ദെവവചനത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം

തെറ്റും ശരിയും, സത്യവും അസത്യവും, നന്മയും തിന്മയും എല്ലാം തമ്മിൽ വേർതിരിച്ചറിയുന്നതിൽ ആത്യന്തികമായി തെറ്റുപറ്റാത്ത ഏക മാനദണ്ഡം ബെബിളാണ്. നമ്മുടെ ജീവനും ജീവിതത്തിനും ആധാരമായിരിക്കുന്ന ദെവവചനത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം അതുല്യമാണ്. അനുദിനജീവിതത്തിൽ ഓരോ മനുഷ്യനും അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന നിർണ്ണായക വിഷയങ്ങളാണ് ഏതാണ് തെറ്റ്-ശരി, സത്യം-അസത്യം, നന്മ-തിന്മ, മരണം മരണാനന്തര ജീവിതം എന്നതെല്ലാം. തെറ്റും ശരിയും, സത്യവും അസത്യവും, നന്മയും തിന്മയും ഒക്കെ തമ്മിൽ വേർതിരിച്ചറിയാനും, മരണത്തെയും മരണാനന്തജീവിതത്തെയും നേരിടാനും മനുഷ്യനെ സഹായിക്കാൻ ബെബിളിനെപ്പോലെ ആധികാരികമായ മറ്റ് ഒരു അടിസ്ഥാനവും ലോകത്തിലില്ല. െബബിളിൽ ഉൾക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സത്യത്തിന്റെ ഔന്നത്യം കൊണ്ട് എല്ലാത്തിന്റെയും തെറ്റും ശരിയും നിർണ്ണയിക്കാൻ പര്യാപ്തമായ ഏകമാനദണ്ധമാണ് ബെബിൾ. ആ നിലയിൽ ബെബിളിനുള്ള അതുല്യമല്ലായ ദെവികപദവിയാണ് ബെബിളിന്റെ ആധികാരികത എന്നതുകൊണ്ട് അർത്ഥമാക്കുന്നത്. ബെബിൾ ആധികാരികമായതുകൊണ്ടാണ് അത് വിശ്വാസ്യമായിരിക്കുന്നത്.

എഴുതപ്പെട്ട ദെവവചനം ബെബിൾ മാത്രമാണ്. ബെബിളിനോട് തുല്യമായ വിശ്വാസ്യതയും ആധികാരികതയും ഉള്ള ഗ്രന്ഥമോ വിശ്വാസസംഹിതയോ ലോകത്തിലില്ല.  ദെവത്തെപ്പറ്റിയും, മനുഷ്യനും ദെവവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തിന്റെ വിവിധ തലങ്ങളെപ്പറ്റിയും മനുഷ്യമനസാക്ഷിക്ക് അംഗീകരിക്കാൻ കഴിയുന്ന നിലവാരത്തിൽ നമുക്ക് ലഭിക്കുന്നത് ബെബിളിൽ നിന്നാണ്. അതിനാൽ ബെബിളിനോടുള്ള ഒരാളുടെ സമീപനം തന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ വിജയ-പരാജയത്തെ നിർണ്ണയിക്കുന്നു. ബെബിളിന് ലോകചരിത്രത്തിലെ മറ്റെന്തിനെക്കാളും ആധികാരികതയും പ്രസക്തിയുമുണ്ട്. ബെബിളിനോട് തുല്യമായ മറ്റൊന്നും ലോകത്തിലില്ല. അതിലെ വസ്തുതകളും സത്യങ്ങളും അനിഷേധ്യമായ വിധത്തിൽ തെളിയിക്കപ്പെട്ടതും വിശ്വാസ്യവുമാണ്. സത്യദെവത്തോട് ബന്ധപ്പെടാനുള്ള ദൃശ്യമായ മാദ്ധ്യമമാണ് ദെവവചനമായ ബെബിൾ.

ബെബിൾ - അർത്ഥവും ഭാഷയും

ബെബിൾ  ദെവിക വെളിപ്പാടുകളുടെ പുസ്തകരൂപത്തിലുള്ള ചരിത്രരേഖയാണ്. അത് എബ്രായ, അരാമ്യ ഗ്രീക്ക ഭാഷകളിൽ എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ബെബിൾ എന്ന വാക്ക് ബിബ്ലിയോൺ എന്ന ഗ്രീക്ക് വാക്കിൽ നിന്ന് ഉത്ഭവിച്ചതാണ്. ഈജിപ്തിൽ ബി.സി. 11 -ന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ പാപ്പിറസ് ചെടിത്തണ്ടിന്റെ പുറം തോടിനെ ബിബ്ലസ് എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു. ബിബ്ലസിൽ നിന്ന് ഉണ്ടാക്കുന്നതും എഴുതാൻ ഉപയോഗിക്കുന്നതുമായ വസ്തുവാണ് ബിബ്ലിയോൺ. ബിബ്ലിയോൺ എന്ന ഈ വാക്ക് ഗ്രീക്കിൽ നിന്ന് ലാറ്റിനിലേക്കും, ലാറ്റിനിൽ നിന്ന് ഫ്രഞ്ചിലേക്കും, ഫ്രഞ്ചിൽ നിന്ന് ഇംഗ്ലീഷിലേക്കും കടന്നു. ബിബ്ലിയ എന്ന ഗ്രീക്ക് വാക്കിന് പുസ്തകങ്ങൾ എന്നാണർത്ഥം. ക്രമേണ ദെവികവെളിപ്പാടുകളുടെ പുസ്തകരൂപത്തിലുള്ള ചരിത്രരേഖ എന്ന അർത്ഥം ബെബിൾ എന്ന വാക്കിന് കെവന്നു.

