1. രക്ഷയുടെ ശരിയായ ഉറപ്പ് ലഭിക്കുന്നത്, ശരിയായ വിശ്വാസവും അനുസരണവും ഒന്നിച്ചുപോകുമ്പോൾ മാത്രമാണ്

എന്നാൽ ഭദ്രതാവാദികളുടെ തത്വപ്രകാരം, രക്ഷയുടെ ഭദ്രത എന്ന തത്ത്വത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്നവർക്ക് മാത്രമേ,രക്ഷയുടെ  ഉറപ്പും രക്ഷയുടെ സന്തോഷവും അനുഭവിക്കാൻ കഴിയൂ. ഇത് വളരെ തെറ്റായതും വചനവിരുദ്ധമായതുമായ ഒരു സമീപനമാണ്.വാസ്തവത്തിൽരക്ഷയുടെ സന്തോഷംഎന്നത് രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടില്ല എന്ന മനുഷ്യതത്ത്വത്തിൽ ഊന്നാൻ പാടില്ല. ക്രിസ്തുവിലുള്ള വിശ്വാസമാണ്, മനുഷ്യതത്ത്വങ്ങളല്ല നമ്മുടെ ആത്മസംതൃപ്തിയുടെ അടിസ്ഥാനം. രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടില്ല എന്ന തത്ത്വത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്നവർ, മറ്റുള്ളവരെക്കാൾ ശുശ്രൂഷയിൽ കൂടുതൽ ശക്തരായിരിക്കും എന്നതിന് ബൈബിളിന് അകത്തോ പുറത്തോ തെളിവുകളില്ല. ഈ തത്ത്വം കൊണ്ട് ഒരാളുടെ വിശ്വാസജീവിതത്തിന് യാതൊരു പ്രയോജനവും ഉണ്ടാകുന്നില്ല. നേരെമറിച്ച് ഈ തത്ത്വം പലപ്പോഴും പാപപം ചെയ്യുന്നതിനും ആത്മീയ അഹങ്കാരത്തിനും കാരണമാകുകയും ചെയ്യുന്നു. രക്ഷയുടെ അടിസ്ഥാനം രക്ഷയുടെ ഉറപ്പാണ് എന്ന ചിന്തവെറും അന്ധവിശ്വാസമാണ് വചനവിരുദ്ധമാണ്. രക്ഷയുടെ അടിസ്ഥാനം യേശുവിലുള്ള വിശ്വാസവും അനുസരണവുമാണ്. അല്ലാതെ രക്ഷയുടെ ഭദ്രതയിലുള്ള വിശ്വാസത്തിലല്ല. രക്ഷയുടെ ഭദ്രത അടിസ്ഥാനപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് യേശുവിലുള്ള വിശ്വാസത്തിലും അനുസരണത്തിലുമുള്ള നിലനിൽപിലാണ്. രക്ഷയുടെ ഉറപ്പ് - സ്വയാപേക്ഷികമായ വെറും മാനസികമായ ഉറപ്പല്ല, മറിച്ച് അനുസരണത്തിൽ കൂടിയുള്ള ഉറപ്പാണ്. അവിശ്വസികൾക്കും രക്ഷയുടെ ഉറപ്പ് ഉണട്. സ്വയം ദൈവമാണെന്ന് പോലും ഉറപ്പുള്ളവരുണട്. അതിനാൽ രക്ഷയുടെ ഉറപ്പ് മനുഷ്യന്റെ തത്ത്വങ്ങളിൽ അടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തരുത്. രക്ഷയുടെ ശരിയായ ഉറപ്പ് വേണ്ടവർ വിശ്വാസത്തിലും അനുസരണത്തിലും നിലനിൽക്കണം. ചിലർ രക്ഷയുടെ ഉറപ്പ് കൃത്രിമമായി മാനുഷിക വാദത്തിലൂടെ ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കുന്നതിനാൽ യഥാർത്ഥമായ ആത്മീയ വളർച്ചയും ആത്മീയ സന്തോഷവും ഇത്തരക്കാർക്ക് എന്നും അന്യമായിരിക്കും. എന്നാൽ ക്രിസ്തുവിശ്വസവും ശിഷ്യത്വും അടിസ്ഥാനപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് അനുസരണത്തിൽ കൂടിയുള്ള ഉറപ്പിലാണ്. വിശ്വാസത്തിലും അനുസരണത്തിലും നിലനിൽക്കുമ്പോഴാണ് ദൈവവചനപ്രകാരമുള്ള രക്ഷയുടെ ഉറപ്പ് ലഭിക്കുന്നത്. രക്ഷയുടെ ഉറപ്പ് രക്ഷ നഷ്ടമാകുകയില്ല എന്ന മനുഷ്യതത്ത്വത്തിൽ അല്ല ഊന്നേണ്ടത്. രക്ഷയുടെ ഉറപ്പ് ഓരോരുത്തരുടെയും തോന്നലല്ല. സ്വർഗ്ഗം ലഭിക്കും എന്ന ഉറപ്പ് അനേകം അവിശ്വാസികൾക്കുമുണ്ട്. അത്തരം ഉറപ്പ് അവർക്ക് രക്ഷ നൽകുന്നില്ല. അതുപോലെതന്നെ യഥാർത്ഥമായ രക്ഷയുടെ ഉറപ്പ് ദൈവവചനത്തിന്റെ വ്യവസ്ഥപ്രകാരം യേശുവിലുള്ള വിശ്വാസത്തിലും അനുസരണത്തിലും അടിസ്ഥാനപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. തങ്ങളുടെ ജീവിതാവസാനം വരെ വിശ്വാസത്തിലും അനുസരണത്തിലും നിലനിൽനിൽക്കുന്ന സത്യവിശ്വാസികൾ മാത്രം യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ നിത്യരാജ്യത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കും (2 പത്രോ 1:4 -10). രക്ഷ ഒരു ഉടമ്പടിയുടെ ഫലമാണ്. ഉടമ്പടിപ്രകാരം വിശ്വസിക്കുകയും അനുസരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർക്കാണ് രക്ഷ ലഭിക്കുന്നത്. ഉടമ്പടി ലംഘിക്കുന്നവർക്കും വാഗ്ദാനം ലഭിക്കുമെന്ന് വാഗ്ദാനമില്ല. അതിനാൽ മരണം വരെയുള്ള അനുസരണം രക്ഷക്ക് ആവശ്യമാണ്. വചനം കേട്ടിട്ട് അനുസരിക്കാത്തവർ സ്വയം ചതിക്കുന്നു (യാക്കോ 1:22-25). ദുഷ്പ്രവർത്തികളാൽ ദൈവത്തെയും വിശ്വാസത്തെയും നിഷേധിക്കാം (തീത്തോ 1:16; 1തിമോ 5:8). അനുസരണമില്ലാത്ത വിശ്വാസം ചത്തതാകുന്നു (യാക്കോ 2:14-26).കൽപന അനുസരിക്കുന്നവർ ദൈവത്തെ അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു എന്ന് അറിയുന്നു (1 യോഹ 2:3). പിതാവിന്റെ കൽപന അനുസരിക്കുന്നതാണ് നിത്യജീവൻ (യോഹ 12:50). ആത്മീയജീവൻ നിലനിർത്താൻ ദൈവഹിതം ചെയ്യുക എന്ന ആഹാരം കഴിക്കണം (യോഹ 4:34; 6:27, 47-63).പുത്രനെ അനുസരിക്കാത്തവൻ ജീവനെ കാണുകയില്ല (യോഹ 3:36). വിശ്വസിക്കുന്നത് ഒരു ആത്മീയ പ്രവർത്തിയാണ്.എന്നാൽ വിശ്വാസത്തിൽ നിലനിൽക്കുക എന്നത് പ്രവർത്തിയാലുള്ള രക്ഷയല്ല. വിശ്വസത്തിൽ നിലനിൽക്കുക എന്ന പ്രവർത്തി ചെയ്യാൻ ദൈവകൽപനയുണ്ട്.വിശ്വാസി ഭയത്തോടും വിറയലോടും കൂടെ രക്ഷ പ്രാവർത്തികമാക്കണം (ഫിലി 2:12-14). ആത്മാവിന് ലഭിച്ച ദൈവത്തിന്റെ രക്ഷയെ ബാഹ്യമായി അനുസരണജീവിതത്തിലൂടെ പ്രതിഫലിപ്പിച്ച് പ്രാവർത്തികമാക്കണം എന്നാണ് അതിന്റെ അർത്ഥം. അനുസരണക്കേടിനാൽ വീണുപോകാതെ സ്വസ്ഥതയിൽ പ്രവേശിക്കാൻ നാം ഉത്സാഹിക്കണം (എബ്രാ 4:11). അനുസരണവും സൽപ്രവർത്തിയും തമ്മിൽ വ്യത്യാസമുണ്ട്.രക്ഷിക്കപ്പെട്ടത് വിശ്വാസത്താലാണ്. രക്ഷിക്കപ്പെട്ടവർ സൽപ്രവർത്തികൾ ചെയ്യേണ്ടവരാണ് (എഫേ 2:8-10). സൽപ്രവർത്തി കൊണ്ട് ആരും രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നില്ല. എന്നാൽ അനുസരണക്കേടും ദുഷ്പ്രവർത്തികളും രക്ഷിക്കപ്പെടാത്തതിന്റെയോ പിന്മാറ്റത്തിന്റെയോ തെളിവായിരിക്കാം.

