന്വരുന്ന മഹത്വം അനേ്വഷിക്കാതിരിക്കുകയുംചെയ്യുന്ന നിങ്ങൾക്ക് എങ്ങനെ വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയും (യോഹ 5:44).

വചനവിരുദ്ധമായ പാരമ്പര്യങ്ങൾ ദെവജനത്തെ അടിമയാക്കുന്നു. കത്തോലിക്കർമുതൽ പെന്തെക്കോസ്തർവരെ-

അപ്പൊസ്തോലികമല്ലാത്ത സഭാപാരമ്പര്യങ്ങൾ  ദെവജനത്തെ ഭിന്നിപ്പിക്കുന്നു, ക്രിസ്തുവിൽ നിന്നകറ്റുന്നുസഭയെവികലമാക്കുന്നു. ലോകത്തിന്റെ മഹത്വം, ഉദ്ദിഷ്ടകാര്യസാദ്ധ്യം (കല്ലിനെ അപ്പമാക്കുക), വ്യക്തി പൂജ (ചാടുക-വീര്യപ്രവൃത്തി) എന്നിവ സംബന്ധമായിയേശുവിനെ പ്രലോഭിപ്പിച്ച സാത്താൻ ഇന്ന്സഭയെ ഇത്തരത്തിലെല്ലാം പ്രലോഭിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. നേതാക്കൾ പ്രതേ്യകിച്ചും മനസിലാക്കേണ്ട കാര്യമാണിത്. എല്ലാ മനുഷ്യരും ഏതെങ്കിലുംതരത്തിലുള്ള പ്രസ്ഥാനങ്ങളുമായി ബന്ധമുള്ളവരായിരിക്കും. എന്നാൽ ആ ബന്ധത്തിന്റെഅളവ് പലർക്കുംവ്യത്യസ്തമായിരിക്കും. അവയോട്അമിതമായ ഭക്തികാണിക്കുന്നത് വിഗ്രഹാരാധനയായി ത്തീരും.