പഴയനിയമം പ്രധാനമായും എബ്രായ ഭാഷയിൽ എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ പഴയനിയമത്തിലെ ഉൽപ 31: 47 ലെ രണ്ട് വാക്കുകൾ; എസ്രാ 4:8-6:18 വരെയുള്ള ഭാഗം, എസ്രാ 7:12-26 വരെയുള്ള ഭാഗം, ജെറമിയ 10:11 വാക്യം, ദാനി 2:4-7:28 വരെയുള്ള ഭാഗം എന്നിവ അരാമ്യ അഥവാ സുറിയാനി ഭാഷയിൽ എഴുതപ്പെട്ടവയാണ്. പുതിയനിയമം മുഴുവൻ ഗ്രീക്ക് ഭാഷയിലാണ് എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. എന്നാൽ അതിൽ തബീദ കൂമി, ഏലി ഏലി ലമ്മ ശബക്താനി എന്നീ വാക്കുകൾ അരാമ്യഭാഷയിലാണ്.

പഴയനിയമവും പുതിയനിയമവും

മനുഷ്യന്റെ രക്ഷയ്ക്ക് പ്രസക്തമായ സകല രഹസ്യങ്ങളും മർമ്മങ്ങളും ബെബിൾ വെളിപ്പടുത്തുന്നു. ബെബിളിലെ 2 ഭാഗങ്ങളാണ് പഴയനിയമവും പുതിയനിയമവും. ഈ രണ്ട് ഉടമ്പടികളുടെയും കേന്ദ്രബിന്ദു യേശുക്രിസ്തുവാണ്. ദെവനിവേശിതമെന്ന് ക്രിസ്തുവും അപ്പോസ്തലന്മാരും അംഗീകരിക്കുന്ന പഴയഉടമ്പടിയിലെയും പുതിയഉടമ്പടിയിലെയും തിരുവെഴുത്തുകളെയാണ് ബെബിൾ എന്നു വിളിക്കുന്നത്. ലളിതമായ മനുഷ്യഭാഷയിലുള്ള ദെവികവെളിപ്പാടുകളാണ് ബെബിളിലുള്ളത്. എല്ലാറ്റിന്റെയും ആരംഭത്തെയും സ്വഭാവത്തെയും അവസാനത്തെയും പറ്റിയുള്ള സത്യാവസ്ഥ ബെബിളിൽ ദെവം വെളിപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. മനുഷ്യന്റെ രക്ഷയ്ക്ക് പ്രസക്തമായ സകല രഹസ്യങ്ങളും മർമ്മങ്ങളും ബെബിൾ വെളിപ്പടുത്തുന്നു. അതിനാൽ ബെബിൾ കൃത്യമായി മനസിലാക്കുന്നവർക്ക് യാതൊന്നും രഹസ്യമായി അവശേഷിക്കുകയില്ല.

ബെബിളിലെ ഏറ്റവും വ്യക്തമായ 2 ഭാഗങ്ങളാണ് പഴയനിയമവും പുതിയനിയമവും. നിയമം, ഉടമ്പടി എന്നിവയ്ക്കുള്ള എബ്രായ പദം ബെരീത്ത് ആകുന്നു. അതിന്റെ അർത്ഥം അടിസ്ഥാനപ്രമാണരേഖ എന്നാണ്. ഇംഗ്ലീഷിൽ ഇത് കവനന്റ് എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു. ഗ്രീക്കിൽ ഇതിന് ഡയാത്തീക്കേഎന്ന വാക്കാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. ഇംഗ്ലീഷിൽ ഇത് ടെസ്റ്റമെന്റ് എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു. സ്രഷ്ടാവായ ദെവവും പാപം മൂലം ദെവത്തിൽ നിന്ന് അകന്നുപോയ മനുഷ്യനും തമ്മിൽ വീണ്ടും നിരപ്പു പ്രാപിക്കുന്നതിനുവേണ്ടി ഉണ്ടാക്കിയ ഉഭയസമ്മതമാണ് ഈ ഉടമ്പടികൾ അഥവാ നിയമങ്ങൾ. ദെവം മോശയിലൂടെ മനുഷ്യനുമായി ഉണ്ടാക്കിയ ഉടമ്പടിയെ പഴയഉടമ്പടിയെന്നും, അതിനെ പൂർത്തീകരിച്ചുകൊണ്ട് യേശുവിലൂടെ ലഭിച്ച ഉടമ്പടിയെ പുതിയഉടമ്പടിയെന്നും ക്രിസ്തീയർ വിളിക്കുന്നു.