2. ശരിയായ വിശ്വാസത്തിലും അനുസരണത്തിലും നിലനിൽക്കുന്നവന് രക്ഷ ഭദ്രമാണ്, നഷ്ടമാകുകയില്ല

അവനിൽ വിശ്വസിക്കുന്നവൻ ലജ്ജിക്കയില്ല എന്നാണ് വചനം പറയുന്നത്. 1 കൊറി 3.14-15 വാക്യങ്ങളും വിശ്വസികളെപ്പറ്റിയാണ്.  വിശ്വസികളുടെ ജീവിതത്തിലെ ചില കുറവുകൾ രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടുത്തുകയില്ല എന്ന് പറയുന്നത് ശരി തന്നെയാണ്. വിശ്വാസത്തിൽ തുടരുന്ന വിശ്വാസിക്ക് മരണകരമല്ലാത്ത പാപം മൂലം, രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടുമെന്ന് രക്ഷാനഷ്ടസാദ്ധ്യതാവാദം വാദിക്കുന്നില്ല. 

യേശുവിൽ വിശ്വസിക്കുന്നവർ ദൈവമക്കളാണ് (യോഹ 1:12-13). വിശ്വസിക്കുന്നവൻ മരണത്തിൽ നിന്ന് ജീവനിലേക്ക് കടന്നിരിക്കുന്നു (യോഹ 5:24). എന്റെ അടുക്കൽ വരുന്നവനെ ഞാൻ ഒരു നാളും തള്ളിക്കളയുകയില്ല (യോഹ 6:37).വിശ്വസിക്കുന്നവന് നിത്യജീവനുണ്ട് (യോഹ 6:47). യേശുവിനെ അനുസരിക്കുന്നവർ ഒരുനാളും നശിച്ചുപോകയില്ല (യോഹ 10:27-28). യേശുക്രിസ്തുവിൽ എന്നെങ്കിലും വിശ്വസിച്ചവനല്ല, ഇന്നും വിശ്വസിക്കുന്നവനാണ് നിത്യജീവനുള്ളത് (മത്താ 10:22; യോഹ 8:31-32; 11:25-26; 10:27-28; ലൂക്കാ 9:23).ഭൂതകാലപ്രയോഗമല്ല, വർത്തമാനകാല പ്രയോഗമാണ് ഇവിടെയെല്ലാം കാണുന്നത്. അതായത് ഒരിക്കൽ വിശ്വസിക്കുക എന്നല്ല, തുടർച്ചയായി വിശ്വസിക്കുക എന്നാണ് ആവശ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. അങ്ങനെയുള്ള ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസിക്ക് രക്ഷ ഒരിക്കലും നഷ്ടമാകുകയില്ല.“വിശ്വസിക്കുന്നവന്” എന്നതുകൊണ്ട് ജീവിതകാലം മുഴുവൻ, അതായത് വിശ്വസിക്കുന്ന നിമിഷം മുതൽ മരണം വരെ, വിശ്വസിക്കുക എന്നാണ് അർത്ഥം. ഒരിക്കൽ വിശ്വസിച്ചിട്ട് പിന്നീട് വിശ്വസിച്ചില്ലെങ്കിൽ കുഴപ്പമില്ല എന്ന ചിന്തക്കിവിടെ സ്ഥാനമില്ല (എബ്രാ 3:6, 14). ശരിയായ വിശ്വാസം നിലനിൽക്കുന്ന വിശ്വാസമാണ്. വിശ്വസിക്കുക എന്നത് ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കൽ സംഭവിച്ചിട്ട് പിന്നീട് ഇഷ്ടം പോലെ ജീവിക്കുന്നതല്ല. മറിച്ച് മരണം വരെ തുടരേണ്ട ഒന്നാണ് വിശ്വാസം (എബ്രാ 3:14; യോഹ 3:15; 2തിമോ 4:7-8). ഇൗ വസ്തുത വ്യക്തമാക്കുന്ന അനേകം ബൈബിൾ വാക്യങ്ങളുണ്ട്. ജീവിച്ചിരുന്ന് വിശ്വസിക്കുക (യോഹ 11:25-26). നീതിമാൻ വിശ്വാസത്താൽ ജീവിക്കും, പിന്മാറുന്നവനിൽ ദൈവപ്രസാദമില്ല; വാഗ്ദത്തം പ്രാപിക്കാൻ സഹിഷ്ണത ആവശ്യം; പിന്മാറുന്നവർ നാശത്തിലേക്കാണ് നീങ്ങുന്നത് (ഗലാ 3:11; എബ്രാ 10:36-39). വിശ്വാസത്തിൽ നിലനിൽക്കണം (പ്രവൃ 14:22). വിശ്വാസത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്നവർ അവന്റെ മുമ്പിൽ നിൽക്കും (കൊലോ 1:23). വചനത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്നവർ മാത്രമാണ് യഥാർത്ഥശിഷ്യർ (യോഹ 8:31-32). അവസാനത്തോളം സഹിച്ചുനിൽക്കുന്നവർ രക്ഷിക്കപ്പെടും (മത്ത 10:22). അവസാനം വരെ അനുസരണത്തിലും വിശ്വാസത്തിലും നിലനിൽക്കുന്നവർ മാത്രമാണ് നിത്യശിക്ഷയിൽ നിന്ന് ഒഴിവാക്കപ്പെടുന്നത്. യേശുവിനെ നാം നാൾതോറും അനുഗമിക്കണം (ലൂക്കാ 9:23). അവസാനത്തോളം മുറുകെപ്പിടിക്കുന്നവർ ക്രിസ്തുവിൽ പങ്കാളികൾ (എബ്രാ. 3:6, 12-14). യേശുവിൽ വിശ്വസിക്കുന്നവനാണ്, വിശ്വസിച്ചവനല്ല, ലോകത്തെ ജയിക്കുന്നവൻ (1യോഹ 5:4-5). ജയിച്ചിട്ട് അവസാനം വരെ അനുസരിക്കുന്നവന് പ്രതിഫലം ലഭിക്കും (വെളി 2:25-26). മരണപര്യന്തം വിശ്വസ്തരായിരിക്കുന്നവർക്ക് ജീവകിരീടം ലഭിക്കും (വെളി 2:10).

3. വിശ്വാസിക്ക് അനുസരണക്കേട് കാണിക്കാനും വിശ്വാസം ഉപേക്ഷിക്കനും നിത്യനരകത്തിൽ പോകാനും സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ട്, സാദ്ധ്യതയുണ്ട്

