ഭോഷനെ നൂറ് അടിക്കുന്നതിനെക്കാൾ ബുദ്ധിമാനെ ഒന്ന് ശകാരിക്കുന്നത് ഉള്ളിൽത്തട്ടും (സുഭാ 17:10). ജ്ഞാനികളെന്ന് അവകാശപ്പെട്ടുകൊണ്ട് അവർ ഭോഷന്മാരായിത്തീർന്നു (റോമ 1:22). പുറമേയുള്ളവരെ വിധിക്കാൻ എനിക്കെന്തുകാര്യം? സഭയിലുള്ളവരെയല്ലേ നിങ്ങൾ വിധിക്കേണ്ടത്? (1 കൊറി 5:12). അന്ധകാരത്തിന്റെ നിഷ്ഫലമായ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ പങ്കു ചേരരുത്. പകരം അവയെ കുറ്റപ്പെടുത്തുവിൻ (എഫേ 5:11). എങ്കിലും നിനക്കെതിരായി എനിക്കൊന്ന് പറയാനുണ്ട്: പ്രവാചികയെന്ന് അവകാശപ്പെടുകയും വ്യഭിചാരം ചെയ്യാനും വിഗ്രഹങ്ങൾക്ക് അർപ്പിച്ചവ ഭക്ഷിക്കാനും എന്റെ ദാസരെ പഠിപ്പിക്കുകയും വശീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ജസെബെൽ എന്ന സ്ത്രീയോട് നീ സഹിഷ്ണത കാണിക്കുന്നു (വെളി 2:19-20).

തെറ്റുകൾ തിരുത്തേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകത

തെറ്റായ കാര്യങ്ങൾ പലതും ശരിയാണെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ച് ഇന്ന് പലരും സ്വയം വഞ്ചിതരാകുന്നു. അറിവുള്ളവരെന്നും ജ്ഞാനികളെ ന്നും അഭിമാനിക്കുന്നവരാണ് പലപ്പോഴും കൂടുതൽ ഗൗരവമേറിയ തെറ്റുകളിൽപ്പെട്ട് വഞ്ചിതരാകുന്നത്. തങ്ങൾ അകപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന തെ റ്റിന്റെ ബന്ധനം യഥാർത്ഥത്തിൽ ബന്ധനമാണെന്നു മനസിലാക്കാ നും അതിൽനിന്ന് മോചിതരാകാനും പലപ്പോഴും അവർക്ക് സഹായം ആവശ്യമാകാറുണ്ട്. ചെളിക്കുണ്ടിൽ വീണുപോകുകയും അവിടെയുള്ള തങ്ങളുടെ അവസ്ഥയെ ആസ്വദിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരെ തങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ അവസ്ഥയെപ്പറ്റി ബോധവൽക്കരിച്ച് ആ മോശ മായ അവസ്ഥയിൽനിന്നും കെപിടിച്ചുയർത്തി രക്ഷപെടുത്തേണ്ടത് ആവശ്യമാണ്. തെറ്റുകൾ കാണുമ്പോൾ അതിനുനേരെ കണ്ണടക്കുന്നത് ഒരു ദെവവേലക്കാരന് ചേർന്നതല്ല. തെറ്റുതിരുത്തുക എന്നത് ദെവവേ ലക്കാരന്റെ ജോലിയുടെ ഭാഗമാണ്. ജെറെമിയായോട് ദെവം പറയുന്നു: പിഴുതെറിയാനും ഇടിച്ചുതകർക്കാനും നശിപ്പിക്കാനും തകിടം മറിക്കാനും പണിതുയർത്താനും നട്ടുവളർത്താനും വേണ്ടി ഇന്നിതാ ജനതകളുടെയും രാജ്യങ്ങളുടെയുംമേൽ നിന്നെ ഞാൻ അവരോധിച്ചിരിക്കുന്നു (ജെറെ 1:10). തെറ്റായ രീതിയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന ദെവ വേലക്കാർക്കായി പ്രാർത്ഥിച്ചാൽ മതിയെന്നും, ദെവവേലക്കാരുടെ തെറ്റുകളെപ്പറ്റി നാം ന്യായം വിധിക്കേണ്ടതില്ല, അഭിഷിക്തനെ തൊടരുത് എന്നും മറ്റും വാദിക്കുന്നത് തെറ്റുചെയ്യുന്നവരുടെ തെറ്റുകൾ ആരും പുറത്തുകൊണ്ടുവരാതിരിക്കുന്നതിന് മാത്രം ഉപകരിക്കുന്ന ചില ന്യായീകരണങ്ങളാണ്. തെറ്റുതിരുത്തുന്നവരെ നീചന്മാരായി ചിത്രീകരിക്കാനുള്ള ചില തന്ത്രങ്ങളാണിവ.

ബൈബിളിലെ പ്രവാചകരെല്ലാം പീഡിപ്പിക്കപ്പെട്ടു. പ്രവാചകരുടെ ജീവിതം എക്കാലത്തും പ്രയാസമുള്ളതായിരിക്കും.

ദെവസ്വഭാവത്തിന് ചേരാത്തരീതിയിലുള്ള ദെവവേല ദെവത്തെ മഹത്വപ്പെടുത്തുന്നില്ല. തെറ്റായ രീതിയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന ദെവവേലക്കാർക്കായി പ്രാർത്ഥിച്ചാൽ മാത്രം മതിയെന്നും തിരുത്തേണ്ടതില്ല എന്നും പറയുന്നവർ തങ്ങളെത്തന്നെ ക്രിസ്തുവിനെക്കാൾ നീതിമാന്മാരായി ഉയർത്താനാണ് ശ്രമിക്കുന്നത്. ചെന്നായ് ആടിന്റെ വേഷത്തിൽ വരുമ്പോൾ ഇടയൻ മൗനമായിരിക്കാൻ പാടില്ല. ക്രിസ്തു അന്നത്തെ നേതാക്കളുടെ തെറ്റുകളെ പരസ്യമായി എതിർത്തു. അവരുടെ കാപട്യത്തിനെതിരെ ജാഗ്രതപാലിക്കാൻ യേശു ജനങ്ങൾക്ക് മുന്നറിയിപ്പു നൽകി. യേശു അങ്ങനെ ചെയ്തില്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ യേശു അവരുടെ തെറ്റുകളെ അംഗീകരിച്ചു എന്ന് വരുമായിരുന്നു. ശ്രദ്ധിക്കുവിൻ, ഫരിസേയരുടെയും സദുക്കായരുടെയും പുളിമാവിനെ സൂക്ഷിച്ചുകൊള്ളുവിൻ... അപ്പത്തിന്റെ പുളിമാവിനെപ്പറ്റിയല്ല ഫരിസേയരുടെയും സദുക്കായരുടെയും പ്രബോധനത്തെപ്പറ്റിയാണ് സൂക്ഷിച്ചുകൊള്ളാൻ അവൻ അരുളിച്ചെയ്തതെന്ന് അവർക്ക് അപ്പോൾ മനസിലായി (മത്താ 16:6, 12). കാപട്യക്കാരെ നിശബ്ദരാക്കുകയും നിർദ്ദാക്ഷിണ്യം ശാസിക്കുകയും വേണമെന്ന് പൗലോസ് തീത്തോസിനെ ഉപദേശിച്ചു (തീത്തോ 1:11,14). ദെവത്തിന്റെ പേരിൽ നടന്ന തെറ്റുകൾക്ക് നേരെ മൗനമായിരുന്ന ദെവദാസരോ പ്രവാചകരോ ബെബിളിലില്ല. കാരണം ജനങ്ങൾ തെറ്റായവയെക്കുറിച്ച് ബോധമുള്ളവരായിരിക്കുക എന്നത് ദെവവേലക്ക് ആവശ്യമാണ്. തെറ്റുചെയ്യുന്നവർക്കായി പ്രാർത്ഥിക്കണം. പക്ഷെ അതുമാത്രം പോരാ. അവരുടെ തെറ്റുനിമിത്തം അനേകർ തെറ്റിപ്പോകും എന്ന നില വരുമ്പോൾ പരസ്യമായി ജനങ്ങൾക്ക് മുന്നറിയിപ്പു കൊടുക്കേണ്ടതാകുന്നു. ഭക്ഷണത്തിൽ വിഷം ചേർന്നെങ്കിൽ ആദ്യം മുന്നറിയിപ്പു കൊടുക്കേണ്ടത് അത് ഭക്ഷിക്കാൻ തയ്യാറായി നിൽക്കുന്നവർക്കാണ്. വ്യക്തിപരമായ വിഷയങ്ങൾ വ്യക്തിപരമായി പറഞ്ഞ് തിരുത്തുന്നതാണ് ഉചിതം. ഉദാ. നാഥാനും ദാവീദും. എന്നാൽ ജനങ്ങളെ ബാധിക്കുന്ന വിഷയങ്ങൾ ജനങ്ങളോടും പറയണം. പ്രവാചകന്മാരെല്ലാം കള്ളപ്രവാചകർക്കെതിരായി ജനങ്ങൾക്ക് മുന്നറിയിപ്പു നൽകി (ജെറെ 23:16).

എന്റെ അഭിഷിക്തരെ തൊട്ടുപോകരുത്, എന്റെ പ്രവാചകർക്ക് ഒരുപദ്രവവും ചെയ്യരുത് (സങ്കീ 105:15). സ്വയം അഭിഷിക്തരെന്ന് ചിന്തിക്കുന്നവരും അവരുടെ സ്വാധീന വലയത്തിലുള്ളവരും ദെവത്തിന്റെ അഭിഷിക്തരെ തൊടരുത് എന്ന് വാക്യമുണ്ടെന്നും അതി നാൽ തങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന കാര്യങ്ങളെ അപ്പാടെ അംഗീകരിക്കണമെന്നും എതിർക്കരുതെന്നും, എതിർത്താൽ ഗുരുതരമായ പ്രത്യാഘാത ങ്ങൾ ഉണ്ടാകുമെന്ന് പറഞ്ഞ് ഭീഷണിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇൗ നേതാക്കൾക്ക് പ്രതേ്യക വരവും വിളിയുമുണ്ട് എന്ന ധാരണ അവരുടെ പരമാധികാരത്തെ ഉറപ്പിക്കുകയും, അവരുടെ ഉപദേശങ്ങ ളെയും പ്രവർത്തനങ്ങളെയും ചോദ്യം ചെയ്യുന്നത് ദെവത്തെ ചോ ദ്യം ചെയ്യുന്നതിനോട് തുല്യമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പക്ഷെ ഇത്തരം പ്രവണതകൾ ശരിയല്ല എന്ന് മാത്രമല്ല, ഒരുതരം ആത്മീയ ഫാസി സത്തിലേക്ക് നയിക്കുകയും ചെയ്യും.