ഈ രണ്ട് ഉടമ്പടികളുടെയും കേന്ദ്രബിന്ദു യേശുക്രിസ്തുവാണ്. പാപം ചെയ്ത് പാപിയായി, പാപത്തിന് അടിമയായിത്തീർന്ന മനുഷ്യവർഗ്ഗത്തിന്റെ പാപപരിഹാരത്തിനും വീണ്ടെടുപ്പിനും രക്ഷക്കുമായി രക്തബലിയായിത്തീർന്ന യേശുവാണ് ബെബിളിന്റെ പ്രധാന പ്രമേയം. പഴയഉടമ്പടിയിൽ യേശു നിഴലായി, വാക്ക് ചിത്രങ്ങളായി, സൂചകമായി, അനുഷ്ഠാന മർമ്മങ്ങളായി, പ്രവചനങ്ങളായി പൂർണ്ണമായി വെളിപ്പെടാതെ മറഞ്ഞുകിടക്കുന്നു. എന്നാൽ പുതിയ ഉടമ്പടിയിൽ യേശു ഒരു വ്യക്തിയായി പൂർണ്ണമായി വെളിപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ചരിത്രസംഭവങ്ങളെ വസ്തുനിഷ്ടമായി മനസിലാക്കാനും വിശ്വസിക്കാനും സാധിക്കുന്ന കാര്യമാണ്. യേശുവിനെപ്പറ്റിയുള്ള ബെബിൾ സാക്ഷ്യം ചരിത്രാധിഷ്ടിതവും വിശ്വാസ്യവുമായ യാഥാർത്ഥ്യമാണ്. ബെബിളിന്റെ ചരിത്രപരമായ ആധികാരികതക്കും വിശ്വാസ്യതക്കും ബെബിളിന് അകത്തുനിന്നും പുറത്തുനിന്നും ധാരാളം തെളിവുകളുണ്ട്.

ദെവവചനം ബെബിൾ മാത്രമാണ് - ബെബിളിന്റെ അകത്തുനിന്നുള്ള തെളിവുകൾ

സത്യം സംബന്ധിച്ചുള്ള വിഷയങ്ങളിൽ ആധികാരികതയുടെ അടിസ്ഥാനം ബെബിൾ മാത്രമാണെന്നും, ബെബിൾ ദെവവചനമാണെന്നും, ദെവവചനം ബെബിൾ മാത്രമാണെന്നും മനസിലാക്കുന്നത് ഒരു മനുഷ്യനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം വളരെ ഉന്നതവും, പരമപ്രധാനവുമായ ഒരു കാര്യമാണ്. ബെബിൾ ദെവവചനമാണ് എന്നതിന് അടിസ്ഥാനമായി കണക്കാക്കാവുന്ന ചില തെളിവുകൾ താഴെ കൊടുക്കുന്നു.

അതുല്യമായ വെവിധ്യത്തിൽ പരിപൂർണ്ണമായ ഏകത്വം ബെബിളിൽ കാണാം

ഏകദേശം 1700-ൽ അധികം വർഷങ്ങളിലൂടെ 40-ലേറെ വ്യത്യസ്ത വ്യക്തികളാൽ ലോകത്തിന്റെ വിവിധഭാഗങ്ങളിൽ വച്ച് എഴുതപ്പെട്ടതായിരുന്നിട്ടും ബെബിളിന്റെ ഉള്ളടക്കത്തിൽ പൊരുത്തക്കേടില്ല.  ചിലർ അവർക്കുമുമ്പേ സംഭവിച്ചത് എഴുതി; മറ്റുചിലർ തങ്ങൾ അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞത് എഴുതി; മറ്റുചിലർ ഇനിയും സംഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ഭാവികാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് എഴുതി. പലപ്പോഴും അവർ ഒാരോരുത്തരും എഴുതിയത് എന്താണെന്ന് പരസ്പരം അറിയാതിരുന്നിട്ടും അവരുടെ എഴുത്തുകൾ തമ്മിൽ വെരുദ്ധ്യമില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല അവ പരസ്പരപൂരകങ്ങളായിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അവയുടെയെല്ലാം കേന്ദ്രബിന്ദു മനുഷ്യവർഗ്ഗത്തിന്റെ രക്ഷകനായ ക്രിസ്തുവാണ്. അവയുടെയെല്ലാം സമൂലമായ സന്ദേശം ദെവം യേശുക്രിസ്തുവിലൂടെ മനുഷ്യവർഗ്ഗത്തെ സൃഷ്ടിക്കുകയും പാപപരിഹാരം ചെയ്ത് രക്ഷ സാദ്ധ്യമാക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു എന്നതാണ്.