വീണ്ടുംജനനം പ്രാപിച്ചവർക്ക് വിശ്വാസത്തിലും അനുസരണത്തിലും നിലനിന്ന് സ്വർഗ്ഗത്തിൽ എത്താനോ, പിന്മാറിപ്പോയി നരകത്തിൽ എത്താനോ കഴിയും. അല്ലെങ്കിൽ മനുഷ്യന്റെ സ്വതന്ത്ര മനസിന് പ്രസക്തിയില്ലാതെ പോകും. വിശ്വാസിക്ക് അനുസരണക്കേട് കാണിക്കാൻ സാധിക്കില്ലെന്ന് ബൈബിൾ പറയുന്നില്ല. വിശ്വാസി അനുസരണക്കേടിലൂടെ അവിശ്വാസത്തിലേക്ക് അധഃപതിച്ചാലും രക്ഷ ഉറപ്പാണെന്ന് ബൈബിൾ പറയുന്നില്ല. എന്നാൽ വിശ്വാസികളുടെ വിശ്വാസത്യാഗത്തിനും നിത്യനാശത്തിനും എതിരെ ധാരാളം മുന്നറിയിപ്പുകൾ ബൈബിളിലുണ്ട്. അനുസരണക്കേട് കാണിക്കുന്നവർക്ക് നരകശിക്ഷയുണ്ട്; എന്നാൽ അനുസരണക്കേട് കാണിക്കുന്നത് അവിശ്വാസികൾ മാത്രല്ല. അതിനാൽ ഒരിക്കൽ വിശ്വാസികളായിരുന്നിട്ടും അനുസരണക്കേടിൽ നിലനിന്നവർക്ക് നരകശിക്ഷ ലഭിക്കാം എന്ന തത്ത്വത്തിന് വചനാധിഷ്ടിതമായ തടസവാദമൊന്നുമില്ല. ഭീരുക്കൾ, അവിശ്വാസികൾ, അറയ്ക്കപ്പെട്ടവർ, കൊലപാതകന്മാർ, ദുർന്നടപ്പുകാർ, ക്ഷുദ്രക്കാർ, ബിംബാരാധികൾ, ഭോഷ്ക് പറയുന്നവർ, അശുദ്ധി ദുഷ്കാമം പക പിണക്കം ജാരശങ്ക ക്രോധം ശാഠ്യം ദ്വന്ദപക്ഷം ഭിന്നത അസൂയ മദ്യപാനം വെറിക്കൂത്ത് എന്നിവ പ്രവർത്തിക്കുന്നവർ, കള്ളന്മാർ അത്യാഗ്രഹികൾ ദൂഷകന്മാർ പിടിച്ചുപറിക്കാർ എന്നിവരെല്ലാം എന്നേക്കും നരകത്തിലായിരിക്കും (വെളി 21:7-8, 27; 22:14-15; എഫേ 5:5-6; ഗലാ 5:19-21; 1കൊറി 6:9-12). ഇക്കൂട്ടരിൽ ഒരിക്കൽ വിശ്വാസികളായിരുന്നവരിൽ അനേകരും ഉൾപ്പെടാനുള്ള സാദ്ധ്യത ബൈബിൾ അംഗീകരിക്കുന്നു. വിശ്വാസിയായിരുന്ന ഒരാൾക്ക് വിശ്വാസി അല്ലാതായിത്തീരാം, അങ്ങനെ ലഭിച്ച രക്ഷ നഷ്ടമാക്കാം.  അങ്ങനെ വിശ്വാസിക്ക് വിശ്വാസം നഷ്ടമാക്കി വിശ്വാസത്യാഗിയായിത്തീർന്ന് നശിച്ചുപോകാൻ സാധിക്കും. വിശ്വാസത്തിൽ നിലനിൽക്കണമെന്ന ആഹ്വാനവും, തള്ളിക്കളയുന്നതിനെതിരെയുള്ള മുന്നറിയിപ്പും ലഭിച്ച വിശ്വാസവും രക്ഷയും തള്ളിക്കളഞ്ഞ് നശിച്ചുപോകാനുള്ള സാദ്ധ്യത വ്യക്തമാക്കുന്നു. ഒരിക്കൽ വിശ്വാസിയായിത്തീർന്നിട്ട് പിന്നീട് അനുസരണക്കേടിലൂടെ അവിശ്വാസിയാകാനും നിത്യനരകത്തിൽ അകപ്പെടാനും കഴിയും എന്ന് ബൈബിൾ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു (എബ്രാ 2:1-3; 3:6; 12-14; 6:4-9; 10:26-29). അതിനാൽ രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടുന്നത് ആ സമയത്ത് അനുസരണക്കേടിനാൽ അവിശ്വാസിയായിത്തീരുന്ന വിശ്വാസ ത്യാഗിക്കാണ്. മരണസമയത്ത് അവിശ്വാസിയോ വിശ്വാസത്യാഗിയോ ആയി നിലനിൽക്കുന്നവരാണ് നരകത്തിന് അർഹരാകുന്നത്. വിശ്വാസിക്ക് പിന്മാറ്റവും വിശ്വാസത്യാഗവും സാദ്ധ്യമാണ്.  1കൊറി 5:1-5, 2 കൊറി 2:5-11 എന്നീ ഭാഗങ്ങളിൽ പരാമർശിച്ചിരിക്കുന്നത് പശ്ചാത്തപിച്ച പിന്മാറ്റക്കാരന്റെ കാര്യമാണ്. വിശ്വാസത്യാഗത്തിന്റെ കാര്യമല്ല. മത്താ 26:69-75 ൽ പത്രോസ് യേശുവിനെ തള്ളിപ്പറയുന്നത് പിന്മാറ്റത്തിന്റെ അനുഭവമാണ്, വിശ്വാസത്യാഗമല്ല. ഇൗ രണ്ട് സംഭവങ്ങളിലും പിന്മാറ്റക്കാരന് പശ്ചാത്തപിച്ച് തിരിച്ചുവരാൻ കഴിഞ്ഞു. ആദ്യവിശ്വാസത്തെ ഉപേക്ഷിച്ച് തുടർച്ചയായി അനുസരണക്കേടിൽ ജീവിച്ചതിനാൽ പശ്ചാത്തപിച്ച് വീണ്ടും വിശ്വാസത്തിലേക്ക് തിരച്ചുവരാൻ കഴിയാത്ത ആത്മീയ അവസ്ഥയിൽ എത്തിച്ചേരുന്ന സംഭവമാണ് വിശ്വാസത്യാഗം. യൂദാസിനുണ്ടായത് വിശ്വാസത്യാഗത്തിന്റെ ഇത്തരം അനുഭവമാണ്. മത്താ 7:21-23 ൽ പരാമർശിച്ചിരിക്കുന്നവരും ദ്രവ്യാഗ്രഹിയായ ബാലാമും ഒക്കെ വാസ്തവത്തിൽ വിശ്വാസികളായിരുന്നില്ല. ഒരിക്കൽ വിശ്വാസിയായിരുന്നതിനു ശേഷം വിശ്വാസത്തെ ഉപേക്ഷിക്കുന്ന വിശ്വാസത്യാഗമെന്ന സംഭവമാണ് ഇവിടുത്തെ പ്രതിപാദ്യവിഷയം. പിന്മാറ്റം മുഖാന്തിരമായി ഒരാൾക്ക് രോഗം, ശാരീരികമരണം എന്നിങ്ങനെയുള്ള ബാലശിക്ഷകൾ ലഭിക്കും (1 കൊറി 11:30-32). എന്നാൽ വിശ്വാസത്യാഗത്തിന് നിത്യമായ ആത്മീയമരണം എന്ന ശിക്ഷ ലഭിക്കും (എബ്രാ 10:26-31). വിശ്വാസികൾക്ക് നാശത്തിലേക്ക് പിന്മാറിപ്പോകാൻ കഴിയുമെന്നും, ചിലർ അങ്ങനെ ചെയ്യുമെന്നും, നാം അങ്ങനെ ചെയ്യരുതെന്നും എബ്രാ 10:38-39 വ്യക്തമാക്കുന്നു. ദൈവത്തെ ഉപേക്ഷിച്ചാൽ ദൈവവും ഉപേക്ഷിക്കും (1ദിന 28:9; 2ദിന 15:2). അതിനാൽ വിശ്വാസികൾ യേശുവിന്റെ നിത്യരാജ്യത്തിലേക്കുള്ള പ്രവേശനം പ്രാപിക്കുന്നതിൽ ഇടറിപ്പോകാതിരിക്കാനായി തങ്ങളുടെ വിളിയും തിരഞ്ഞെടുപ്പും ഉറപ്പാക്കാൻ അധികമായി ശ്രമിക്കണം (2 പത്രോ 1:5-11). രക്ഷയെ അഗണ്യമാക്കുന്ന വിശ്വാസികൾ ശിക്ഷിക്കപ്പെടും (എബ്ര 2:1-4). വിശ്വാസി സത്യം വിട്ട് തെറ്റിപ്പോയി ആത്മമരണത്തിൽ അകപ്പെടാം (യാക്കോ 5:19-20). ജഡത്തെ അനുസരിച്ച് ജീവിക്കുന്നവർ മരിക്കും (റോമ 8:13). വിശ്വാസി മനഃപൂർവ്വം ചെയ്യുന്ന പാപത്തിന് പരിഹാരമില്ല, ശിക്ഷയേയുള്ളൂ (എബ്രാ 10:26-31). നീതിമാൻ നീതി വിട്ടുമാറിയാൽ അവൻ മരിക്കും (എസെ 3:18-21; 33:11-16; 18:21-32). രക്ഷയുടെ മാർഗ്ഗം അറിഞ്ഞിട്ട് വിട്ടുകളയുന്നതിനെക്കാൾ നല്ലത് അറിയാതിരിക്കുന്നതാണ് (2 പത്രോ 2:20-22). യേശുവിൽ വസിക്കാത്ത വിശ്വാസികളെ പിതാവ് നീക്കിക്കളയുകയും അവർ തീയിൽ വെന്തുപോകുകയും ചെയ്യും (യോഹ 15:5-6; മത്താ 5:13). നീതിമാൻ പ്രയാസേന രക്ഷപ്രാപിക്കുന്നുവെങ്കിൽ പാപിയുടെ ഗതി എന്താകും (1 പത്രോ 4:18). നിങ്ങളുടെ പ്രവാസകാലം ഭയത്തോടെ കഴിപ്പിൻ (1പത്രോ 1:15-17). പിന്മാറുന്ന വിശ്വാസിക്ക് അഥവാ വിശ്വാസത്യാഗിക്ക് മാനസാന്തരപ്പെടാൻ കഴിയില്ല (എബ്രാ 6:4-8). നിൽക്കുന്നു എന്ന് വിചാരിക്കുന്നവൻ വീഴാതിരിക്കാൻ നോക്കട്ടെ (1 കൊറി 10:12).വിശ്വാസത്തിൽ ഇരിക്കുന്നോ എന്ന് നിങ്ങളെത്തന്നെ ശോധന ചെയ്യുവിൻ (2 കൊറി 13:5).

4. വിശ്വാസത്യാഗത്തിന്റെ ബൈബിൾ നിർവ്വചനം. ഒരിക്കൽ വിശ്വാസിയായിരുന്ന ആൾക്ക്, വിശ്വാസിക്ക്, രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടാനുള്ള സാദ്ധ്യത നിഷേധിക്കുന്നവർ വിശ്വാസത്യാഗത്തിന്റെ ബൈബിൾ നിർവ്വചനം നിഷേധിച്ച് വചനത്തെ കോട്ടിക്കളയുന്നു.