പഴയനിയമ ആശയങ്ങളും പുതിയനിയമ ആശയങ്ങളും ത മ്മിൽ കലർത്തുന്നത് തെറ്റിലേക്ക് നയിക്കുമെന്ന് യേശു തന്നെ വ്യ ക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. പഴയവസ്ത്രത്തിൽ പുതിയ തുണിക്കഷണം തുന്നിപ്പിടിപ്പിക്കരുതെന്നും, പുതിയ വീഞ്ഞ് പഴയ തോൽക്കുടങ്ങളിൽ ഒഴിക്കരുതെന്നും അങ്ങനെ ചെയ്താൽ കാര്യങ്ങൾ കൂടുതൽ വഷളാകുമെന്നുമാണ് യേശു പ്രബോധിപ്പിച്ചത് (മത്താ 9:16-17). എന്നാൽ ഇൗ ഉപദേശത്തിന് വിരുദ്ധമായാണ് ഇന്ന് പലരും നീങ്ങുന്നത്.

തെറ്റും ശരിയും തമ്മിൽ വിവേചിച്ചറിയേണ്ടതില്ല എന്നല്ല യേശു പഠിപ്പിച്ചത്. മറിച്ച് സ്വന്തം കണ്ണിലെ തടിക്കഷണം എടുത്തുമാ റ്റാതെ സഹോദരന്റെ കണ്ണിലെ കരട് എടുക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതുപോലെയുള്ള കാപട്യം നിറഞ്ഞ രീതിയിൽ നാം മറ്റുള്ളവരെ വിധിച്ചാൽ നാമും അപ്രകാരം തന്നെ വിധിക്കപ്പെടും എന്നാണ് യേശു പഠിപ്പിച്ചത് (ലൂക്ക 6:37-42). അന്യരെ ഇപ്രകാരം വിധിക്കരുത് എന്ന് പഠിപ്പിച്ചതിന് ശേഷം ഉടൻതന്നെ യേശു പഠിപ്പിച്ച മറ്റൊരു കാര്യം വൃക്ഷത്തെ അതിന്റെ ഫലത്തിൽനിന്ന് തിരിച്ചറിയണം എന്നതാണ് (ലൂക്കാ 6:43-45). ദെവത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ അഭിഷിക്തർ ആരാണെന്ന് തിരിച്ചറിയുന്നത് അവരിലൂടെ പ്രകടമാകുന്ന ആത്മാവിന്റെ ഫലത്തിൽ നിന്നാണ്. അല്ലാതെ തങ്ങളുടെ തന്നെ അവകാശവാദങ്ങളിൽ നിന്നോ, അത്ഭുതങ്ങളിൽ നിന്നോ അല്ല. അതുമാത്രമല്ല എല്ലാ വിശ്വാ സികൾക്കും ദെവത്തിന്റെ അഭിഷേകം ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട് (1യോഹ 2:20). അതിനാൽ തെറ്റും ശരിയും തമ്മിൽ വിവേചിച്ചറിയാനുള്ള കഴിവും ഉത്തരവാദിത്വും ദെവം എല്ലാ വിശ്വാസികൾക്കും നൽകിയിരിക്കുന്നു. ഇത്തരം വിശകലനത്തിന് അതീതരാണെന്ന് ഭാവിക്കുന്നവർ എത്ര വലിയവരാണെങ്കിലും അതിനാൽ തന്നെ വ്യാജം ഭാവിക്കുന്നു. വ്യാജമായതൊന്നും സത്യത്തിൽ നിന്നല്ലാത്തതുകൊണ്ട് അത്തരക്കാർക്ക് സത്യവുമായി ബന്ധമില്ല (1യോഹ 2:21).

ദെവവേലക്കാരുടെ തെറ്റുകളെപ്പറ്റി നാം ന്യായം വിധിക്കേണ്ടതില്ല എന്ന വാദവും അപകടകരമാണ്. സാവൂളിന്റെയും ദാവീദിന്റെ യും ആഹാബിന്റെയും മറ്റും തെറ്റുകൾ ദെവം പ്രവാചകർ മുഖേന ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച് വെളിപ്പെടുത്തി. കള്ളപ്രവാചകരെ അവരുടെ ഫലം മനസിലാക്കി വിശകലനം ചെയ്ത് സൂക്ഷിച്ചുകൊള്ളേണ്ടതാണ് എ ന്ന് യേശു വ്യക്തമാക്കി (മത്താ 7:15-20). എല്ലാ ആത്മാക്കളെയും വിശ്വസിക്കരുതെന്നും, ആത്മാക്കളെ പരിശോധിച്ച് അവ ദെവത്തിൽ നിന്നാണോ എന്ന് വിവേചിക്കണമെന്നും ദെവം കൽപിച്ചിരിക്കുന്നു (1യോഹ 4:1). തെറ്റു തിരുത്താതിരിക്കുന്നതും, അസത്യത്തിന്റെ നേരെ മൗനം പാലിക്കുന്നതും, അവയെ ന്യായീകരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന തും സത്യത്തോട് സ്നേഹമില്ലാത്തതുകൊണ്ടാകുന്നു. ദെവത്തെ ക്കാളും ദെവവചനത്തെക്കാളും നീതിമാനായി സ്വയം അവതരിപ്പി ക്കാനുള്ള ശ്രമവും, സ്വന്തം ഉത്തരവാദത്തിൽനിന്ന് രക്ഷപെടാനുള്ള ശ്രമവും, കാപട്യവും ഇതിൽ ഉൾക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. നാം തെറ്റുകളെ കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ചാൽ അവ അതിവേഗം പടരും. വഞ്ചനകളെപ്പറ്റി ആകുലപ്പെടാതെ എല്ലാം ദെവം ചെയ്തുകൊള്ളും എന്നാണെങ്കിൽ നമ്മുടെ ജോലി എന്ത്?

ജനങ്ങൾ വ്യാജപ്രവാചകരുടെ വഞ്ചനക്ക് ഇരയാകുമെന്ന് ബെബിൾ വ്യക്തമാക്കുന്നു

സഹോദരരെ നിങ്ങൾ പഠിച്ച തത്ത്വങ്ങൾക്ക് വിരുദ്ധമായി പിളർ പ്പുകളും ദുർമ്മാതൃകകളും ഉണ്ടാക്കുന്നവരെ ശ്രദ്ധിച്ചുകൊള്ള ണം എന്നു ഞാൻ നിങ്ങളോടപേക്ഷിക്കുന്നു. അവരെ നിരാകരിക്കുവിൻ. അങ്ങനെയുള്ളവർ നമ്മുടെ കർത്താവായ ക്രിസ്തുവിനെയല്ല, തങ്ങളുടെതന്നെ ഉദരങ്ങളെയാണ് ശുശ്രൂഷിക്കുന്നത്. ആകർഷകമായ മുഖസ്തുതി പറഞ്ഞ് അവർ സരളചിത്തരെ വഴിപിഴപ്പിക്കുന്നു (റോമ 16:17-18). ക്രിസ്തുവിന്റെ കൃപയിൽ നിങ്ങളെ വിളിച്ചവനെ നിങ്ങൾ ഇത്ര പെട്ടെന്ന് ഉപേക്ഷിക്കുകയും വ്യത്യസ്തമായ ഒരു സുവിശേഷ ത്തിലേക്ക് തിരിയുകയും ചെയ്യുന്നതിൽ എനിക്ക് ആശ്ചര്യം തോ ന്നുന്നു. വാസ്തവത്തിൽ മറ്റൊരു സുവിശേഷമില്ല. എന്നാൽ നി ങ്ങളെ ഉപദ്രവിക്കാനും ക്രിസ്തുവിന്റെ സുവിശേഷത്തെ ദുഷി പ്പിക്കാനും ആഗ്രഹിക്കുന്ന കുറെ ആളുകളുണ്ട്. ഞങ്ങൾ നിങ്ങ ളോട് പ്രസംഗിച്ചതിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായ ഒരു സുവിശേഷം ഞങ്ങൾ തന്നെയോ സ്വർഗ്ഗത്തിൽ നിന്ന് ഒരു ദൂതൻ തന്നെയോ നിങ്ങളോട് പ്രസംഗിച്ചാൽ അവൻ ശപിക്കപ്പെട്ടവനാകട്ടെ. ഞ ങ്ങൾ നേരത്തേ നിങ്ങളോട് പറഞ്ഞ പ്രകാരം തന്നെ ഇപ്പോഴും ഞാൻ പറയുന്നു. നിങ്ങൾ സ്വീകരിച്ച സുവിശേഷമല്ലാതെ മറ്റൊ ന്ന് ആരെങ്കിലും നിങ്ങളോട് പ്രസംഗിച്ചാൽ അവൻ ശപിക്കപ്പെട്ട വനാകട്ടെ. ഞാൻ ഇപ്പോൾ മനുഷ്യരുടെ പ്രീതിയാണോ അനേ്വഷിക്കുന്നത്? അതോ ദെവത്തിന്റേതാണോ? അഥവാ മനുഷ്യ രെ പ്രസാദിപ്പിക്കാൻ ഞാൻ യത്നിക്കുകയാണോ? ഞാൻ ഇപ്പോഴും മനുഷ്യരെ പ്രസാദിപ്പിക്കുന്നവനായിരുന്നെങ്കിൽ ക്രിസ്തുവിന്റെ ദാസനാവുകയില്ലായിരുന്നു (ഗലാ 1:6-10). വരും കാലത്ത് ചില ആളുകൾ കപടാത്മാക്കളെയും, പിശാചു ക്കളുടെ സിദ്ധാന്തങ്ങളെയും ചെവിക്കൊണ്ട് വിശ്വാസത്തിൽ നിന്ന് വ്യതിചലിച്ചുപോകും എന്ന് ആത്മാവ് സ്പഷ്ടമായി പറയുന്നു. മനഃസാക്ഷി കത്തിക്കരിഞ്ഞുപോയ അസത്യവാദികളുടെ കപടനാട്യങ്ങളിലൂടെയാണ് ഇതു സംഭവിക്കുക (1തിമൊ. 4: 1-2).