ബെബിൾ പോലൊരു ഗ്രന്ഥമെഴുതാൻ മനുഷ്യന് തനിയെ അസാദ്ധ്യം

പാപത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്നവർക്ക് ബെബിൾ നരകശിക്ഷ മുന്നറിയിപ്പു കൊടുക്കുന്നു. പാപത്തെ ആസ്വദിക്കുന്ന മോശക്കാരായ മനുഷ്യർ തങ്ങൾക്കുതന്നെ നരകശിക്ഷ കൽപിക്കുന്ന കാര്യം ബെബിളിൽ എഴുതാൻ ആഗ്രഹിക്കുകയില്ല. ബെബിൾ പലപ്പോഴും ദെവവചനമാണെന്ന് സ്വയം അവകാശപ്പെടുന്നു. നല്ലവരായ ചില മനുഷ്യർ ബെബിൾ എഴുതിയിട്ട് ഇപ്രകാരം അത് ദെവത്തിന്റെ പേരിലാക്കിയതാണെങ്കിൽ അത് വഞ്ചനയാണ്; അത് നല്ല മനുഷ്യരുടെ സ്വഭാവമല്ല. അതിനാൽ ബെബിളിനെ നല്ലവരായ ചില മനുഷ്യരുടെയോ മോശക്കാരായ ചില മനുഷ്യരുടെയോ സ്വന്തമായ കരവേലയായി കരുതാനും കഴിയില്ല.  അതിനാൽ ബെബിളിന്റെ പ്രഥമനിർമ്മാതാവായി ദെവത്തെയല്ലാതെ മറ്റാരെയും കരുതുവാൻ കഴിയുന്നതല്ല. കാരണം ബെബിളിന്റെ രചന ദെവമല്ലാതെ വേറെ ആര് ആഗ്രഹിച്ചാലും കഴിയുന്നതല്ല. അതുമാത്രവുമല്ല, ദെവമല്ലാതെ മറ്റാർക്കെങ്കിലും അതിന് കഴിയുമെങ്കിൽ പോലും അവർ ബെബിൾ പോലെയൊരു ഗ്രന്ഥമെഴുതാൻ ആഗ്രഹിക്കുകയുമില്ല. 

ബെബിളിന്റെ ഉള്ളടക്കം ദെവത്തിന്റെ ചിന്തകളും പദ്ധതികളുമാണ്

ബെബിളിലുള്ളത് ദെവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള മനുഷ്യന്റെ തത്ത്വചിന്തകളല്ല. മറിച്ച് ദെവത്തിന്റെ ചിന്തകൾ ദെവം തന്നെ മനുഷ്യന് നൽകിയതാണ്. അതിൽ ദെവത്തിന്റെയും, സാത്താന്റെയും മനുഷ്യന്റെയും സ്വഭാവങ്ങളും, പ്രസക്തമായ ചില  സംഭവങ്ങളും വസ്തുനിഷ്ടമായി രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. ഈ യാഥാർത്ഥ്യം മനസിലാക്കിയാൽ ബെബിളിന്റെ ദെവീകമായ ആധികാരികത വ്യക്തമാകും. യഹോവയുടെ അരുളപ്പാട് എന്ന പ്രയോഗങ്ങൾ ബെബിളിൽ ധാരാളമായി കാണാം. ദെവവചനം നിത്യമാണെന്നും എല്ലാക്കാലത്തേക്കും പ്രസക്തമാണെന്നും ബെബിൾ തന്നെ വ്യക്തമാക്കുന്നു. അനേക വാക്യങ്ങളിൽ ദെവവചനത്തെയും ദെവത്തെയും പരസ്പരതുല്യതയോടെ അവതരിപ്പിക്കുന്നതായി കാണുന്നു. അതിനാൽ ബെബിളിനെ അനുസരിക്കുന്നവർ ദെവത്തെ അനുസരിക്കുന്നു. ബെബിളിനെ നിഷേധിക്കുന്നവർ ദെവത്തെ നിഷേധിക്കുന്നു.