വിശ്വസിക്കാതെ വിശ്വാസം തള്ളിക്കളയുന്നത് അവിശ്വാസമാണ്. വിശ്വസിച്ചിട്ട് വിശ്വാസം തള്ളിക്കളയുന്നതാണ് വിശ്വാസത്യാഗം. രക്ഷാഭദ്രതാവാദികളുടെ വാദങ്ങൾ അടിസ്ഥാനമില്ലാത്തതും ലക്ഷ്യം തെറ്റിക്കിടക്കുന്നതമാണ്. കാരണം അവ വിശ്വാസത്യാഗിയുടെ രക്ഷാനഷ്ടസാദ്ധ്യതക്കുള്ള എതിർന്യായങ്ങളല്ല.മറിച്ച് വിശ്വാസിയുടെ രക്ഷാനഷ്ടസാദ്ധ്യതക്കുള്ള എതിർന്യായങ്ങൾ മാത്രമാണ്. മരണകരമല്ലാത്ത പാപം ചെയ്യുന്ന വിശ്വാസിക്ക് രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടുമെന്ന് രക്ഷാനഷ്ടസാദ്ധ്യതാവാദം പറയുന്നില്ല. നേരെമറിച്ച്, ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസം തള്ളിക്കളഞ്ഞ് മരണകരമായ പാപം ചെയ്ത പൂർവ്വ വിശ്വാസിക്ക് (വിശ്വാസത്യാഗിക്ക്) രക്ഷാനഷ്ടപ്പെടുമെന്നതാണ് ബൈബിൾ പഠിപ്പിക്കുന്ന രക്ഷാനഷ്ടസാദ്ധ്യതാവാദം. അതിനാൽ രക്ഷാഭദ്രതാവാദികൾ അടിയന്തിരമായി ചെയ്യേണ്ട ഏകകാര്യം എബ്ര 10.29, 1 യോഹ 5.16 അടിസ്ഥാനത്തിൽ വിണ്ടും ജനനം പ്രാപിച്ച വിശ്വാസിക്ക് വിശ്വാസം തള്ളിക്കളഞ്ഞ് രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ കഴിയില്ല എന്ന് തെളിയിക്കുകയാണ്. അത് വചനം വളച്ചൊടിക്കാതെ അസാദ്ധ്യവുമാണ്. രക്ഷാഭദ്രതവാദത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന പ്രശ്നം വിശ്വാസത്യാഗത്തിന്റെ നിർവ്വചനത്തിലാണ്. രക്ഷാഭദ്രതവാദി പറയുന്നു - വിശ്വാസത്യാഗം എന്നത് വിശ്വാസം സ്വീകരിക്കാത്തതാണ് എന്ന്. എന്നാൽ വാസ്തവത്തിൽ ഇത് അവിശ്വാസമാണ്. എന്നാൽ ബൈബിൾ പറയുന്നു - വിശ്വാസത്യാഗം വിശ്വാസം സ്വീകരിച്ചിട്ട് തള്ളിക്കളയുന്നതാണ് എന്ന്. സത്യസന്ധമായി നിഷ്പക്ഷമായി നോക്കുന്നവർക്ക് പ്രഥമദൃഷ്ട്യാ സത്യം മനസിലാകും. കാൽവിനിസ്റ്റ്-രക്ഷാഭദ്രതക്കാർ വാദിക്കുന്നത് വിശ്വാസത്യാഗികൾ ഒരിക്കലും വിശ്വാസിയായിരുന്നില്ല എന്നാണ്. ഇത് തെറ്റാണ്. എബ്രാ 10.39 നാശത്തിലേക്ക് പിന്മാറുന്നവരെപ്പറ്റി പറയുന്നു. വിശ്വാസത്തിലും രക്ഷയിലും ആയിരുന്നവർക്കേ നാശത്തിലേക്ക് പിന്മാറാൻ കഴിയു. വിശ്വാസത്യാഗത്തിന്റെ ബൈബിൾ നിർവ്വചനം ചിലർക്ക് മനസിലാകുന്നില്ല.വിശ്വാസി തന്റെ വിശ്വാസം തള്ളിക്കളയുന്ന വിശ്വാസത്യാഗത്തിന്റെ അർത്ഥ പരിധികൾ പരിഗണിക്കാതിരിക്കരുത്. തനിക്ക് സ്വന്തമായിത്തീർന്ന തന്റെ വിശ്വാസത്തെയും രക്ഷയെയും ത്യജിക്കുന്നതാണ് വിശ്വാസത്യാഗം എന്നതുകൊണ്ട് ബൈബിൾ അർത്ഥമാക്കുന്നത്. ഒരിക്കലും സ്വീകരിക്കാതെയും സ്വന്തമാക്കാതെയും വിശ്വാസത്തെ ഉപേക്ഷിക്കുന്നതിന് അവിശ്വാസം എന്ന പദപ്രയോഗമാണ് ഉചിതം. ഈ 2 പദപ്രയോഗങ്ങളെയും തന്ത്രപരമായി കൂട്ടിക്കുഴച്ച് വചനസത്യത്തെ കലക്കി വിശ്വാസികളെ വഞ്ചിക്കുന്ന കുതന്ത്രമാണ് രക്ഷാഭദ്രതാവാദികൾ സ്വീകരിക്കുന്നത്. അവർ രക്ഷാശാസ്ത്രം അട്ടിമറിക്കാൻ വിശ്വാസത്യാഗത്തെ അട്ടിമറിക്കുന്നു.  വിശ്വാസത്യാഗത്തെ അട്ടിമറിക്കാൻ യേശുവിന്റെ ഉപമയിലെ മൂത്തപുത്രനെ അട്ടിമറിക്കുന്നു. ലൂക്ക 15.31 മൂത്ത പുത്രനോട് പിതാവ് പറഞ്ഞത് കാണുക. മൂത്ത പുത്രൻ പിതാവിനെ വിശ്വസിക്കാതിരിക്കുകയോ, പിതാവിലുള്ള വിശ്വാസം തള്ളിക്കളയുകയോ പിതാവിനെ അനുസരിക്കാതിരിക്കയോ ചെയ്തിട്ടില്ല. സത്യത്തിൽ ഇവിടെ മൂത്ത പുത്രൻ വിശ്വാസത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്നവന്റെയും ഇളയ പുത്രൻ പിൻമാറിപ്പോയിട്ട് തിരിച്ചുവരുന്നവന്റെയും പ്രതിനിധിയാണ്. മൂത്ത പുത്രനെ വിശ്വാസത്യാഗിയാക്കുന്നത് തെറ്റായ വ്യാഖ്യാനമാണ്. തിരിമറിയാണ്. ഉപമയിലെ മൂത്ത പുത്രനെ വിശ്വാസത്യാഗിയാക്കുന്നതുപോലെ തന്നെയാണ്  അവിശ്വാസിയെ വിശ്വാസത്യാഗിയാക്കുന്നതും. ഇതിനെല്ലാം വേണ്ടി വചനത്തെ അട്ടിമറിക്കുന്നു. സ്വന്ത ഇഷ്ടപ്രകാരം ആരും വിശ്വാസത്യാഗം നിർവ്വചിക്കരുത്. ബൈബിൾ പ്രകാരം വിശ്വാസത്യാഗത്തെ നിർവ്വചിക്കണം. വിശ്വസിക്കാതെ വിശ്വാസം തള്ളിക്കളയുന്നത് അവിശ്വാസമാണ്. വിശ്വസിച്ചിട്ട് വിശ്വാസം തള്ളിക്കളയുന്നതാണ് വിശ്വാസത്യാഗം.

5. വിശ്വാസത്യാഗം എന്നത് സ്വീകരിച്ച വിശ്വാസം തള്ളിക്കളയുന്നതാണ് - വിശ്വാസത്യാഗിയുടെ വിശ്വാസം താൽക്കാലിക വിശ്വാസമാണ്.