അവർ ഭക്തിയുടെ ബാഹ്യരൂപം നിലനിർത്തിക്കൊണ്ട് അതി ന്റെ ചെതന്യത്തെ നിഷേധിക്കും. അവരിൽനിന്ന് അകന്നു നിൽ ക്കുക (2തിമോ 3:5). യാന്നസ്സും യാബ്രസ്സും മോശയെ എതിർത്തതു പോലെ ഇൗ മനുഷ്യർ സത്യത്തെ എതിർക്കുന്നു (2തിമോ 3:8). ഇൗ മന്ത്രവാദികൾ ഫറവോയുടെ കൊട്ടാരത്തിൽ ദെവം മോശയി ലൂടെ ചെയ്ത അത്ഭുതങ്ങളെ അനുകരിച്ച് മോശയുടെ അധികാരത്തെ ചോദ്യം ചെയ്തു (പുറ.7). അതുപോലെതന്നെ വഞ്ചനാപരമായ രീതിയിൽ ക്രിസ്തീയതയെ അനുകരിച്ചുകൊണ്ട് ദുരുപദേഷ്ടാക്കൾ ജനങ്ങളെ വഴിതെറ്റിക്കുന്നു. ഇസ്രായേൽ ജനങ്ങൾക്കിടയിൽ വ്യാജപ്രവാചകൻമാരുണ്ടായി രുന്നു. അതുപോലെ തങ്ങളുടെമേൽ ശീഘ്രനാശം വരുത്തി വയ്ക്കുന്ന വ്യാജോപദേഷ്ടാക്ക്ൾ നിങ്ങളുടെയിടയിലും ഉണ്ടാ കും. അവർ വിനാശകരമായ അഭിപ്രായങ്ങൾ രഹസ്യത്തിൽ പഠിപ്പിക്കുകയും തങ്ങളെ വിലകൊടുത്തുവാങ്ങിയ നാഥനെപ്പോ ലും നിഷേധിക്കുകയും ചെയ്യും. പലരും അവരുടെ ദുഷിച്ച മാർ ഗ്ഗത്തെ അനുഗമിക്കും. അങ്ങനെ അവർമൂലം സത്യത്തിന്റെ മാർ ഗ്ഗം നിന്ദിക്കപ്പെടും. അത്യാഗ്രഹം കാരണം വ്യാജം പറഞ്ഞ് അവർ നിങ്ങളെ ചൂഷണംചെയ്യും (2പത്രാ 2:1-3).  മനസിലാക്കാൻ വിഷമമുള്ള ചില കാര്യങ്ങൾ അവയിലുണ്ട്. അറിവില്ലാത്തവരും, ചഞ്ചലമനസ്കരുമായ ചിലർ മറ്റുവിശുദ്ധ ലിഖിതങ്ങളെപ്പോലെ അവയെയും തങ്ങളുടെ നാശത്തിനായി വളച്ചൊടിക്കുന്നു (2പത്രാ 3:16).

നാം നമ്മെത്തന്നെയും അധികാരികളെയും പരിശോധിക്കണം

സഭാ ഭരണകൂടത്തിന്റെ  ദുഷ്പ്രഭുത്വത്തിനും, വിശ്വാസികളുടെ മേൽ അധികാരം അടിച്ചേൽപ്പിക്കുന്ന മോശമായ പ്രവണതയ്ക്കും എതിരെ പത്രാസ് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകി. നിങ്ങളെ ഏൽപിച്ചിരിക്കുന്ന ദെവത്തിന്റെ അജഗണത്തെ പരി പാലിക്കുവിൻ. അതു നിർബന്ധം മൂലമായിരിക്കരുത്, ദെവ ത്തെപ്രതി സൻമനസ്സോടെ ആയിരിക്കണം; ലാഭേച്ഛയോടെ ആയിരിക്കരുത്, തീക്ഷ്ണതയോടെ ആയിരിക്കണം; അജഗണ ത്തിന്റെമേൽ ആധിപത്യം ചുമത്തിക്കൊണ്ടായിരിക്കരുത്, സന്മാ തൃക നൽകിക്കൊണ്ടായിരിക്കണം (1പത്രാ 5:2-3).

അഹങ്കാരം എന്ന ശത്രുവിനെ നേതാക്കൾ സ്വയം സൂക്ഷിക്ക ണം:  നമ്മുടെ ഏറ്റവും വലിയ ശത്രു നമ്മിൽതന്നെയുള്ള അഹങ്കാരമാണ്. നമുക്ക് കീഴടക്കാൻ ഏറ്റവും പ്രയാസമുള്ള ശത്രുവും അഹ ങ്കാരം തന്നെ. അഹങ്കാരമാണ് സകല പാപങ്ങളുടെയും ആരംഭകാരണം. ലൂസിഫർ സാത്താനായിത്തീർന്നത് അഹങ്കാരം മൂലമാണ്. സ്രഷ്ടാവായ ദെവത്തിന് വേണ്ടത്ര അംഗീകാരവും ആരാധനയും കൊടുക്കാതെ, സൃഷ്ടികളായ നാം നമ്മെത്തന്നെ ഉയർത്തുകയും അംഗീകരിക്കുകയും, ആരാധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് അഹങ്കാരം കൊണ്ടാണ്. ദെവം അഹങ്കാരികളെ ചെറുക്കുന്നു. അപ്പസ്തോല രെന്നും, ദെവവേലക്കാരെന്നും സ്വയം അവകാശപ്പെടുകയും വിശേ ഷിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരെ സൂക്ഷ്മമായി പരിശോധിക്കുവാനുള്ള കടപ്പാട് നമുക്കുണ്ട്. അപ്പസ്തോലൻമാരെന്ന് നടിക്കുകയും, എ ന്നാൽ അങ്ങനെയല്ലാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരെ പരിശോധിച്ച് അ വർ വ്യാജം പറയുന്നവരാണെന്ന് നീ കണ്ടുപിടിച്ചു (വെളി 2:2). നാം നമ്മെയും, നമ്മുടെ ചുറ്റുപാടുകളെയും വിലയിരുത്തുക എന്നത് ആ വശ്യം തന്നെ. യോജിപ്പോ വിയോജിപ്പോ അല്ല വിഷയം. തെറ്റും ശ രിയുമാണ് വിഷയം. നിങ്ങൾ വിശ്വാസത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് പരിശോധിക്കുവിൻ; നിങ്ങളെത്തന്നെ പരീക്ഷിച്ചറിയുവിൻ (2കോറി 13:5). എന്നാൽ ഒാരോ വ്യക്തിയും സ്വന്തം ചെയ്തികൾ വിലയിരുത്തട്ടെ (ഗലാ 6:4). എല്ലാ മനുഷ്യരും വ്യാജം പറയുന്നവരായാലും ദെവം സത്യ വാനാണ്. ഇങ്ങനെ എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു: അങ്ങയുടെ വാക്കുക ളിൽ അങ്ങ് നീതിമാനെന്ന് തെളിയും. വിചാരണ ചെയ്യപ്പെടു മ്പോൾ അങ്ങ് വിജയിക്കും. എന്നാൽ നമ്മുടെ അനീതി ദെവ നീതിയെ വെളിപ്പെടുത്തുന്നെങ്കിൽ നാം എന്ത് പറയും? (റോമ 3:4-5).

തിരുത്തിയില്ലെങ്കിൽ അപകടം, തിരുത്തിയാൽ പ്രയോജനം

പെലറ്റിന് സുബോധം നഷ്ടപ്പെട്ടാൽ എല്ലാവരും അപകടത്തി ലാകും. അയാളുടെ തെറ്റ് കൂടെയുള്ള പെലറ്റ് അവഗണിച്ചാൽ അത് കുറ്റകൃത്യമാണ്, ആത്മഹത്യാപരമാണ്. എന്റെ അധരങ്ങളിൽ നിന്ന് വചനം കേൾക്കുമ്പോൾ നീ എന്റെ താക്കീത് അവരെ അറിയിക്കണം. തീർച്ചയായും നീ മരിക്കും എന്ന് ദുഷ്ടനോട് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടും നീ അവനെ ശാസിക്കാ തിരുന്നാൽ, അവന്റെ ജീവൻ രക്ഷിക്കാൻവേണ്ടി അവന്റെ ദുഷിച്ച വഴിയെപ്പറ്റി നീ താക്കീത് ചെയ്യാതിരുന്നാൽ, ആ ദുഷ്ടൻ അവന്റെ പാപത്തിൽ മരിക്കും; അവന്റെ രക്തത്തിന് ഞാൻ നിന്നെ ഉത്തരവാദിയാക്കും. നീ ദുഷ്ടനെ ശാസിച്ചിട്ടും അവൻ ദുഷ്ടതയിൽനിന്നും ദുർമ്മാർഗ്ഗത്തിൽനിന്നും പിൻമാറാതിരു ന്നാൽ അവൻ തന്റെ പാപത്തിൽ മരിക്കും. എന്നാൽ നീ നിന്റെ ജീവൻ രക്ഷിക്കും. നീതിമാൻ തന്റെ നീതി വെടിഞ്ഞ് തിൻമ പ്രവർത്തിച്ചാൽ അവൻ വീഴാൻ ഞാൻ ഇടയാക്കും; അവൻ മരിക്കും. നീ അവനെ ശാസിക്കാതിരുന്നതിനാൽ അവൻ തന്റെ പാപം നിമിത്തം മരിക്കും. അവൻ ചെയ്തിട്ടുള്ള നീതിനിഷ്ഠ മായ പ്രവൃത്തികൾ അനുസ്മരിക്കപ്പെടുകയില്ല. അവന്റെ രക്ത ത്തിന് ഞാൻ നിന്നെ ഉത്തരവാദിയാക്കും. പാപം ചെയ്യരുതെന്ന നിന്റെ താക്കീത് സ്വീകരിച്ച് നീതിമാനായ ഒരുവൻ പാപം ചെ യ്യാതിരുന്നാൽ, അവൻ തീർച്ചയായും ജീവിക്കും. കാരണം അ വൻ താക്കീത് സ്വീകരിച്ചു. നീയും നിന്റെ ജീവനെ രക്ഷിച്ചു (എസെ 3:17-21; 33:1-9). എന്റെ സഹോദരരെ നിങ്ങളിൽ ഒരാൾ സത്യത്തിൽനിന്ന് വ്യതി ചലിക്കുകയും അവനെ വേറൊരാൾ തിരിച്ചുകൊണ്ടുവരുകയും ചെയ്യുന്നെങ്കിൽ പാപിയെ തെറ്റായ മാർഗ്ഗത്തിൽനിന്ന് പിൻതിരി ക്കുന്നവൻ തന്റെ ആത്മാവിനെ മരണത്തിൽനിന്ന് രക്ഷിക്കുക യും തന്റെ നിരവധിയായ പാപങ്ങൾ തുടച്ചുമാറ്റുകയും ചെയ്യു ന്നുവെന്നു നിങ്ങൾ അറിഞ്ഞുകൊള്ളുവിൻ (യാക്കോ 5:19-20).