ഏറ്റവും വലിയ വ്യക്തിയെ മനുഷ്യവർഗ്ഗത്തിന് പരിചയപ്പെടുത്തുന്ന ഗ്രന്ഥം

മനുഷ്യചരിത്രത്തിലെ പൂർണ്ണതയുള്ള ഏകമനുഷ്യനായ യേശുവിനെ ബെബിൾ ലോകത്തിന് അവതരിപ്പിക്കുന്നു. യേശുവിനെപ്പോലെ പരിപൂർണ്ണനും ഉത്തമനുമായ മറ്റൊരു വ്യക്തിയും ലോകചരിത്രത്തിലില്ല. മനുഷ്യഭാവനക്കുപോലും യേശുവിനെപ്പോലെ പരിപൂർണ്ണനായ ഒരു വ്യക്തിയെ ലോകത്തിന്റെ മുമ്പിൽ അവതരിപ്പിക്കാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. ഒരേസമയം ഏറ്റവും ജ്ഞാനിയും ഏറ്റവും ക്ഷമാശീലനും, ഏറ്റവും ശക്തനും ഏറ്റവും എളിമയുള്ളവനും ആയിരിക്കാൻ യേശുവിന് മാത്രമേ കഴിഞ്ഞിട്ടുള്ളൂ. യേശുവിന്റെ വാക്കിലും പ്രവർത്തിയിലും സത്യസന്ധമായ രീതിയിൽ അപൂർണ്ണത കണ്ടുപിടിക്കാൻ ആർക്കും സാദ്ധ്യമല്ല. യേശുവിന് തെറ്റുകളോ അബദ്ധങ്ങളോ പറ്റിയിട്ടില്ല. യേശുവിന് തിരക്കിടേണ്ടതായി വന്നിട്ടില്ല. യേശു താൻ പഠിപ്പിച്ചതെല്ലാം ജീവിച്ചുകാണിച്ചു. ഏറ്റവും ഉന്നതനായിരുന്നിട്ടും ഏറ്റവും താഴ്ന്ന രീതിയിൽ ജീവിച്ചു. ഏറ്റവും ധീരതയും നീതിബോധവും മാന്യതയും ഉള്ളവനായിരുന്നിട്ടും എല്ലാവരോടും ഏറ്റവും സ്നേഹവും മൃദുലതയും കാണിച്ചു. ഈ ലോകത്തിൽ പരസ്പരം എതിർക്കുന്നതായിക്കാണുന്ന ഇത്തരം ഗുണവിശേഷങ്ങളെ പരിപൂർണ്ണമായി തന്നിൽതന്നെ സംയോജിപ്പിച്ചു കാണിച്ചത് ലോകചരിത്രത്തിൽ യേശു മാത്രമാണ്. അതിനാൽ മനുഷ്യവർഗ്ഗത്തിന്റെ നന്മക്കായി ഏറ്റവും അനുകരണീയനായ വ്യക്തിയും യേശു തന്നെയാണ്.മനുഷ്യത്വത്തെ ഇത്രയേറെ പൂർണ്ണമായി അവതരിപ്പിച്ചു കാണിക്കാൻ ദെവം എന്ന് അവകാശപ്പെടുന്ന മറ്റാർക്കും കഴിഞ്ഞില്ല. മനുഷ്യർക്കുവേണ്ടി ഇത്രയേറെ കഷ്ടം സഹിക്കുകയും സഹിച്ചു എന്ന് അവകാശപ്പെടുകയും ചെയ്ത മറ്റാരുമില്ല. ഇത്ര പരിപൂർണ്ണനായ വ്യക്തിയെ പരിപൂർണ്ണമായി അവതരിപ്പിക്കാൻ പരിപൂർണ്ണനായ വ്യക്തിക്കേ കഴിയൂ. യേശുവിനെപ്പോലെ പരിപൂർണ്ണനായ വ്യക്തിയെ അവതരിപ്പിക്കുന്ന ബെബിളിന്റെ പിന്നിലുള്ള ആൾ യേശുവിനോളം വലിയവനായിരിക്കണം. അതിനാൽ ബെബിളിലെ പ്രധാന കഥാപാത്രമായ യേശുവും ബെബിൾ എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിന്റെ കർത്താവും ഒരാൾ തന്നെയാകാതിരിക്കാൻ യുക്തിയില്ല. അങ്ങനെ ബെബിളിന്റെ പിന്നിൽ ദെവമാണെന്നും ആ ദെവം യേശുവാണെന്നും വ്യക്തമാകുന്നു. വാസ്തവത്തിൽ ബെബിളിന്റെ മാഹാത്മ്യം അത് അർഹിക്കുന്ന വലുപ്പത്തിൽ മനസിലാക്കിയാൽ ബെബിൾ മനുഷ്യനിർമ്മിതമാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നതിനെക്കാൾ എളുപ്പം ബെബിൾ ദെവനിർമ്മിതമാണെന്ന് വിശ്വസിക്കാനാണ് എന്ന് വ്യക്തമാകും.

സ്രഷ്ടാവായ ദെവത്തെ ഏറ്റവും പൂർണ്ണമായി അവതരിപ്പിക്കുന്ന ഗ്രന്ഥമാണ് ബെബിൾ

നല്ലവനായ ദെവത്തിന്റെ ഗുണവിശേഷങ്ങൾ അതിന്റെ പൂർണ്ണതയിൽ വെളിപ്പെടുത്തുന്ന വേറൊരു ഗ്രന്ഥവും ലോകത്തിലില്ല.  ബെബിൾ നമ്മുടെ മുമ്പിൽ അവതരിപ്പിക്കുന്ന ദെവത്തെക്കാൾ മെച്ചമായ ഒരു ദെവത്തെപ്പറ്റി മനുഷ്യന് ചിന്തിക്കാൻ പറ്റില്ല. ഈ ദെവത്തിന്റെ സ്വഭാവം മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനെപ്പറ്റിയോ, ബെബിളിനെ മെച്ചപ്പെടുത്തു ന്നതിനെപ്പറ്റിയോ സത്യസന്ധമായ നിർദ്ദേശങ്ങൾ നൽകുവാൻ മനുഷ്യന് കഴിയുന്നതല്ല. ബെബിളിലെ ഉപദേശങ്ങളും തത്ത്വങ്ങളും, ലോകപരവും മാനുഷികമായ ഉപദേശങ്ങളിൽ നിന്നും തത്ത്വങ്ങളിൽ നിന്നും തികച്ചും വ്യത്യസ്തമാണ്. ഇതിൽനിന്നും ബെബിൾ ദെവവചനമാണെന്നും, ബെബിൾ അവതരിപ്പിക്കുന്ന ദെവമാണ് യഥാർത്ഥ ദെവമെന്നും വ്യക്തമാകുന്നു.