താൽക്കാലിക വിശ്വാസവും താൽക്കാലിക വിശ്വാസികളും ഉണ്ട് എന്ന് ബൈബിൾ വ്യക്തമാക്കുന്നു. LK 8:13. വിശ്വാസത്യാഗം താൽക്കാലിക വിശ്വാസമാണ്. വിശ്വാസത്യാഗികൾ താൽക്കാലികമായി മാത്രം വിശ്വസിക്കുന്നു. മനുഷ്യപുത്രൻ വരുമ്പോൾ ഭൂമിയിൽ വിശ്വാസം കണ്ടെത്തുമോ എന്ന യേശുവിന്റെ ചോദ്യത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന നിഗമനം തന്നെ സ്വീകരിച്ച വിശ്വാസം തള്ളിക്കളയുന്ന വിശ്വാസത്യാഗ പ്രവണതയാണ്. അങ്ങനെ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടവർക്ക് തങ്ങൾക്ക് ലഭിച്ച രക്ഷ അനുസരണക്കേടിലൂടെയും വിശ്വാസത്യാഗത്തിലൂടെയും നഷ്ടമാക്കാം എന്ന ചിന്തയാണ് ബൈബിളിലുള്ളത്. തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടവരെല്ലാം തങ്ങൾക്ക് ലഭിച്ച വാഗ്ദാനം പ്രാപിക്കുന്നില്ല. ഉദാഹരണമായി: ദൈവം പ്രത്യേകമായി തിരഞ്ഞെടുത്ത ഇസ്രായേൽ ജനത്തെ ദൈവം കാണുക ഈജിപ്തിൽ നിന്ന് രക്ഷിച്ച് വാഗ്ദത്ത നാട്ടിലേക്ക് നയിച്ചു. എന്നാൽ അനുസരണക്കേട് കാണിച്ചവരും വിശ്വാസത്യാഗികളും വീണുപോയി. ഈജിപ്തിൽ നിന്ന് പുറപ്പെട്ട രണ്ടുപേർക്ക് മാത്രമാണ് വാഗ്ദത്തനാട്ടിൽ കടക്കാൻ കഴിഞ്ഞത്. അതുമാത്രമല്ല, തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടവരായ യഹൂദർ സുവിശേഷത്തെ തള്ളിക്കളയുകയും യേശുവിനെ വധിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നാൽ ഇസ്രായേലിനെപ്പോലെ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടാതിരുന്ന വിജാതീയരിൽ അനേകർ യേശുവിലുള്ള വിശ്വാസത്താൽ രക്ഷിക്കപ്പെട്ടു. അങ്ങനെ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടവരാണെങ്കിൽ പോലും സുവിശേഷത്തെ തള്ളിക്കളഞ്ഞാൽ വിശ്വസിക്കാതിരുന്നാൽ നശിച്ചുപോകും. എന്നാൽ വിശ്വസിക്കുന്നവർ ആരായാലും നിത്യജീവനിലേക്ക് കടക്കും.  ദൈവത്തിന്റെ പദ്ധതിയോട് സഹകരിക്കാത്തവർ ആരായാലും ശിക്ഷിക്കപ്പെടും (പ്രവൃ 13:45-49; റോമ 9:1-24). ദൈവം തിരഞ്ഞെടുത്ത പദ്ധതിയോട് അന്ത്യംവരെ വിശ്വാസത്താൽ സഹകരിക്കുന്നവർ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ പെടുന്നു.

6. ഒരിക്കൽ വിശ്വാസിയായിരുന്ന ആൾക്ക്, വിശ്വാസിക്ക് രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടാനുള്ള സാദ്ധ്യത നിഷേധിക്കുന്നവർ, നിത്യജീവന്റെ ബൈബിൾ നിർവ്വചനവും നിഷേധിക്കുന്നു.

നിത്യജീവൻ നഷ്ടപ്പെടുകയില്ലെന്ന് വാദിക്കുന്നവർക്ക്, നിത്യജീവന് ബൈബിൾ കൊടുക്കുന്ന ശരിയായ നിവ്വചനം മനസിലാകുന്നില്ല. മനുഷ്യരക്ഷയോടുള്ള ബന്ധത്തിൽ അത് നിത്യമായ നിലനിൽപിന്റെ സ്വതന്ത്രമായ ഒരു അവസ്ഥയല്ല.നിത്യജീവൻ എന്നത് ഒരാൾ ആരംഭവും അവസാനവും ഇല്ലാതെ നിത്യനായ ദൈവത്തെപ്പോലെ എന്നേക്കും ജീവിക്കുന്ന ഒരു അവസ്ഥയല്ല. വാസ്തവത്തിൽ മനുഷ്യനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം നിത്യജീവൻ വീണ്ടും ജനനത്തോടെ ആരംഭിക്കുന്നു. അതായത് മനുഷ്യൻ നിത്യമായ ഒന്നിനോട് അതായത് യേശുവിനോട് ബന്ധപ്പെടുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. നിത്യജീവൻ യേശുവായതിനാൽ യേശുവിൽ വിശ്വസിക്കുന്നവർക്ക് നിത്യജീവനുണ്ട്. യേശുവുമായുള്ള ബന്ധത്തിലുള്ള നിലനിൽപാണ് നിത്യജീവനും നിത്യജീവിതവും. യേശു ഉള്ളിൽ വസിക്കുമ്പോൾ, നാം യേശുവിൽ വസിക്കുമ്പോൾ നമുക്ക് നിത്യജീവനുണ്ട്. യേശുവുമായുള്ള ബന്ധം പൂർണ്ണമായി നഷ്ടമാകുമ്പോൾ എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും നിത്യജീവനും നഷ്ടമാകുന്നു. നിത്യജീവൻ, രക്ഷ എന്നിവയെല്ലാം യേശുക്രിസ്തുഎന്ന വ്യക്തിയാണ്. നിത്യജീവൻ എന്നത് നിത്യമായ നിലനിൽപ് മാത്രമല്ല. യേശുവാണ് നിത്യജീവൻ എന്ന വസ്തുത പലരും ഗ്രഹിച്ചിട്ടില്ല. യേശുവിൽ വിശ്വസിക്കുന്നിടത്തോളം കാലം നിത്യജീവനായ യേശു നമുക്കുണ്ട്. വിശ്വാസിയുടെ സ്വതന്ത്രതീരുമാനത്തിലൂടെ മാത്രമേ നിത്യജീവൻ നഷ്ടമാകൂ. വഴിയും സത്യവും ജീവനും യേശുക്രിസ്തുവാണ് (യോഹ 14:6). പിതാവായ ദൈവത്തെയും യേശുക്രിസ്തുവിനെയും അറിയുന്നതാണ് നിത്യജീവൻ (യോഹ 17:3). സത്യദൈവവും നിത്യജീവനും യേശുക്രിസ്തു ആകുന്നു (1യോഹ 5:20). പിതാവിന്റെ കൽപന നിത്യജീവനാണ് (യോഹ 12:50).യേശുവുള്ളവന് ജീവനുണ്ട്, യേശുവില്ലാത്തവന് ജീവനില്ല (1 യോഹ. 1:1-2, 4:15; 5:11-12). വിശ്വാസിയുടെ പാപപരിഹാരവും വീണ്ടെടുപ്പും നീതിയും രക്ഷയും ജ്ഞാനവും ശക്തിയും സത്യവും ഉയിർപ്പും ദൈവവും നിത്യജീവനും പ്രതിഫലവും എല്ലാം ക്രിസ്തുവാണ് (ഏശ 8:1-4; 12; യോഹ 11:25; റോമ 6:23; 1കൊറി 1:24, 30; 1 യോഹ. 2:2) അതിനാൽ ക്രിസ്തുവിൽ നിലനിൽക്കുന്നവന് ദൈവമുണ്ട്, രക്ഷയുണ്ട്, പ്രതിഫലമുണ്ട്, നിത്യജീവനുണ്ട്. ക്രിസ്തുവിൽ വിശ്വസിക്കാത്തവർക്കും വിശ്വാസത്തിൽ നിലനിൽക്കാത്തവർക്കും രക്ഷയില്ല, നിത്യജീവനില്ല, പ്രതിഫലമില്ല (1യോഹ 5:11-12; 2യോഹ 9). ഇതാണ് ബൈബിൾ വ്യക്തമായി പഠിപ്പിക്കുന്നത്.

7. ഒരിക്കൽ വിശ്വാസിയായിരുന്ന ആൾക്ക്, വിശ്വാസിക്ക് രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടാനുള്ള സാദ്ധ്യത നിഷേധിക്കുന്നവർ തങ്ങളുടെ തത്ത്വം സ്ഥാപിക്കാൻ എബ്ര 10.29 വളച്ചൊടിക്കുന്നു.

Heb 10:29 ലെ വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടവൻ യേശുവല്ല. തങ്ങളുടെ ദുരുപദേശം സ്ഥാപിക്കാൻ ചിലർ എബ്ര 10.29 വളച്ചൊടിക്കുന്നു. വചനം വളച്ചൊടിക്കാതെ രക്ഷാഭദ്രതവാദം അസാദ്ധ്യമെന്ന് തെളിയുന്നു. Heb 10:10; 10:14; 10:29. ഇവിടെയെല്ലാം വിശുദ്ധീകരണം എന്ന വാക്ക് ഒന്നാണ്. ഒരേ അർത്ഥത്തിലാണ് ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഒരേ വാക്യത്തിൽ തന്നെ വിശുദ്ധീകരണം എന്ന വാക്കിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, മലിനം എന്ന വാക്ക് ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ, വിശുദ്ധീകരണം എന്ന വാക്കിന്റെ അർത്ഥം ഇവിടെ പാപത്തിൽ നിന്നുള്ള ശുദ്ധീകരണം മാത്രമാണ് അല്ലാതെ വേർതിരിക്കുക എന്നതല്ല. അതിനാൽ ഇവിടെ വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടവൻ യേശുവല്ല.കാരണം ഇവിടെ വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടവനും നിയമരക്തത്തെ മലിനമെന്ന് നിരൂപിച്ചവനും ഒരാൾ തന്നെയാണ് എന്ന് വ്യക്തമാണ്. അതിനാൽ ഇതെല്ലാം യേശുവല്ല, യേശുവിന്റെ രക്തത്താൽ വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ട വിശ്വാസത്യാഗി ചെയ്യുന്നതാണ് എന്ന് വ്യക്തമാകുന്നു. അതായത് എബ്ര 10.29 ൽ യേശുവാണ് വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടവൻ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ, തന്റെ തന്നെ നിയമരക്തത്തെ മലിനമാക്കിയ വിശ്വാസത്യാഗിയാണ് യേശു എന്നു പറയുന്ന അത്യന്തം ഗുരുതരമായ ദുപദേശം പറയുന്നതായി സംഭവിക്കുന്നു. മാത്രമല്ല, മറ്റുള്ള മനുഷ്യരെപ്പോലെ യേശുവിന് തന്റെ തന്നെ രക്തത്താൽ ശുദ്ധീകരിക്കപ്പെടേണ്ട ആവശ്യവുമില്ലായിരുന്നു. അതിനാൽ എബ്ര 10.29 ൽ യേശുവാണ് വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടവൻ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ, യേശു തന്റെ തന്നെ പാപത്തിനായി സ്വയം ബലിയർപ്പിച്ചു എന്നിങ്ങനെയുള്ള ഗുരുതരമായ ദുപദേശങ്ങളിൽ എത്തിച്ചേരും. അതിനാൽ ഇത്തരം തെറ്റായ വ്യാഖ്യാനങ്ങളിൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞുമാറുക.