തിരുത്തുന്നത് വിശ്വാസിയുടെ ഉത്തരവാദിത്വം

പരസ്പരം തിരുത്തുക എന്നത് ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസികളുടെ കടമയാണ് (മത്താ 18:15-20). അതു ചെയ്യാതിരുന്നാൽ ക്രിസ്തുവി നെയും, ക്രിസ്തുവിന്റെ സഭയെയും തരം താഴ്ത്തുകയാണ്. വിശ്വാ സികൾ പരസ്പരം തിരുത്താതിരുന്നാൽ, കുറവുകൾ നികത്താതിരു ന്നാൽ സാശരീരം ക്ഷീണിക്കും. നാം സത്യമെന്തെന്ന് മനസിലാക്കു കയും, സത്യത്തിന്റെ പക്ഷം ചേരുകയും, സത്യമല്ലാത്തിൽനിന്ന് മാറിപ്പോകുകയും ചെയ്യണം. സത്യത്തെ സംബന്ധിച്ച് വിട്ടുവീഴ്ച ചെയ്യരുത്. എന്നാൽ തെറ്റായ വിമർശനം അനാരോഗ്യകരമാണ്. അന്ധകാരത്തിന്റെ നിഷ്ഫലമായ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ പങ്കു ചേരരുത്. പകരം അവയെ കുറ്റപ്പെടുത്തുവിൻ (എഫേ 5:11). ഭോഷനോട് അവന്റെ വിഡ്ഢിത്തത്തിനൊപ്പിച്ച് മറുപടി പറയ രുത്, നീയും അവന് തുല്യനെന്നുവരും. ഭോഷന് തന്റെ ഭോഷ ത്തത്തിന് തക്ക മറുപടി കൊടുക്കുക; അല്ലെങ്കിൽ താൻ ജ്ഞാ നിയാണെന്ന് അവൻ വിചാരിക്കും (സുഭാ 26:4-5). യേശുക്രിസ്തുവിലുള്ള വിശ്വാസത്തിലൂടെ രക്ഷപ്രാപിക്കുന്ന തിന് നിന്നെ ജ്ഞാനിയാക്കുന്ന വിശുദ്ധലിഖിതങ്ങൾ നീ ബാല്യം മുതൽ പഠിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുള്ളതാണല്ലോ. വിശുദ്ധലിഖിത മെല്ലാം ദെവനിവേശിതമാണ്. അവ പ്രബോധനത്തിനും ശാസ നത്തിനും, തെറ്റുതിരുത്തലിനും നീതിയിലുള്ള പരിശീലനത്തി നും ഉപകരിക്കുന്നു. ഇതുവഴി ദെവഭക്തനായ മനുഷ്യൻ പൂർ ണ്ണത കെവരിക്കുകയും എല്ലാ നല്ല പ്രവൃത്തികളും ചെയ്യുന്ന തിന് പര്യാപ്തനാവുകയും ചെയ്യുന്നു (2തിമോ 3:15-17). വചനം പ്രസംഗിക്കുക; സാഹചര്യങ്ങൾ അനുകൂലമാണെങ്കി ലും അല്ലെങ്കിലും ജാഗരൂകതയോടെ വർത്തിക്കുക; മറ്റുള്ളവ രിൽ ബോദ്ധ്യം ജനിപ്പിക്കുകയും അവരെ ശാസിക്കുകയും ഉദ്ബോധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുക; ക്ഷമ കെവിടാതിരിക്കുകയും പ്രബോധനത്തിൽ ശ്രദ്ധിക്കുകയും ചെയ്യുക. ജനങ്ങൾ ഉത്തമ മായ പ്രബോധനത്തിൽ സഹിഷ്ണുത കാണിക്കാത്ത കാലം വരുന്നു. കേൾവിക്ക് ഇമ്പമുള്ളവയിൽ ആവേശം കൊള്ളുക യാൽ അവർ തങ്ങളുടെ അഭിരുചിക്ക് ചേർന്ന പ്രബോധകരെ വിളിച്ചുകൂട്ടും. അവർ സത്യത്തിന് നേരെ ചെവിയടച്ച് കെട്ടുകഥ കളിലേക്ക് ശ്രദ്ധ തിരിക്കും. നീയാകട്ടെ എല്ലാകാര്യങ്ങളിലും സമചിത്തത പാലിക്കുക; കഷ്ടതകൾ സഹിക്കുകയും സുവി ശേഷകന്റെ ജോലിചെയ്യുകയും നിന്റെ ശുശ്രൂഷ നിർവ്വഹിക്കുക യും ചെയ്യുക (2തിമൊ. 4: 2-5). ക്രിസ്തുവിനെ കർത്താവായി നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിൽ പൂജി ക്കുവിൻ. നിങ്ങൾക്കുള്ള പ്രത്യാശയെപ്പറ്റി വിശദീകരണം ആവ ശപ്പെടുന്ന ഏവരോടും മറുപടി പറയാൻ സദാ സന്നദ്ധരായിരി ക്കുവിൻ. എന്നാൽ അത് ശാന്തതയോടും ബഹുമാനത്തോടും കൂടെയായിരിക്കട്ടെ (1പത്രാ 3:15-16). പ്രീയപ്പെട്ടവരേ നമുക്ക് പൊതുവായി ലഭിച്ചിരിക്കുന്ന രക്ഷയെ ക്കുറിച്ച് നിങ്ങൾക്ക് എഴുതാൻ ഞാൻ അതിയായി ആഗ്രഹിച്ചി രിക്കുകയായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് വിശുദ്ധർക്ക് എന്നന്നേക്കു മായി ഏൽപിച്ചുകൊടുത്തിരിക്കുന്ന വിശ്വാസത്തിനുവേണ്ടി പോ രാടണമെന്ന് ഉപദേശിച്ചുകൊണ്ട് നിങ്ങൾക്ക് എഴുതേണ്ടിവന്നി രിക്കുന്നത്. പണ്ടുതന്നെ ശിക്ഷക്കായി നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ടിരുന്ന ചില ദുഷ്ടമനുഷ്യർ നിങ്ങളുടെയിടയിൽ കയറിക്കൂടിയിട്ടുണ്ട്. അവർ നമ്മുടെ ദെവത്തിന്റെ കൃപയെ തങ്ങളുടെ അശുദ്ധജീ വിതത്തിനായി ദുർവിനിയോഗിക്കുകയും നമ്മുടെ ഏകനാഥനും കർത്താവുമായ യേശുക്രിസ്തുവിനെ തള്ളിപ്പറയുകയും ചെയ്യു ന്നു (യൂദാ 3-4). ഞങ്ങൾ ജീവിക്കുന്നത് ജഡത്തിലാണെങ്കിലും ജഡിക പോരാ ട്ടമല്ല ഞങ്ങൾ നടത്തുന്നത്. എന്തുകൊണ്ടെന്നാൽ ഞങ്ങളുടെ സമ രായുധങ്ങൾ ജഡികമല്ല; ദുർഗ്ഗമങ്ങളായ കോട്ടകൾ തകർ ക്കാൻ ദെവത്തിൽ അവ ശക്തങ്ങളാണ്. ദെവത്തെപ്പറ്റിയുള്ള അറിവിനെതിരായ വാദമുഖങ്ങളെയും ഒൗദ്ധത്യപൂർണ്ണമായ എല്ലാ പ്രതിബന്ധങ്ങളെയും ഞങ്ങൾ തകർക്കുകയും ക്രിസ്തു വിനെ അനുകരിക്കേണ്ടതിന് എല്ലാ ചിന്താഗതികളെയും കീഴ്പ്പെ ടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു (2കോറി 10:3-5).

കള്ളപ്രവാചകരുടെ പേരെടുത്തുപറഞ്ഞ് തനിനിറം തുറന്നുകാട്ടുക എന്നത് പുതിയനിയമ രീതിയാണ്

ദേവാലയശുദ്ധീകരണം നടത്തിയ യേശുവിന്റെ മനോഭാവം പ്രതേ്യകം ശ്രദ്ധേയമാണ് (യോഹ.2:13-25). ദേവാലയത്തെ (സഭയെ) പുരോഹിതവർഗ്ഗം വരുമാനമാർഗഗ്ഗമായി ഉപയോഗിച്ചപ്പോൾ യേശു ശക്തമായി പ്രതികരിച്ചു. അവർ ലോകത്തിന്റെ സ്നേഹിതരായി ദെവത്തിന്റെ ശത്രുക്കളായിത്തീർന്നു (യാക്കോ 4:4). ദെവത്തിന്റെ ശത്രുക്കളായ ഇത്തരം കാപട്യക്കാരുമായി സഹകരണം പാടില്ല എന്ന് യേശു സ്വന്തം മാതൃകയിലൂടെ നമുക്ക് കാണിച്ചുതന്നു. നാം നമ്മുടെ ശത്രുക്കളോടാണ് ക്ഷമിക്കേണ്ടത്; ദെവത്തിന്റെ ശത്രുവിനോടല്ല.