യേശുവിന്റെ സാക്ഷ്യം ഏറ്റവും വലിയ തെളിവ്

ആധികാരികമായത് ഏത് എന്ന് തീരുമാനിക്കുന്നതിൽ കേന്ദ്രസ്ഥാനം യേശുവിനാണ്. കാരണം മനുഷ്യചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും വിശ്വാസ്യനും, ജ്ഞാനിയും ഉത്തമനുമായ വ്യക്തി യേശുക്രിസ്തു തന്നെയാണ്. യേശു ബെബിൾ ദെവവചനമാകുന്നു എന്നു സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു.  ലിഖിതമായ പഴയനിയമ തിരുവെഴുത്തുകളെ നിയമം എന്നും പ്രവാചകന്മാർ എന്നും രണ്ടായി തിരിച്ചിരുന്നു. അവ ഇന്നത്തെ പഴയനിയമത്തിലെ 39 പുസ്തകങ്ങളെ അതേപടി വാക്യംപ്രതി ഉൾക്കൊണ്ടിരുന്നു. യേശുക്രിസ്തു അവയ്ക്ക് ആധികാരികത കൊടുത്ത് അംഗീകരിച്ച് ഉപയോഗിച്ചു.മത്താ 5:17;  അവ തനിക്ക് സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്നു എന്ന് യേശു അവകാശപ്പെട്ടു (യോഹ 5:39; എബ്ര 10:7). യേശു തന്റെ അധികാരത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനമായി അവയെ കണക്കാക്കി. യേശുവിന്റെ ശുശ്രൂഷ ലിഖിതമായ പഴയനിയമ തിരുവെഴുത്തുകൾക്ക് വിധേയപ്പെട്ടുകൊണ്ടുള്ളതായിരുന്നു. യേശുവിന്റെ ഇൗ സാക്ഷ്യം ബെബിൾ ദെവവചനമാകുന്നു എന്നതിന് മതിയായ തെളിവാണ്. സാക്ഷ്യത്തിന്റെ മൂല്യം സാക്ഷ്യം പറയുന്ന ആളിന്റെ സ്വഭാവം, പറയുന്ന കാര്യത്തെപ്പറ്റി അയാൾക്കുള്ള അറിവ് എന്നിവയെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു. അതിനാൽ പാപികളും പരിമിതരുമായ മനുഷ്യരുടെ അഭിപ്രായങ്ങളെക്കാൾ ദെവമായ യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ അഭിപ്രായമാണ് നാം സ്വീകരിക്കേണ്ടത്. ബെബിൾ ആധികാരികവും തെറ്റില്ലാത്തതും പൂർണ്ണമായി ആശ്രയിക്കാവുന്നതുമാണ് എന്ന് ഏറ്റവും വ്യക്തമായി തെളിയുന്നത് യേശുവിന്റെ സാക്ഷ്യത്തിൽ നിന്നാണ്. ദെവമായ യേശുക്രിസ്തു ബെബിൾ ദെവവചനമാണെന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിൽ നാം അത് സംശയിക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല; സംശയിക്കുന്നതിൽ യുക്തിയുമില്ല.

പുതിയനിയമ ഗ്രന്ഥങ്ങൾക്ക് ചരിത്രപരമായ ആധികാരികതയുണ്ട്. അവ സാക്ഷാൽ ദെവം മനുഷ്യാവതാരം ചെയ്ത് വന്നതാണ് യേശുക്രിസ്തു എന്ന വാദം അവതരിപ്പിക്കുകയും, ആ വാദം സത്യമാണെന്ന് സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. യേശുവിലുള്ള പ്രവചനനിവൃത്തി, യേശുവിന്റെ പാപരഹിതവും അത്ഭുതകരവുമായ ജീവിതം, മരണം, ഉയിർപ്പ് എന്നിവ യേശു ദെവമാണ് എന്നതിന് മതിയായ തെളിവുകളാണ്. ദെവമായ യേശു പഠിപ്പിച്ചതൊക്കെ സത്യമാണ്. യേശു പഴയനിയമം മുഴുവൻ സത്യമാണെന്ന് പ്രസ്താവിക്കുകയും, പുതിയനിയമ സത്യങ്ങൾ  തന്റെ അപ്പോസ്തലന്മാർക്ക് നൽകുമെന്ന് വാഗ്ദാനം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. അതിനാൽ ബെബിൾ പൂർണ്ണമായും വിശ്വാസ്യമായ ദെവവചനമാണെന്ന് യേശുവിന്റെ സാക്ഷ്യത്തിൽ നിന്നുതന്നെ വ്യക്തമാകുന്നു. മരിച്ചവരിൽനിന്നുള്ള യേശുവിന്റെ ഉയിർപ്പ് യേശുവിന്റെ പ്രസ്താവനകളുടെ വിശ്വാസ്യതക്കുള്ള തെളിവാണ്. തന്റെ ജിവിതത്തിലെ ഏറ്റവും നിർണ്ണായക നിമിഷങ്ങളിൽ പോലും യേശു ചില ബെബിൾ ഭാഗങ്ങൾ ഉദ്ധരിച്ചു.