8. സ്വീകരിച്ച വിശ്വാസം തള്ളിക്കളഞ്ഞ വിശ്വാസത്യാഗിക്ക് രക്ഷ നഷ്ടമാകും. വിശ്വാസി പിന്മാറിയാൽ ജീവപുസ്തകത്തിൽ നിന്ന് പേര് മായിച്ചുകളയും.

വിശ്വാസത്യാഗി തനിക്ക് സ്വന്തമായിത്തീർന്ന തന്റെ രക്ഷയെ ത്യജിക്കുന്നതിനാൽ ശിക്ഷാവിധിയിൽ അകപ്പെടും. വിശ്വാസത്യാഗിക്ക് വീണ്ടും മാനസാന്തരപ്പെടാൻ കഴിയാത്തതിനാൽ ജീവിതകാലത്തും മരണശേഷവും അവിശ്വാസിയുടേതിനെക്കാൾ കഷ്ടമായ അവസ്ഥയായിരിക്കും അയാളുടേത്. ക്രിസ്തുവിന്റെ ഉപദേശത്തിൽ നിലനിൽക്കാത്തവന് ദൈവമില്ല (2യോഹ 9). അനുസരണക്കേട് കാണിച്ചാൽ താൻ നിത്യമായി നൽകിയ വാഗ്ദാനം ദൈവം നിഷേധിക്കും എന്ന് ബൈബിൾ വ്യക്തമാക്കുന്നു (1 സാമു 2:29-30).

9. പിന്മാറ്റത്താൽ ബന്ധം തകരും - വിശ്വാസത്യാഗം ക്രിസ്തുവുമായുള്ള വിവാഹമോചനം.

ദൈവവുമായുള്ള കൂട്ടായ്മ നഷ്ടമായാൽ ക്രമേണ ബന്ധവും നഷ്ടമാകും. പാപത്തിലൂടെ ബന്ധമല്ല, കൂട്ടായ്മ മാത്രമാണ് നഷ്ടമാകുന്നതെന്നതിന് യാതൊരു തെളിവും ബൈബിളിലില്ല. ഭൂമിയിൽ വച്ച് ദൈവവുമായി കൂട്ടായ്മ പുലർത്താതിരുന്നവരെ ദൈവം സ്വർഗ്ഗത്തിൽ തന്നോട് നിത്യമായി കൂട്ടായ്മ പുലർത്താൻ അനുവദിക്കും എന്നതിനും യാതൊരു തെളിവും ബൈബിളിലില്ല. പിന്മാറ്റം ദൈവവുമായുള്ള കൂട്ടായ്മയെ തകർക്കും. കൂട്ടായ്മ ഇല്ലാതാകുമ്പോൾ ദൈവവുമായുള്ള ബന്ധവും തകരും. പിന്മാറ്റം വിശ്വാസത്യാഗത്തിലേക്ക് നയിക്കും. വിശ്വാസത്യാഗം ബന്ധത്തെ തകർക്കും. ദൈവവും വിശ്വാസിയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തെ ബൈബിളിൽ മണവാളനും മണവാട്ടിയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തോട് ഉപമിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. അനുസരണക്കേടിനെയും അവിശ്വസ്തതയെയും ആത്മീയ വ്യഭിചാരമായി കണക്കാക്കിയിരിക്കുന്നു. വ്യഭിചാരക്കുറ്റത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ വിവാഹമോചനം അനുവദനീയമാണെന്ന് യേശു വ്യക്തമാക്കി (മത്താ 5:32). ഇതിൽ നിന്ന് അവിശ്വസ്തതയിലൂടെയും വിശ്വാസത്യാഗത്തിലൂടെയും ഏതു ബന്ധവും തകരാവുന്നതാണെന്ന് വ്യക്തമാകുന്നു. ചിലർ മനുഷ്യപിതാവിനെയും ദൈവപിതാവിനെയും തമ്മിൽ താരതമ്യപ്പെടുത്താറുണ്ട്. എന്നാൽ മനുഷ്യപിതാവും ദൈവപിതാവും തമ്മിൽ സാമ്യത്തെക്കാളേറെ വ്യത്യസങ്ങളാണുള്ളത്. പുത്രനെ പുത്രനല്ലാതാക്കാൻ മനുഷ്യപിതാവിന് കഴിയില്ല, എന്നാൽ ദൈവപിതാവിന് കഴിയും. അങ്ങനെ ചെയ്യും എന്ന് ദൈവം പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. നരകത്തിൽ പോകും എന്ന് ഉറപ്പുള്ള സാത്താൻ ഇപ്പോഴും ദൈവപുത്രന്മാരിലൊരാളായി എണ്ണപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു (ജോബ് 1:6-8) എന്നതും ശ്രദ്ധേയമാണ്.

10. വിശ്വാസി പിന്മാറിയാൽ ജീവപുസ്തകത്തിൽ നിന്ന് പേര് മായിച്ചുകളയും.

ജയിക്കുന്നവന്റെ പേര് ജീവപുസ്തകത്തിൽ നിന്ന് മായിച്ചുകളയില്ല (വെളി 3:5). എന്നോട് പാപം ചെയ്യുന്നവന്റെ പേര് ഞാൻ എന്റെ പുസ്തകത്തിൽ നിന്ന് മായിച്ചുകളയും (പുറ 32:33; സങ്കീ 69:28). ഇതിൽ നിന്നും ജീവപുസ്തകത്തിൽ നിന്ന് പേര് മായിച്ചുകളയുക എന്ന കാര്യം ദൈവത്തിന്റെ പദ്ധതിയിലുള്ള കാര്യമാണ് എന്ന് വ്യക്തമാകുന്നു. എന്നാൽ ഭദ്രതാവാദികൾ ഇതുപോലും ചോദ്യം ചെയ്ത് ദൈവത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്ന ഗതികേടിൽ എത്തി നിൽക്കുകയാണ്.

11. ദൈവം ആർക്കും കടക്കാരനല്ല, ദൈവത്തിന് ആരോടും ബാദ്ധ്യതയില്ല.

ദൈവത്തിന് പ്രീതിയില്ലാത്ത, അനുസരണമില്ലാത്തവർക്കും വിശ്വാസത്യാഗിക്കും രക്ഷ കൊടുക്കാൻ ദൈവം ആർക്കും കടക്കാരനല്ല. ദൈവത്തിന്റെ സ്നേഹവും കോപവും, നീതിയും പരിശുദ്ധിയും ബാലൻസ് ചെയ്ത് വേണം നാം ചിന്തിക്കാൻ. രക്ഷയിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാൻ പാപത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അനുതാപവും വിശ്വാസവും വേണ്ടിയിരുന്നു. രക്ഷയിൽ നിലനിൽക്കാനും പാപത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അനുതാപവും വിശ്വാസവും നിലനിർത്തണം. വിശ്വസിക്കുന്നവന് നിത്യജീവൻ നൽകാമെങ്കിൽ വിശ്വസിക്കാത്തവനും വിശ്വാസത്യാഗിക്കും നിത്യമരണവും അനുവദിക്കാം. അതിൽ അനീതിയില്ല. യേശുക്രിസ്തുവിനോടുള്ള ബന്ധത്തിലായിരുന്ന വ്യക്തികളിലും സാത്താന് സ്വാധീനവും നിയന്ത്രണവും സാദ്ധ്യമാണ് എന്ന് യൂദാസിന്റെയും, പത്രോസിന്റെയും ജീവിതാനുഭങ്ങളിൽ നിന്ന് വ്യക്തമാണ്.

12. ക്രിസ്തു എന്ന മഹാപ്രതിഫലം നഷ്ടമാകാതിരിക്കാൻ വിശ്വാസി സൂക്ഷിക്കണം.