പത്രാസിനെ തിരുത്തിയ പൗലോസിന്റെ മാതൃകയും അനുകരണയോഗ്യമാണ് (ഗലാ 2:11-21).  പൗലോസ് ഇത്തരം അസത്യവാ ദികളെ പേരെടുത്തുപറഞ്ഞ് ജനങ്ങൾക്ക് മുന്നറിയിപ്പുകൊടുത്ത് നമുക്ക് മാതൃക കാണിച്ചുതന്നിരിക്കുന്നു. ചിലയാളുകൾ മനഃസാക്ഷി യെ തിരസ്കരിച്ചുകൊണ്ട് വിശ്വാസം തീർത്തും നശിപ്പിച്ചുകളയുന്നു. ഹ്യുമനേയോസും അലക്സാണ്ടറും അക്കൂട്ടത്തിൽപ്പെടുന്നു (1 തിമോ 1:19). ലൗകികമായ വ്യർത്ഥാഷണം ഒഴിവാക്കുക. അല്ലെങ്കിൽ അത് ജനങ്ങളെ ഭക്തിരാഹിത്യത്തിലേക്ക് നയിക്കും. ഇൗ ഭക്തിര ഹിതരുടെ സംസാരം ശരീരത്തെ കാർന്നുതിന്നുന്ന വ്രണം പോലെ പടർന്നുപിടിക്കും. ഇക്കൂട്ടത്തിൽപ്പെട്ടവരാണ് ഹ്യുമനേയോസും ഫിലേത്തോസും. പുനരുത്ഥാനം സംഭവിച്ചുകഴിഞ്ഞു എന്ന വാദം ഉന്നയിച്ചുകൊണ്ട് അവർ സത്യത്തിൽനിന്ന് വ്യതിച ലിച്ചു; ചിലരുടെ വിശ്വാസത്തെ അവർ തകിടം മറിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു (2തിമോ 2:17-18). അതിനാൽ ദെവദാസരെന്ന് ചമയുന്ന കാപട്യക്കാരുടെ തനിനിറം തുറന്നു കാണിക്കുന്നത് ദെവത്തെ മഹത്വപ്പെടുത്തുന്ന പ്രവൃത്തിയാണ്.

ചിലർ തിരുത്താൻ തയ്യാറാകുന്നില്ല - അത്തരം മുഖസ്തുതിക്കാരെ സൂക്ഷിക്കുക

നാം സമൂഹത്തിലെ പദവിയെക്കാൾ പ്രാധാന്യം കൊടുക്കേണ്ട ത് ബൗദ്ധികമായ സത്യസന്ധതയ്ക്കും സത്യത്തോടുള്ള പ്രതിബദ്ധ തയ്ക്കുമാണ്. എന്നാൽ സ്വന്തം താൽപര്യങ്ങൾ സംരക്ഷിക്കാനുള്ള വ്യഗ്രതയുള്ളതുകൊണ്ട് പലരും മറ്റുള്ളവരെ തിരുത്താൻ തുനിയാ റില്ല. ഒരു കപടന് മറ്റ് കപടൻമാരെ ചോദ്യം ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല. കാരണം അവരെല്ലാം ഒരു കൂട്ടത്തിൽ പെടുന്നവരാണ്. തെറ്റുകാണു മ്പോൾ ശാസിക്കാതിരിക്കുന്നതും, തിരുത്താതിരിക്കുന്നതും മുഖ സ്തുതി പറയുന്നതിനോട് തുല്യമാകുന്നു. നാം മുഖസ്തുതിക്കാരെ സൂക്ഷിക്കണം. മുഖസ്തുതി പറഞ്ഞ് പുകഴ്ത്തുന്നത് അപകടകര മാണ്. ഒരു വ്യക്തിയെ പുകഴ്ത്തുന്നത് വാസ്തവത്തിൽ ആ വ്യക്തിയോടു ചെയ്യുന്ന വലിയ ഉപദ്രവമാണ്. കാരണം പുകഴ്ത്തപ്പെടുന്ന വ്യക്തിയിൽ അഹങ്കാരം വളരാൻ അത് കാരണമായിത്തീരുന്നു. പുകഴ്ത്തുന്ന ആളുടെ പ്രധാന ഉദ്ദേശ്യം സ്വാർത്ഥലാഭമാണ് (യൂദാ.16). പുകഴ്ച സ്വീകരിക്കുന്ന ആൾ അതുകൊണ്ട് നേട്ടമുണ്ടാക്കുകയല്ല, വഞ്ചിക്കപ്പെടുകയാണ് ചെയ്യുന്നത് (റോമ. 16:18; സങ്കീ. 12:2). മുഖസ്തുതി പറയുന്ന അധരങ്ങൾ നാശം വിതയ്ക്കും (സദൃശ്യവാക്യ. 26:28). മുഖസ്തുതി പറയുന്നവൻ തന്റെ അയൽക്കാരന്റെ പാദങ്ങൾക്ക് വല വിരിച്ച് കെണിയൊരുക്കുന്നു (സദൃശ്യവാക്യ. 29:5).

അദ്ധ്യായം 2

തെറ്റായ വിമർശനങ്ങളുടെയും കുറ്റപ്പെടുത്തലുകളുടെയും അപകടം

തിരുത്തലുകൾ നാശകരമായ വിമർശനങ്ങളായിത്തീരാതിരി ക്കാൻ നാം കഴിവതും ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതാണ്. ഒരു കത്തി നല്ല കാര്യ ത്തിനായും, മോശമായ കാര്യത്തിനായും ഉപയോഗിക്കാം. വ്യക്തി പരവും, തെറ്റായ രീതിയിലുമുള്ള വിമർശനത്തിന്റെ ഫലമായി ചില പ്പോൾ ചിലർ തെറ്റദ്ധരിക്കപ്പെടുന്നു; അവർ അർഹിക്കാത്ത മുറിവു കൾ അവർക്കുണ്ടാകുന്നു; അവരുടെ ശുശ്രൂഷ പൂർണ്ണമായും തടസ പ്പെടുന്നു. അധർമ്മി വാക്കുകൊണ്ട് അയൽക്കാരനെ നശിപ്പിക്കും (സുഭാ 11:9). തങ്ങളെയും മറ്റുള്ളവരെയും തെറ്റായ വിശ്വാസങ്ങളിൽ നിന്ന് രക്ഷിക്കണമെന്ന നല്ല ഉദ്ദേശത്തോടുകൂടിയാണെങ്കിൽപോലും, ഉത്തമമല്ലാത്ത രീതിയിൽ തെളിവുകളെയും, ബുദ്ധിയെയും, ബെ ബിളിനെയും ഉപയോഗിച്ചാൽ ഇത്തരം തെറ്റുകൾ പറ്റാവുന്നതാണ്. തിരുത്തലുകൾ സ്നേഹത്തോടെയും പ്രാർത്ഥനാപൂർവ്വവുമായിരി ക്കാൻ ശ്രദ്ധിക്കണം.

തെറ്റ് കണ്ടുപിടിക്കാനും വെളിപ്പെടുത്താനും എളുപ്പമല്ല. തെറ്റ് ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നത് പൊതുവെ ആർക്കും ഇഷ്ടമല്ല. തങ്ങളുടെ തെറ്റുകൾ ആരെങ്കിലും തിരുത്തുമ്പോൾ ഏതാണ്ട് എല്ലാ മനുഷ്യരും അസ്വസ്ഥത പ്രകടിപ്പിക്കുന്നു. പലപ്പോഴും നാം ആളുകളുടെ തനി നിറം വെളിച്ചത്തുകൊണ്ടുവരുമ്പോൾ അവർ കോപിക്കുന്നു. തെറ്റു തിരുത്താൻ ശ്രമിച്ചാൽ ആളുകൾ നമുക്കെതിരായി തിരിയാനുള്ള സാദ്ധ്യതയുണ്ട്. കാരണം സത്യത്തെ ക്രൂശിക്കുന്ന ഒരു ലോകത്തി ലാണ് നാം ജീവിക്കുന്നത്. യേശു നിയമജ്ഞരെയും ഫരിസേയരെ യും നിശിതമായി വിമർശിച്ചു (മത്താ 23:1-36; ലൂക്ക 11:52-54). അവർ യേശുവിനെ നശിപ്പിക്കാൻ ആലോചിച്ചു. അതുകൊണ്ട് തെറ്റുനിറ ഞ്ഞ ഇൗലോകത്തിൽ നാം ശരിയായത് ചെയ്താൽ ഇൗലോകം അതിനെ തെറ്റെന്ന് കണക്കാക്കി നമ്മെ പീഡിപ്പിക്കുമെന്ന് നമുക്കറി യാം. തെറ്റു നിറഞ്ഞ ചുറ്റുപാടിൽ ജീവിക്കുമ്പോൾ തെറ്റു കണ്ടുപിടി ക്കാനും വെളിപ്പെടുത്താനും വളരെയധികം പരിശ്രമം ആവശ്യമാണ്. അതിനാൽ ഇൗ ഗ്രന്ഥത്തിൽ സൂചിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന കാര്യങ്ങളുടെ സത്യാവസ്ഥ ശരിയായി മനസിലാക്കണമെങ്കിൽ വായനക്കാർ അവ യെപ്പറ്റി സത്യസന്ധമായി ദെവവചനത്തിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ ചിന്തി ക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.