ചരിത്രപരമല്ലെന്നും സത്യമല്ലെന്നും ചിലർ തെറ്റായി പ്രചരിപ്പിക്കുന്ന പല സംഭവങ്ങളും കാര്യങ്ങളും സത്യമാണെന്ന് യേശു അംഗീകരിക്കുന്നു എന്നറിയുന്നത് സത്യത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നവർക്ക് വലിയ ആശ്വാസമാണ്. ഇതിന് ചില ഉദാഹരണങ്ങളാണ്: പ്രപഞ്ചസൃഷ്ടി ആദാമിന്റെയും ഹവ്വയുടെയും സൃഷ്ടിയും വിവാഹവും, ആബേലിന്റെ കൊല, സോദോം, ലോത്തിന്റെ ഭാര്യ, ട്ടയർ (സോർ) സീദോൻ പട്ടണങ്ങൾ, നോഹയുടെ കാലവും ജലപ്രളയവും, മരുഭൂമിയിലെ മന്ന, ജോനാ മത്സ്യത്തിന്റെ ഉദരത്തിൽ ആയിരുന്ന സംഭവം, ദാനിയേൽ പ്രവചനം എന്നിവയെപ്പറ്റി യേശു പരാമർശിക്കുന്നത്.

മോശയാണ് പഞ്ചഗ്രന്ഥങ്ങൾ എഴുതിയത് എന്ന് യേശു വ്യക്തമാക്കിയതായി സുവിശേഷത്തിൽ കാണുന്നു. (ലൂക്ക 24:27, 44-47; യോഹ 7:19).

ഏശയ്യായുടെ പ്രവചനഗ്രന്ഥത്തിന് ഏശയ്യാ എന്ന ഒരാൾ മാത്രമേ ഗ്രന്ഥകർത്താവായിട്ടുള്ളൂ എന്നും യേശു വ്യക്തമാക്കി. ഏശ 1 മുതൽ 39 വരെ അദ്ധ്യായങ്ങൾ ഒരാളും 40-66 വരെ  അദ്ധ്യായങ്ങൾ മറ്റൊരാളും എഴുതി എന്ന തെറ്റായ വാദം ഇന്ന് ചില ബെബിൾ വിരുദ്ധർ ഉന്നയിക്കുന്നു. ആ വാദം തെറ്റാണെന്നും ഏശയ്യ ഒന്നു മാത്രമാണെന്നും യേശു വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. മത്താ 15:7-9 ൽ ഏശ 6:9 ഉം ലൂക്ക 4:17-21 ൽ ഏശ 61:1-2 ഉം ഉദ്ധരിക്കുന്നു. മാത്രമല്ല യോഹ 12:37-41 ൽ കാണുന്ന ഏശ 53:1, 6:9 എന്നീ രണ്ട് ഉദ്ധരണികളിലൂടെ ഏശയ്യായുടെ പുസ്തകം ഏശയ്യാ എന്ന ഒരു വ്യക്തി എഴുതിയതാണെന്ന് യേശു വ്യക്തമാക്കുന്നു. അതുമാത്രമല്ലാ, കുംറാൻ ചുരുളിന്റെ ഒരു കോളത്തിൽ തന്നെ ഏശ 38:8 മുതൽ ഏശ 40:2 രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത് ബെബിൾ വിരുദ്ധരുടെ വാദത്തെ തകർത്തു.

യേശുവിൽ വിശ്വസിക്കുന്നവർ യേശു വിശ്വസിച്ച കാര്യങ്ങൾ വിശ്വസിക്കണം. യേശു വിശ്വസിച്ച കാര്യങ്ങൾ അവിശ്വസിക്കുന്നത് യേശുവിൽ വിശ്വസിക്കുന്നില്ല എന്നതിന്റെ തെളിവാണ്.