വിശ്വാസി തുടർച്ചയായി പാപം ഏറ്റുപറഞ്ഞ് പാപക്ഷമ പ്രാപിക്കണം. വീണ്ടും ജനനത്തിലൂടെ രക്ഷിക്കപ്പെട്ടവർ അനുസരണക്കേടിലൂടെ ദൈവത്തിൽ നിന്ന് അകന്നുപോകുന്നത് അപകടമാണെന്ന മുന്നറിയിപ്പ് ബൈബിൾ ആവർത്തിച്ചാവർത്തിച്ച് നൽകുന്നു. വിശ്വാസത്യാഗികൾക്ക് രക്ഷയെന്ന പ്രതിഫലം നഷ്ടമാകുകയും നിത്യശിക്ഷ ലഭിക്കുകയും ചെയ്യും എന്നാണ് മുന്നറിയിപ്പിന്റെ അർത്ഥം. രക്ഷ ഉൾപ്പെടാത്ത മറ്റ് പ്രതിഫലം മാത്രമേ ഇത്തരക്കാർക്ക് നഷ്ടമാകൂ എന്ന് ബൈബിൾ പറയുന്നില്ല. ഒരു ക്രിസ്തുവിശ്വാസിക്കുള്ള ഏറ്റവും ഉന്നതമായ പ്രതിഫലം ക്രിസ്തുവാണ് (ഉൽപ 15:1). എന്നാൽ അനുസരണത്തോടെ വിശ്വാസത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്നവർക്ക് നിത്യരക്ഷയെന്ന പ്രതിഫലം ലഭിക്കും. യേശുവിലുള്ള നിത്യജീവനെക്കാൾ വലിയ പ്രതിഫലമില്ല. അത് മറ്റെന്ത് പ്രതിഫലത്തെക്കാളും അനന്തമായി ഉന്നതവും മറ്റെല്ലാറ്റിനെയും നിഷ്പ്രഭമാക്കുന്നതുമാണ്. അതിനാൽ നാം ക്രിസ്തുവിലുള്ള രക്ഷ എന്ന പ്രതിഫലമാണ് മുഖ്യമായി കണക്കാക്കേണ്ടത്. പിന്മാറിപ്പോയാലും രക്ഷയെന്ന പ്രതിഫലം നഷ്ടപ്പെടില്ല  എന്ന് വരുത്തിത്തീർക്കാൻ മറ്റ് പ്രതിഫലങ്ങൾക്ക് ബൈബിൾ കൊടുക്കാത്ത ഉൗന്നൽ കൊടുക്കുന്നതും തെറ്റാണ്. ദൈവത്തിന്റെ രക്ഷ അനുഭവിച്ചിട്ട് പിന്മാറിപ്പോകുന്നവർക്ക് പ്രതിഫലം മാത്രം നഷ്ടപ്പെടുമെന്നോ, രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടുകയില്ലെന്നോ അല്ല, മറിച്ച് അത്തരക്കാർക്ക് അവിശ്വാസികൾക്ക് ലഭിക്കുന്നതിനെക്കാൾ വലിയ ശിക്ഷ ലഭിക്കുമെന്നാണ് ബൈബിൾ വ്യക്തമാക്കുന്നത് (യോഹ 15:1-10; എബ്രാ 2:1-3; 3:6; 12-14; 6:4-9; 10:26-29; 1ദിന 28:9; 2ദിന 15:2; എസെ 3:18-21; 18:21-32; 33:11-16; 2പത്രോ 2:4-10; 20-22). ബൈബിളിൽ പ്രതിഫലത്തെക്കാൾ കൂടുതൽ ഉൗന്നൽ കൊടുക്കുന്നത് രക്ഷയ്ക്കാണ്. അതിനാൽ രക്ഷയെക്കാൾ പ്രതിഫലത്തിന് ഉൗന്നൽ കൊടുക്കുന്ന തത്ത്വം ശരിയല്ല. പ്രതിഫലത്തിന് ഉൗന്നൽ കൊടുക്കുന്നവർ സൽപ്രവർത്തികൾക്ക് അനുസരണത്തെക്കാൾ ഉൗന്നൽ കൊടുത്ത് സൽപ്രവർത്തികളിൽ കേന്ദ്രീകൃതമായ ഒരു ജീവിതം നയിക്കും. എന്നാൽ ക്രിസ്തിയജീവിതത്തിൽ വിശ്വാസത്തിനും സൽപ്രവർത്തികൾക്കും തുല്യപ്രധാന്യമാണ് കൊടുക്കേണ്ടത്. വിശ്വാസി തുടർച്ചയായി പാപം ഏറ്റുപറഞ്ഞ് പാപക്ഷമ പ്രാപിക്കണം. രക്ഷിക്കപ്പെട്ട സമയത്ത് വിശ്വാസിക്ക് ക്ഷമിച്ചുകിട്ടിയത് ആ സമയം വരെയുള്ള പാപമാണ് (റോമ 3:25). വിശ്വാസികൾക്കും പാപം ഉണ്ട്. ഏറ്റുപറഞ്ഞാൽ ദൈവം ക്ഷമിക്കും. പാപക്ഷമയ്ക്കായി പാപം ഏറ്റു പറയണമെന്ന നിയമം കൃപ ഇല്ലാതാക്കുന്നില്ല (1യോഹ 1:8-10; 2:1-6: സങ്കീ 32:5; സദൃശ 28:13). കൃപ പാപം ചെയ്യാൻ ന്യായീകരണമല്ല. കൃപയുണ്ടെങ്കിലും ഭാവികാല പാപങ്ങൾക്കുള്ള ബാദ്ധ്യത ഇല്ലാതാകുന്നില്ല (റോമ 6:1-23). കൃപ അനുസരണമില്ലാത്തവർക്ക് നിത്യജീവൻ ഉറപ്പു നൽകുന്നില്ല (1കൊറി 3:16-17; 9:27). വിശ്വാസിക്ക് പാപം ഇല്ലെന്നും, വിശ്വാസിയുടെ ഭാവികാല പാപം പോലും ക്ഷമിക്കപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞെന്നും, വിശ്വാസി പാപം ചെയ്തിട്ട് പശ്ചാത്തപിച്ച് പാപം ഏറ്റുപറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും ദൈവം അതെല്ലാം അപ്പപ്പോൾ ക്ഷമിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുമെന്നും ഒക്കെയുള്ള തത്ത്വങ്ങൾക്ക് ബൈബിളിൽ അടിസ്ഥാനമില്ല. തനിക്ക് പാപമില്ലെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്ന ഏവനും, വിശ്വാസി പോലും കള്ളനാണ് (1യോഹ 1:6-2:6). അതിനാൽ വിശ്വാസിക്ക് തുടർച്ചയായ അനുതാപവും പാപസമ്മതവും പാപക്ഷമയും ആവശ്യമാണ്. അതില്ലാത്തവർ പിന്മാറിപ്പോകും. 

13. സംശയമുണ്ടെങ്കിൽ കൂടുതൽ സുരക്ഷിതമായ ഉപദേശം സ്വീകരിക്കുക.

ഒരു വിശ്വാസിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം മനുഷ്യൻ ജനനത്തിങ്കിൽ പാപിയാണ് എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നതാണോ, പാപിയല്ല എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നതാണോ കൂടുതൽ സുരക്ഷിതവും വചനപരവും? വെള്ളത്തിലുള്ള മുഴുകൽ സ്നാനം എടുക്കുന്നതാണോ എടുക്കാതിരിക്കുന്നതാണോ കൂടുതൽ സുരക്ഷിതവും വചനപരവും? രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടുമെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നതാണോ, നഷ്ടപ്പെടുകയി ല്ലെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നതാണോ കൂടുതൽ വചനപരവും സുരക്ഷിതവും? രക്ഷയുടെ ഉറപ്പ് രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടുകയില്ല എന്ന തത്വത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്നതിലാണോ, അതോ യേശുവിലുള്ള വിശ്വാസത്തിലും അനുസരണത്തിലും നിലനിൽക്കുന്നതിലാണോ അടിസ്ഥാനപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്? ഇത്തരം കാര്യങ്ങൾ ചിന്തിക്കുന്നത് നല്ലതാണ്. ഒരു ദൈവപൈതൽ പാപം ചെയ്യുന്നില്ല, പാപം ചെയ്താൽ ദൈവപൈതൽ ആയിരുന്നില്ല എന്നും; ഒരിക്കൽ രക്ഷിക്കപ്പെട്ടാൽ രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല, രക്ഷ നഷ്ടമായാൽ രക്ഷിക്കപ്പെട്ടിരുന്നില്ല എന്നീ രീതികളിലുള്ള ചിന്തകൾ ബൈബിൾ അംഗീകരിക്കുന്നില്ല. രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടില്ല, പ്രതിഫലം മാത്രം നഷ്ടപ്പെടും എന്ന തത്ത്വത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്നവർ ചിലപ്പോൾ പിന്നീടുള്ള പ്രതിഫലത്തെക്കാൾ ഇപ്പോഴത്തെ പാപസുഖത്തിന് കീഴ്പ്പെട്ടേക്കാം. എന്നാൽ രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടും എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നതുകൊണ്ട് നമുക്ക് നഷ്ടപ്പെടാൻ ഒന്നുമില്ല.എന്നാൽ രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടുകയില്ല എന്ന തത്ത്വം ചിലപ്പോൾ രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടുന്ന അവസ്ഥയിലേക്ക് ഒരാളെ നയിച്ചേക്കാം.രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടുകയില്ല എന്ന തത്ത്വം രക്ഷ പ്രാപിക്കാൻ ആവശ്യവുമില്ല. അതിനാൽ അത് അനാവശ്യവും അപകടകരവുമായ ചിന്തയാണ്. തങ്ങൾക്ക് രക്ഷ ഉണ്ടെന്നും അത് ഒരിക്കലും നഷ്ടമാകയില്ല എന്നും അഹങ്കരിക്കുന്ന ചിലർ പാപത്തിൽ അകപ്പെട്ട് പിന്മാറിപ്പോയി വിശ്വാസത്യാഗം സംഭവിച്ച് നശിച്ചുപോകാൻ സാദ്ധ്യത കൂടുതലാണ്.  രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടുകയില്ല എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നവർക്ക് അതിനാൽതന്നെ സംഭവിക്കാവുന്ന അപകടമാണിത്. എന്നാൽ ലഭിച്ച രക്ഷയിൽ അനുസരണത്തിലൂടെ നിലനിൽക്കണമെന്നും അല്ലെങ്കിൽ പിന്മാറിപ്പോയി രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടാൻ സാദ്ധ്യതയുണ്ട് എന്നും ചിന്തിച്ചാൽ ഇത്തരത്തിലുള്ള അപകടമില്ല. വിശ്വാസിക്ക് പിന്മാറിപ്പോയി വിശ്വാസത്യാഗത്തിലൂടെ രക്ഷ നഷ്ടമാക്കാൻ കഴിയും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നത് രക്ഷപ്രാപിക്കുന്നതിന് തടസമല്ല. അതിനാൽ രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടുകയില്ല എന്ന വാദം ബൈബിൾ വിരുദ്ധവും,  അനാവശ്യവും, അപകടകരവുമാണ്. വിശ്വാസി തന്റെ വിശ്വാസത്തിലും അനുസരണത്തിലും നിലനിൽക്കണമെന്ന ബൈബിളിന്റെ വ്യക്തമായ ഉപദേശം പ്രസംഗിക്കുന്നതിനുപകരം വിശ്വാസത്തിലും അനുസരണത്തിലുമുള്ള നിലനിൽപ്പിനെ അപ്രസക്തമാക്കുന്ന രീതിയിൽ ഒരിക്കൽ ക്രിസ്തുവിൽ വിശ്വസിച്ചവന് എത്രമാത്രം പിന്മാറിപ്പോയാലും ഒരിക്കലും രക്ഷ നഷ്ടപ്പെടുകയില്ല എന്ന് പഠിപ്പിക്കുന്നത് ബൈബിൾ സത്യവുമായി ഒത്തുപോകുന്നില്ല. ബൈബിളിൽ ഉള്ളത് പ്രസംഗിക്കാതെ ഉള്ളതിന് വിരുദ്ധമായി ഇല്ലാത്തത് പ്രസംഗിക്കുന്ന തെറ്റാണ് ഇവിടെ സംഭവിക്കുന്നത്. 