തിരുത്തുമ്പോൾ നാം ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട കാര്യങ്ങളിൽ ചിലത്

നമ്മുടെ വ്യക്തിപരമായ അഭിരുചികൾ മറ്റുള്ളവരുടെമേൽ അടി ച്ചേൽപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കരുത്. എല്ലാത്തിനും അവ അർഹിക്കുന്ന പ്രധാ ന്യം മാത്രമേ കൊടുക്കാവൂ. വലുതിനെ ചെറുതാക്കുകയോ, ചെറുതി നെ വലുതാക്കുകയോ ചെയ്യരുത്. ഒട്ടകത്തെ വിഴുങ്ങുകയും കൊതു കിനെ അരിച്ചുനീക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരാകരുത്. സ്വയം തിരുത്തിയ തിന് ശേഷം മറ്റുള്ളവരെ തിരുത്തുന്നതാണ് നല്ലത്. മാത്രമല്ല അർഹ തയുള്ളവർക്കേ തിരുത്തലുകൾ നൽകാവൂ (മത്താ 7:1-6). അത് സഭ യുടെ ആരോഗ്യത്തിന് ആവശ്യമാണ്. പക്ഷെ പൂർണ്ണനായതിനു ശേ ഷം ആർക്കും ആരെയും തിരുത്താൻ കഴിയില്ല. തിരുത്തുന്നതിന്റെ പിന്നിലുള്ള പ്രരകശക്തി സ്നേഹമായിരിക്കണം. നാം ആദ്യമേ ആ വ്യക്തിയെ സ്നേഹിക്കണം. എങ്കിലേ ആ വ്യക്തിയെ തിരുത്താനു ള്ള അവകാശം നമുക്കുള്ളൂ. ദെവത്തിനിഷ്ടമില്ലാത്ത രീതിയിൽ തിരുത്തി നാം ദെവത്തിനെതിരെ തിരിയുന്ന സാഹചര്യമുണ്ടാകരുത്. ദെവത്തിന്റെ താൽപര്യം വ്യക്തിയിലാണ്. അല്ലാതെ അയാളുടെ പാപത്തിലല്ല. നാമും അങ്ങനെയായിരിക്കണം. പൗലോസ് പത്രാസിനെയും ഗലാത്തിയക്കാരെയും, കൊറിന്തോസുകാരെയും ഒക്കെ ശാസിച്ചു. പക്ഷെ കുറ്റംവിധിച്ചില്ല. നീതീകരിക്കുന്നവൻ ദെവം, കുറ്റംവിധിക്കുന്നവൻ ആർ? എപ്പോഴും ദുഷിക്കുകയും പഴിപറയുകയും ചെയ്യുന്നത് സാത്താന്റെ സ്വഭാവമാണ് (വെളി 12:10).

വിമർശിക്കുന്നത് അന്യായമല്ലേ? കൊതുകിനെ അരിച്ചുനീക്കാം പക്ഷെ ഒട്ടകത്തെ വിഴുങ്ങരുത്.

വിമർശിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് വ്യക്തിയെയും വിഷയത്തെയും സാമാന്യമായി പഠിക്കുന്നത് നല്ലതാണ്. കൃപ അർഹിക്കുന്നരെ ഒതുക്കി, പുറത്തെറിഞ്ഞുകളയേണ്ടവരെ ചുമക്കുന്ന കാപട്യവും അവസരവാദവും അപകടമാണ്. കള്ളനെ പിടിക്കാൻ പേടി - കിട്ടിയവനെ പിടിച്ച് കള്ളനാക്കുന്നവോ? പാപംചെയ്യാത്തവരെ കല്ലെറിഞ്ഞ് രസിക്കുന്നുവോ? ചുങ്കക്കാരന്റെ പ്രാർത്ഥന കേട്ട, ഹൃദയങ്ങളെ തൂക്കിനോക്കുന്നവന്റെ സന്നിധിയിൽ പരീശരുടെ കരം ബലപ്പെട്ടിരിക്കുമോ?

അദ്ധ്യായം 3

വിമർശനവും തിരുത്തലും - ദെവവചനത്തിന്റെ കണ്ണാടിയിൽക്കൂടി

വിരോധം മൂലമായ ദുഷിക്കലും പഴിപറച്ചിലും തരംതാഴ്ന്ന വിമർശനമാണ്, തിന്മയാണ്.

സാധാരണ നാം വിമർശനവും തിരുത്തലും, ദുഷിക്കലും പഴിപറച്ചിലും, എല്ലാം തമ്മിൽ വേർതിരിച്ച് മനസിലാക്കാതെ കൂട്ടിക്കുഴക്കാറണട്. അത് അപകടമാണ്. ഏത് മേഖലയിലായാലും തെറ്റും ശരിയും നാം വേർതിരിച്ച് വ്യക്തമാക്കണം. സത്യമായതിനെ, ശരിയായയതിനെ അടിസ്ഥാനരഹിതമായും സ്വാർത്ഥതാല്പര്യങ്ങളെ മുൻനിർത്തിയും എതിർക്കുന്നതിനെ വിമർശനം എന്നു വിളിക്കാം. ഇത് തെറ്റായ കാര്യമാണ്. എന്നാൽ സത്യവിരുദ്ധമായ വ്യക്തികളെയും പ്രസ്ഥാനങ്ങളെയും, പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങളെയും, നിലപാടുകളെയും, പ്രവർത്തനങ്ങളെയും, പ്രസ്താവനകളെയും എതിർക്കുന്നത് തെറ്റായ വിമർശനമായി കാണരുത്. ഇതിനെ ഒരു തിരുത്തൽ നടപടിയായി കാണണം. വ്യക്തിയുടെയും സമൂഹത്തിന്റെയും എല്ലാ മേഖലകളിലും തിരുത്തൽ ആവശ്യമായി വന്നിട്ടുണ്ട്, വരുകയും ചെയ്യും. എന്നാൽ തെറ്റായ വിമർശനങ്ങളും കുറ്റപ്പെടുത്തലുകളും അപകടമാണ് അനാരോഗ്യകരമാണ്. തിരുത്തലുകൾ നാശകരമായ വിമർശനങ്ങളായിത്തീരാതിരിക്കാൻ നാം കഴിവതും ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതാണ്. ഒരു കത്തി നല്ല കാര്യത്തിനായും, മോശമായ കാര്യത്തിനായും ഉപയോഗിക്കാം. വ്യക്തിപരവും, തെറ്റായ രീതിയിലുമുള്ള വിമർശനത്തിന്റെ ഫലമായി ചിലപ്പോൾ ചിലർ തെറ്റദ്ധരിക്കപ്പെടുന്നു; അവർ അർഹിക്കാത്ത മുറിവുകൾ അവർക്കുണ്ടാകുന്നു; അവരുടെ ശുശ്രൂഷ പൂർണ്ണമായും തടസപ്പെടുന്നു. അധർമ്മി വാക്കുകൊണ്ട് അയൽക്കാരനെ നശിപ്പിക്കും (സുഭാ 11:9). തങ്ങളെയും മറ്റുള്ളവരെയും തെറ്റായ വിശ്വാസങ്ങളിൽ നിന്ന് രക്ഷിക്കണമെന്ന നല്ല ഉദ്ദേശത്തോടുകൂടിയാണെങ്കിൽ പോലും, ഉത്തമമല്ലാത്ത രീതിയിൽ തെളിവുകളെയും, ബുദ്ധിയെയും, ബെബിളിനെയും ഉപയോഗിച്ചാൽ ഇത്തരം തെറ്റുകൾ പറ്റാവുന്നതാണ്. തിരുത്തലുകൾ സ്നേഹത്തോടെയും പ്രാർത്ഥനാപൂർവ്വവുമായിരിക്കാൻ ശ്രദ്ധിക്കണം.

പ്രയോജനമുള്ള തിരുത്തൽ, വിശകലനം - ഉൾക്കൊള്ളാൻ കഴിയണം. ക്ഷമയും സഹിഷ്ണതയും താഴ്മയുമുള്ള ദെവമക്കളായ ശുശ്രൂഷകർക്ക് കടുത്തവിമർശനം പോലും തിരുത്തലിനുള്ള വിശകലനമായും ദെവികമുഖാന്തിരമായും കണ്ട് അതിനെ ഉൾക്കൊള്ളാനുള്ള വിശാലതയുണ്ടായിരിക്കും. തിരുത്തൽ പലരും ഇഷ്ടപ്പെടാറില്ലെങ്കിലും പ്രയോജനപ്പെടുന്ന കാര്യമാണ്.

തെറ്റു തിരുത്തുന്നത് സ്നേഹത്തോടും പക്വതയോടും കൂടിയാവണം

അനുസരണക്കേട് കാണിക്കുന്നവരെ ശത്രു എന്ന് വിചാരിക്കാതെ സഹോദരൻ എന്ന് വെച്ച് അവനെ ബുദ്ധിയുപദേശിക്കയത്ര വേണ്ടത് 2തെസ 3.15. തെറ്റ് കണ്ടുപിടിക്കാനും വെളിപ്പെടുത്താനും എളുപ്പമല്ല. തെറ്റ് ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നത് പൊതുവെ ആർക്കും ഇഷ്ടമല്ല. തങ്ങളുടെ തെറ്റുകൾ ആരെങ്കിലും തിരുത്തുമ്പോൾ ഏതാണ്ട് എല്ലാ മനുഷ്യരും അസ്വസ്ഥത പ്രകടിപ്പിക്കുന്നു. പലപ്പോഴും നാം ആളുകളുടെ തനി നിറം വെളിച്ചത്തുകൊണ്ടുവരുമ്പോൾ അവർ കോപിക്കുന്നു. തെറ്റു തിരുത്താൻ ശ്രമിച്ചാൽ ആളുകൾ നമുക്കെതിരായി തിരിയാനുള്ള സാദ്ധ്യതയുണ്ട്. കാരണം സത്യത്തെ ക്രൂശിക്കുന്ന ഒരു ലോകത്തിലാണ് നാം ജീവിക്കുന്നത്. യേശു നിയമജ്ഞരെയും ഫരിസേയരെയും നിശിതമായി വിമർശിച്ചു (മത്താ 23:1-36; ലൂക്ക 11:52-54). അവർ യേശുവിനെ നശിപ്പിക്കാൻ ആലോചിച്ചു. അതുകൊണ്ട് തെറ്റുനിറഞ്ഞ ഇൗലോകത്തിൽ നാം ശരിയായത് ചെയ്താൽ ഇൗലോകം അതിനെ തെറ്റെന്ന് കണക്കാക്കി നമ്മെ പീഡിപ്പിക്കുമെന്ന് നമുക്കറിയാം. തെറ്റു നിറഞ്ഞ ചുറ്റുപാടിൽ ജീവിക്കുമ്പോൾ തെറ്റു കണ്ടുപിടിക്കാനും വെളിപ്പെടുത്താനും വളരെയധികം പരിശ്രമം ആവശ്യമാണ്.