14. രക്ഷാഭദ്രതാ വാദത്തിന്റെ ഉപജ്ഞാതാവ് സാത്താനാണ്.

ദൈവത്തോട് അനുസരണക്കേട് കാണിച്ചാലും, പാപം ചെയ്താലും കുഴപ്പമില്ല, മരിക്കയില്ല രക്ഷ നഷ്ടമാകില്ല എന്ന് ദൈവകൽപനക്ക് നേരെ വിപരീതമായി ആദ്യമായി പറഞ്ഞതും, ഇന്നും പഠിപ്പിക്കുന്നതും സാത്താനാണ.് ഉൽപ 2:8-9. അനന്തരം യഹോവയായ ദൈവം കിഴക്കു ഏദെനിൽ ഒരു തോട്ടം ഉണ്ടാക്കി, താൻ സൃഷ്ടിച്ച മനുഷ്യനെ അവിടെ ആക്കി. ⁹കാണ്മാൻ ഭംഗിയുള്ളതും തിന്മാൻ നല്ല ഫലമുള്ളതുമായ ഓരോ വൃക്ഷങ്ങളും തോട്ടത്തിന്റെ നടുവിൽ ജീവവൃക്ഷവും നന്മതിന്മകളെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവിന്റെ വൃക്ഷവും യഹോവയായ ദൈവം നിലത്തുനിന്നു മുളെപ്പിച്ചു. ഉൽപ 2:16-17. യഹോവയായ ദൈവം മനുഷ്യനോടു കല്പിച്ചതു എന്തെന്നാല്‍: തോട്ടത്തിലെ സകലവൃക്ഷങ്ങളുടെയും ഫലം നിനക്കു ഇഷ്ടംപോലെ തിന്നാം. ¹⁷എന്നാല്‍ നന്മതിന്മകളെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവിന്റെ വൃക്ഷത്തിന്‍ ഫലം തിന്നരുതു; തിന്നുന്ന നാളില്‍ നീ മരിക്കും. ഉൽപ 3:1-5 യഹോവയായ ദൈവം ഉണ്ടാക്കിയ എല്ലാ കാട്ടുജന്തുക്കളെക്കാളും പാമ്പു കൌശലമേറിയതായിരുന്നു. അതു സ്ത്രീയോടു: തോട്ടത്തിലെ യാതൊരു വൃക്ഷത്തിന്റെ ഫലവും നിങ്ങള്‍ തിന്നരുതെന്നു ദൈവം വാസ്തവമായി കല്പിച്ചിട്ടുണ്ടോ എന്നു ചോദിച്ചു. സ്ത്രീ പാമ്പിനോടു: തോട്ടത്തിലെ വൃക്ഷങ്ങളുടെ ഫലം ഞങ്ങള്‍ക്കു തിന്നാം; എന്നാല്‍ നിങ്ങള്‍ മരിക്കാതിരിക്കേണ്ടതിന്നു തോട്ടത്തിന്റെ നടുവിലുള്ള വൃക്ഷത്തിന്റെ ഫലം തിന്നരുതു, തൊടുകയും അരുതു എന്നു ദൈവം കല്പിച്ചിട്ടുണ്ടു എന്നു പറഞ്ഞു. പാമ്പു സ്ത്രീയോടു: നിങ്ങള്‍ മരിക്കയില്ല നിശ്ചയം; അതു തിന്നുന്ന നാളില്‍ നിങ്ങളുടെ കണ്ണു തുറക്കയും നിങ്ങള്‍ നന്മതിന്മകളെ അറിയുന്നവരായി ദൈവത്തെപ്പോലെ ആകയും ചെയ്യും എന്നു ദൈവം അറിയുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു. ദൈവം വ്യവസ്ഥകളില്ലാത്ത രക്ഷാഭദ്രത വാഗ്ദാനം ചെയ്തിട്ടില്ല. പാപം ചെയ്യുന്ന ആത്മാവ് മരിക്കും എന്ന കാര്യമാണ് ആദിമുതൽ ദൈവം എന്നും പഠിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത്. എന്നാൽ സാത്താൻ നിരുപാധികമായ രക്ഷാഭദ്രത പഠിപ്പിച്ചു. ദൈവത്തോട് അനുസരണക്കേട് കാണിച്ചാലും നിങ്ങൾ മരിക്കില്ല എന്ന് സാത്താൻ ആദിമാതാപിതാക്കളെ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിച്ചു. പാപത്തിലൂടെ തനിക്കും നിത്യജീവൻ നഷ്ടപ്പെട്ടതാണെന്ന വസ്തുത സാത്താൻ തന്ത്രപൂർവ്വം മറച്ചുവയ്ക്കുന്നു. അന്ത്യത്തോളം വിശ്വാസത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്നവരാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ രക്ഷിക്കപ്പെട്ടവർ. അവരാണ് മുൻനിയമിക്കപ്പെട്ടവർ. രക്ഷ എന്നത് വീഴ്ചക്ക് മുമ്പുണ്ടായിരുന്ന അവസ്ഥയിലേക്ക് മനുഷ്യനെ വീണ്ടും തിരിച്ചുകൊണ്ടുവരുന്നതാണ്. ആദാമിന് ആത്മീയമായി മരിക്കാമെങ്കിൽ വീണ്ടുംജനനം പ്രാപിച്ചവർക്കും ആത്മീയമായി മരിക്കാം. രക്ഷിക്കപ്പെട്ടവർക്ക് ഒരുതരത്തിലും രക്ഷ നഷ്ടമാകയില്ല എന്ന തെറ്റായ വാഗ്ദാനം നൽകി സാത്താൻ ഇന്നും അനേകരെ വഞ്ചിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അതിനാൽ രക്ഷാഭദ്രത വാദക്കാർ സാത്താന്റെ സഹായികളായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു. അതിനാൽ ജാഗ്രത ആവശ്യമാണ്. ഇത്ര വ്യക്തമായി പറയുന്ന ഒരു കാര്യത്തെ നിഷേധിക്കുന്നത് സ്വയം വഞ്ചനയും, ദൈവവിരുദ്ധവുമായ യുക്തിവാദവുമാണ്. പ്രകടമായി പറയുന്നതിന്റെ പ്രഥമ അർത്ഥം നിഷേധിക്കാൻ, പ്രകടമല്ലാത്ത ആശയങ്ങളുടെ നിഗൂഢ അർത്ഥം എടുത്ത് ഉപയോഗിക്കുന്ന തെറ്റാണ് രക്ഷാഭദ്രത വാദക്കാർ ചെയ്യുന്നത്.