തിരുത്തുമ്പോൾ നാം ചില കാര്യങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കണം

നമ്മുടെ വ്യക്തിപരമായ അഭിരുചികൾ മറ്റുള്ളവരുടെമേൽ അടിച്ചേൽപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കരുത്. എല്ലാത്തിനും അവ അർഹിക്കുന്ന പ്രധാന്യം മാത്രമേ കൊടുക്കാവൂ. വലുതിനെ ചെറുതാക്കുകയോ, ചെറുതിനെ വലുതാക്കുകയോ ചെയ്യരുത്. ഒട്ടകത്തെ വിഴുങ്ങുകയും കൊതുകിനെ അരിച്ചുനീക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരാകരുത്. സ്വയം തിരുത്തിയതിന് ശേഷം മറ്റുള്ളവരെ തിരുത്തുന്നതാണ് നല്ലത്.മാത്രമല്ല അർഹതയുള്ളവർക്കേ തിരുത്തലുകൾ നൽകാവൂ (മത്താ 7:1-6). അത് സഭയുടെ ആരോഗ്യത്തിന് ആവശ്യമാണ്.പക്ഷെ പൂർണ്ണനായതിനുശേഷം ആർക്കും ആരെയും തിരുത്താൻ കഴിയില്ല. തിരുത്തുന്നതിന്റെ പിന്നിലുള്ള പ്രരകശക്തി സ്നേഹമായിരിക്കണം. നാം ആദ്യമേ ആ വ്യക്തിയെ സ്നേഹിക്കണം. എങ്കിലേ ആ വ്യക്തിയെ തിരുത്താനു ള്ള അവകാശം നമുക്കുള്ളൂ. ദെവത്തിനിഷ്ടമില്ലാത്ത രീതിയിൽ തിരുത്തി നാം ദെവത്തിനെതിരെ തിരിയുന്ന സാഹചര്യമുണ്ടാകരുത്. ദെവത്തിന്റെ താൽപര്യം വ്യക്തിയിലാണ്. അല്ലാതെ അയാളുടെ പാപത്തിലല്ല. നാമും അങ്ങനെയായിരിക്കണം. പൗലോസ് പത്രാസിനെയും ഗലാത്തിയക്കാരെയും, കൊറിന്തോസുകാരെയും ഒക്കെ ശാസിച്ചു. പക്ഷെ കുറ്റംവിധിച്ചില്ല. നീതീകരിക്കുന്നവൻ ദെവം, കുറ്റംവിധിക്കുന്നവൻ ആർ? എപ്പോഴും ദുഷിക്കുകയും പഴിപറയുകയും ചെയ്യുന്നത് സാത്താന്റെ സ്വഭാവമാണ് (വെളി 12:10). അനാവശ്യ വിമർശനം അപകടം തന്നെ. അഭിഷിക്തനെ തൊടരുത് എന്നത് കള്ളന്മാർ തണലാക്കാൻ അവസരം കൊടുക്കരുത്. മോശക്കും അഹരോനുമെതിരെ നിന്ന കോരഹിനെ പിലർന്ന ഭൂമി വിഴുങ്ങി. അനാവശ്യ വിമർശനം അപകടം തന്നെ.  എന്നാൽ തിരുത്തലുകൾ അനിവാര്യമാണ്. ദാവീദിന്റെ ലംഘനത്തിന് നാഥാൻ കടിഞ്ഞാണിട്ടു. മോശ തന്റെ അമ്മായി അപ്പന്റെ തിരുത്തൽ അംഗീകരിച്ചത് നന്മയായി. തെറ്റുകൾ തിരുത്തേണ്ടത് വളരെ ആവശ്യമാണ്. കാരണം തെറ്റായ കാര്യങ്ങൾ പലതും ശരിയാണെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ച് ഇന്ന് പലരും സ്വയം വഞ്ചിതരാകുന്നു. അറിവുള്ളവരെന്നും ജ്ഞാനികളെന്നും അഭിമാനിക്കുന്നവരാണ് പലപ്പോഴും കൂടുതൽ ഗൗരവമേറിയ തെറ്റുകളിൽപ്പെട്ട് വഞ്ചിതരാകുന്നത്.

തെറ്റിൽ വസിച്ച് രസിക്കുന്നവരോട് ചേർന്ന് നിൽക്കുന്നത്, തിരുത്താത്തത് കാപട്യമാണ്.

ചിലർ തിരുത്താൻ തയ്യാറാകുന്നില്ല - അത്തരം മുഖസ്തുതിക്കാരെ സൂക്ഷിക്കുക. തെറ്റു തിരുത്താതിരിക്കുന്നതും, അസത്യത്തിന്റെ നേരെ മൗനം പാലിക്കുന്നതും, അവയെ ന്യായീകരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതും സത്യത്തോട് സ്നേഹമില്ലാത്തതുകൊണ്ടാകുന്നു. ദെവത്തെക്കാളും ദെവവചനത്തെക്കാളും നീതിമാനായി സ്വയം അവതരിപ്പിക്കാനുള്ള ശ്രമവും, സ്വന്തം ഉത്തരവാദത്തിൽനിന്ന് രക്ഷപെടാനുള്ള ശ്രമവും, കാപട്യവും ഇതിൽ ഉൾക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. നാം തെറ്റുകളെ കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ചാൽ അവ അതിവേഗം പടരും. വഞ്ചനകളെപ്പറ്റി ആകുലപ്പെടാതെ എല്ലാം ദെവം ചെയ്തുകൊള്ളും എന്നാണെങ്കിൽ നമ്മുടെ ജോലി എന്ത്?

നാം സമൂഹത്തിലെ പദവിയെക്കാൾ പ്രാധാന്യം കൊടുക്കേണ്ടത് ബൗദ്ധികമായ സത്യസന്ധതയ്ക്കും സത്യത്തോടുള്ള പ്രതിബദ്ധതയ്ക്കുമാണ്.

എന്നാൽ സ്വന്തം താൽപര്യങ്ങൾ സംരക്ഷിക്കാനുള്ള വ്യഗ്രതയുള്ളതുകൊണ്ട് പലരും മറ്റുള്ളവരെ തിരുത്താൻ തുനിയാറില്ല. ഒരു കപടന് മറ്റ് കപടൻമാരെ ചോദ്യം ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല. കാരണം അവരെല്ലാം ഒരു കൂട്ടത്തിൽ പെടുന്നവരാണ്. തെറ്റുകാണുമ്പോൾ ശാസിക്കാതിരിക്കുന്നതും, തിരുത്താതിരിക്കുന്നതും മുഖസ്തുതി പറയുന്നതിനോട് തുല്യമാകുന്നു. നാം മുഖസ്തുതിക്കാരെ സൂക്ഷിക്കണം. മുഖസ്തുതി പറഞ്ഞ് പുകഴ്ത്തുന്നത് അപകടകരമാണ്. ഒരു വ്യക്തിയെ പുകഴ്ത്തുന്നത് വാസ്തവത്തിൽ ആ വ്യക്തിയോടു ചെയ്യുന്ന വലിയ ഉപദ്രവമാണ്. കാരണം പുകഴ്ത്തപ്പെടുന്ന വ്യക്തിയിൽ അഹങ്കാരം വളരാൻ അത് കാരണമായിത്തീരുന്നു. പുകഴ്ത്തുന്ന ആളുടെ പ്രധാന ഉദ്ദേശ്യം സ്വാർത്ഥലാഭമാണ് (യൂദാ.16). പുകഴ്ച സ്വീകരിക്കുന്ന ആൾ അതുകൊണ്ട് നേട്ടമുണ്ടാക്കുകയല്ല, വഞ്ചിക്കപ്പെടുകയാണ് ചെയ്യുന്നത് (റോമ. 16:18; സങ്കീ. 12:2). മുഖസ്തുതി പറയുന്ന അധരങ്ങൾ നാശം വിതയ്ക്കും (സദൃശ്യവാക്യ. 26:28). മുഖസ്തുതി പറയുന്നവൻ തന്റെ അയൽക്കാരന്റെ പാദങ്ങൾക്ക് വല വിരിച്ച് കെണിയൊരുക്കുന്നു (സദൃശ്യവാക്യ. 29:5).

അദ്ധ്യായം 4

യേശുവും അപ്പോസ്തലന്മാരും കാണിച്ച മാതൃകയാണ് നാം സ്വീകരിക്കേണടത്

ദെവത്തിന്റെ പേരിൽ നടന്ന തെറ്റുകൾക്ക് നേരെ മൗനമായിരുന്ന ദെവദാസരോ പ്രവാചകരോ ബെബിളിലില്ല. കാരണം ജനങ്ങൾ തെറ്റായവയെക്കുറിച്ച് ബോധമുള്ളവരായിരിക്കുക എന്നത് ദെവവേലക്ക് ആവശ്യമാണ്. തെറ്റും ശരിയും, സത്യവും അസത്യവും തമ്മിൽ വേർതിരിച്ച് മനസിലാക്കാൻ പരാജയപ്പെടുന്നതാണ് പ്രശ്നങ്ങൾക്ക് പ്രധാന കാരണം. തെറ്റും ശരിയും, സത്യവും അസത്യവും തമ്മിൽ വേർതിരിച്ച് മനസിലാക്കാനുള്ള അടിസ്ഥാനം ദെവവചനമാണ്, യേശുക്രിസ്തുവാണ്. തെറ്റിനോടുള്ള യേശുവിന്റെ മനോഭാവം വളരെ വ്യക്തമാണ്. ദെവത്തിന്റെ ആലയമായ സഭയെ കച്ചവടസ്ഥലമാക്കുന്നവരെ അടിച്ചോടിക്കുക. ദേവാലയശുദ്ധീകരണം നടത്തിയ യേശുവിന്റെ മനോഭാവം പ്രതേ്യകം ശ്രദ്ധേയമാണ് (യോഹ.2:13-25). ദേവാലയത്തെ (സഭയെ) പുരോഹിതവർഗ്ഗം വരുമാനമാർഗ്ഗമായി ഉപയോഗിച്ചപ്പോൾ യേശു ശക്തമായി പ്രതികരിച്ചു. കാരണം അവർ ലോകത്തിന്റെ സ്നേഹിതരായി ദെവത്തിന്റെ ശത്രുക്കളായിത്തീർന്നു (യാക്കോ 4:4). ദെവത്തിന്റെ ശത്രുക്കളായ ഇത്തരം കാപട്യക്കാരുമായി സഹകരണം പാടില്ല എന്ന് യേശു സ്വന്തം മാതൃകയിലൂടെ നമുക്ക് കാണിച്ചുതന്നു.

കപടഭക്തിക്കാരായ ശാസ്ത്രിമാരും പരീശന്മാരുമായുള്ളോരേ, നിങ്ങൾക്ക് ഹാ കഷ്ടം! വെള്ളതേച്ച ശവക്കല്ലറകളോട് നിങ്ങൾ ഒത്തിരിക്കുന്നു; അവ പുറമേ അഴകായി ശോഭിക്കുന്നെങ്കിലും അകമേ ചത്തവരുടെ അസ്ഥികളും സകലവിധ അശുദ്ധിയും നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അങ്ങനെതന്നെ പുറമേ നിങ്ങൾ നീതിമാന്മാർ എന്ന് മനുഷ്യർക്ക് തോന്നുന്നു; അകമേയോ കപടഭക്തിയും അധർമ്മവും നിറഞ്ഞവരത്ര (മത്താ 23:27-28). സർപസന്തതികളേ.. സാത്താന്റെ പ്രവൃത്തികളെ അഴിപ്പാൻ യേശു വന്നു (1യോഹ 3:8). കള്ളപ്രവാചകരെ അവരുടെ ഫലം മനസിലാക്കി വിശകലനം ചെയ്ത് സൂക്ഷിച്ചുകൊള്ളേണ്ടതാണ് എന്ന് യേശു വ്യക്തമാക്കി (മത്താ 7:15-20). എല്ലാ ആത്മാക്കളെയും വിശ്വസിക്കരുതെന്നും, ആത്മാക്കളെ പരിശോധിച്ച് അവ ദെവത്തിൽ നിന്നാണോ എന്ന് വിവേചിക്കണമെന്നും ദെവം കൽപിച്ചിരിക്കുന്നു (1യോഹ 4:1).

ചെന്നായ് ആടിന്റെ വേഷത്തിൽ വരുമ്പോൾ ഇടയൻ മൗനമായിരിക്കാൻ പാടില്ല. ക്രിസ്തു അന്നത്തെ നേതാക്കളുടെ തെറ്റുകളെ പരസ്യമായി എതിർത്തു. അവരുടെ കാപട്യത്തിനെതിരെ ജാഗ്രതപാലിക്കാൻ യേശു ജനങ്ങൾക്ക് മുന്നറിയിപ്പു നൽകി. യേശു അങ്ങനെ ചെയ്തില്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ യേശു അവരുടെ തെറ്റുകളെ അംഗീകരിച്ചു എന്ന് വരുമായിരുന്നു.ശ്രദ്ധിക്കുവിൻ, ഫരിസേയരുടെയും സദുക്കായരുടെയും പുളിമാവിനെ സൂക്ഷിച്ചുകൊള്ളുവിൻ... അപ്പത്തിന്റെ പുളിമാവിനെപ്പറ്റിയല്ല ഫരിസേയരുടെയും സദുക്കായരുടെയും പ്രബോധനത്തെപ്പറ്റിയാണ് സൂക്ഷിച്ചുകൊള്ളാൻ അവൻ അരുളിച്ചെയ്തതെന്ന് അവർക്ക് അപ്പോൾ മനസിലായി (മത്താ 16:6, 12). കാപട്യക്കാരെ നിശബ്ദരാക്കുകയും നിർദ്ദാക്ഷിണ്യം ശാസിക്കുകയും വേണമെന്ന് പൗലോസ് തീത്തോസിനെ ഉപദേശിച്ചു (തീത്തോ 1:11,14). പഴയനിയമ ആശയങ്ങളും പുതിയനിയമ ആശയങ്ങളും തമ്മിൽ കലർത്തുന്നത് തെറ്റിലേക്ക് നയിക്കുമെന്ന് യേശു തന്നെ വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. പഴയവസ്ത്രത്തിൽ പുതിയ തുണിക്കഷണം തുന്നിപ്പിടിപ്പിക്കരുതെന്നും, പുതിയ വീഞ്ഞ് പഴയ തോൽക്കുടങ്ങളിൽ ഒഴിക്കരുതെന്നും അങ്ങനെ ചെയ്താൽ കാര്യങ്ങൾ കൂടുതൽ വഷളാകുമെന്നുമാണ് യേശു പ്രബോധിപ്പിച്ചത് (മത്താ 9:16-17). എന്നാൽ ഇൗ ഉപദേശത്തിന് വിരുദ്ധമായാണ് ഇന്ന് പലരും നീങ്ങുന്നത്. ദെവവേലക്കാരുടെ തെറ്റുകളെപ്പറ്റി നാം ന്യായം വിധിക്കേണ്ടതില്ല എന്ന വാദവും അപകടകരമാണ്.സാവൂളിന്റെയും ദാവീദിന്റെയും ആഹാബിന്റെയും മറ്റും തെറ്റുകൾ ദെവം പ്രവാചകർ മുഖേന ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച് വെളിപ്പെടുത്തി.

കള്ളപ്രവാചകരെ പേരെടുത്തുപറഞ്ഞ് തനിനിറം തുറന്നുകാട്ടണം - വിരോധമല്ല, - തിരുത്തപ്പെടാനും ജനം വഞ്ചിക്കപ്പെടാതിരിക്കാനും.

മനുഷ്യരെ വഞ്ചിക്കുന്നത് നിർത്താൻ. മറ്റ്വഞ്ചകർക്ക് മുന്നറിയിപ്പ്. മാനസാന്തരത്തിന് അവസരം കൊടുക്കാൻ. സാധാരണക്കാർക്ക് മുന്നറിയിപ്പ്, സഹായം. പാപം ചെയ്യുന്നവരെ ശേഷമുള്ളവർക്കും ഭയത്തിനായി എല്ലാവരും കേൾക്കെ ശാസിക്ക - 1തിമോ 5:20. സാത്താന്റെ പ്രവർത്തനം അകറ്റിനിർത്താൻ. സഭയുടെ മാന്യത കാത്തുസൂക്ഷിക്കാൻ. ദെവമഹത്വം ഉയർത്താൻ. ദെവവചനം അനുസരിക്കാൻ. പൗലോസിന്റെ മാതൃക അനുകരണയോഗ്യമാണ്.  പത്രാസിന്റെ ചില രീതികളെപ്പോലും ശകാരിച്ചു. പൗലോസ് അസത്യവാദികളെ പേരെടുത്തുപറഞ്ഞ് ജനങ്ങൾക്ക് മുന്നറിയിപ്പുകൊടുത്ത് നമുക്ക് മാതൃക കാണിച്ചുതന്നിരിക്കുന്നു. ദേമാസ് ഹ്യുമനേയോസും അലക്സാണ്ടറും ഫിലേത്തോസും. ചിലയാളുകൾ മനഃസാക്ഷിയെ തിരസ്കരിച്ചുകൊണ്ട് വിശ്വാസം തീർത്തും നശിപ്പിച്ചുകളയുന്നു. ഹ്യുമനേയോസും അലക്സാണ്ടറും അക്കൂട്ടത്തിൽപ്പെടുന്നു (1 തിമോ 1:19). ലൗകികമായ വ്യർത്ഥാഷണം ഒഴിവാക്കുക. അല്ലെങ്കിൽ അത് ജനങ്ങളെ ഭക്തിരാഹിത്യത്തിലേക്ക് നയിക്കും. ഇൗ ഭക്തിരഹിതരുടെ സംസാരം ശരീരത്തെ കാർന്നുതിന്നുന്ന വ്രണം പോലെ പടർന്നുപിടിക്കും. ഇക്കൂട്ടത്തിൽപ്പെട്ടവരാണ് ഹ്യുമനേയോസും ഫിലേത്തോസും. പുനരുത്ഥാനം സംഭവിച്ചുകഴിഞ്ഞു എന്ന വാദം ഉന്നയിച്ചുകൊണ്ട് അവർ സത്യത്തിൽനിന്ന് വ്യതിചലിച്ചു; ചിലരുടെ വിശ്വാസത്തെ അവർ തകിടം മറിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു (2തിമോ 2:17-18). യോഹന്നാൻ ദിയോത്രഫോസിനെ പേരെടുത്തു പറയുന്നു. 3 യോഹ 9. മോശ, പത്രാസ്, യൂദാ എന്നിവർ ബാലാമിനെ പേരെടുത്തു പറയുന്നു.

സ്നേഹത്തോടെ തെറ്റു തിരുത്തുന്നത് ക്രിസ്തീയ കടപ്പാടാണ്

നാം നമ്മെയും, നമ്മുടെ ചുറ്റുപാടുകളെയും വിലയിരുത്തുക എന്നത് ആവശ്യം തന്നെ. യോജിപ്പോ വിയോജിപ്പോ അല്ല വിഷയം.തെറ്റും ശരിയുമാണ് വിഷയം. നിങ്ങൾ വിശ്വാസത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് പരിശോധിക്കുവിൻ; നിങ്ങളെത്തന്നെ പരീക്ഷിച്ചറിയുവിൻ (2കോറി 13:5). എന്നാൽ ഒാരോ വ്യക്തിയും സ്വന്തം ചെയ്തികൾ വിലയിരുത്തട്ടെ (ഗലാ 6:4). എല്ലാ മനുഷ്യരും വ്യാജം പറയുന്നവരായാലും ദെവം സത്യവാനാണ്. ഇങ്ങനെ എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു: അങ്ങയുടെ വാക്കുകളിൽ അങ്ങ് നീതിമാനെന്ന് തെളിയും. വിചാരണ ചെയ്യപ്പെടുമ്പോൾ അങ്ങ് വിജയിക്കും. എന്നാൽ നമ്മുടെ അനീതി ദെവ നീതിയെ വെളിപ്പെടുത്തുന്നെങ്കിൽ നാം എന്ത് പറയും? (റോമ 3:4-5).