പുതിയനിയമ എഴുത്തുകാരുടെ സാക്ഷ്യം

ബെബിളിന്റെ ചരിത്രപരമായ കൃത്യതയ്ക്ക് യേശുവും പുതിയനിയമ എഴുത്തുകാരും സാക്ഷ്യം പറയുന്നു. ബെബിളിൽ ഏതെങ്കിലും തരത്തിലുള്ള തെറ്റുകൾ ഉണ്ട് എന്ന യാതൊരു സൂചനയും യേശുവിന്റെയോ അപ്പോസ്തലന്മാരുടെയോ വാക്കുകൾ നൽകുന്നില്ല. പഴയനിയമ ഗ്രന്ഥങ്ങളിലെ കാര്യങ്ങൾ അതേപടി ശരിയാണ് എന്ന ഊന്നലാണ് അവർ നൽകിയിരിക്കുന്നത്. യേശുവിന്റെ പ്രബോധനവും അപ്പോസ്തലന്മാരുടെ സാക്ഷ്യവചനങ്ങളും തമ്മിൽ വെരുദ്ധ്യമില്ലാത്തതുകൊണ്ടും, യേശു പറയാൻ ഉദ്ദേശിച്ച കാര്യങ്ങൾ മാത്രമാണ് അപ്പോസ്തലന്മാർ പറഞ്ഞത് എന്നതുകൊണ്ടും യേശുവിന്റെയും അപ്പോസ്തലന്മാരുടെയും പ്രസ്താവനകൾ വ്യത്യസ്തമായി കണക്കാക്കേണ്ടതില്ല.

താത്ത്വികവും സങ്കീർണ്ണവുമായ ആശയങ്ങളുടെ കൃത്യതക്ക് യേശുവും ബെബിളും കൊടുക്കുന്ന പ്രാധാന്യം മറ്റാരും കൊടുത്തിട്ടില്ല. ദെവം മനുഷ്യനായിത്തീരുക എന്ന ആശയത്തെക്കാൾ അസാദ്ധ്യമെന്ന് തോന്നുന്ന മറ്റൊന്നും യാഥാർത്ഥ്യമായതായി ഒരു മനുഷ്യനും അവകാശപ്പെടാനില്ലല്ലോ. എന്നാൽ അതും പൂർണ്ണതയിൽ അവതരിപ്പിക്കുന്ന ഗ്രന്ഥമാണ് ബെബിൾ. അങ്ങനെ ബെബിളിന്റെ തെറ്റില്ലായ്മയെയും തുല്യമില്ലായ്മയെയും  ബെബിൾ തന്നെ ഉറപ്പിക്കുന്നു.

പുതിയനിയമ എഴുത്തുകാർക്ക് ക്രിസ്തു ദെവനിശ്വാസീയത വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. (യോഹ 14:26). ബെബിൾ ദെവവചനമാണെന്ന് അത് എഴുതിയ മനുഷ്യരായ എഴുത്തുകാർ തന്നെ അവകാശപ്പെടുന്നു. 1കൊറി 14:37; ആദിമുതൽ ഉണ്ടായിരുന്നതും ഞങ്ങൾ കേട്ടതും സ്വന്തം കണ്ണുകൊണ്ടു കണ്ടതും സൂക്ഷിച്ചുവീക്ഷിച്ചതും കെകൊണ്ടു സ്പർശിച്ചതുമായ ജീവന്റെ വചനത്തെപ്പറ്റി ഞങ്ങൾ അറിയിക്കുന്നു. ജീവൻ വെളിപ്പെട്ടു; ഞങ്ങൾ അതു കണ്ടു; അതിനു സാക്ഷ്യം നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു. പിതാവിനോടുകൂടെ ആയിരുന്നതും ഞങ്ങൾക്കു വെളിപ്പെട്ടതുമായ നിത്യജീവൻ ഞങ്ങൾ നിങ്ങളോടു പ്രഘോഷിക്കുന്നു. ഞങ്ങൾ കാണുകയും കേൾക്കുകയും ചെയ്തതു നിങ്ങളെയും ഞങ്ങൾ അറിയിക്കുന്നു (യോഹ1:1-3). വെളി 1:1-2).

ഇങ്ങനെ ബെബിളിന്റെ എഴുത്തുകാർക്ക് തങ്ങൾ എഴുതുന്നവ ദെവവചനമാണെന്ന ബോദ്ധ്യമുണ്ടായിരുന്നു. (ജെറ 2:4-5; എന്തുകൊണ്ടെന്നാൽ പ്രവചനങ്ങൾ ഒരിക്കലും മാനുഷിക ചോദനയാൽ രൂപംകൊണ്ടതല്ല; പരിശുദ്ധാത്മാവിനാൽ പ്രചോദിതരായി ദെവത്തിന്റെ മനുഷ്യർ സംസാരിച്ചവയാണ് (2പത്രാ 1:21), 2പത്രാ 3:2;

ദെവം തങ്ങൾക്ക് വെളിപ്പെടുത്തിയ കാര്യങ്ങൾ വരും തലമുറകൾ അറിയുന്നതിനു വേണ്ടിയുമാണ് അവർ അത് എഴുതിയത്. പുറ 24:4; 1സാമു 10:25).

ലോകത്തിൽ നിന്ന് പീഡനങ്ങൾ അനുഭവിക്കേണ്ടിവന്നെങ്കിലും ബെബിളിന്റെ എഴുത്തുകാർ ദെവവചനസത്യങ്ങൾക്കായി നിലകൊണ്ടു. അവരിലൂടെ വെളിപ്പെടുത്തപ്പെട്ട കാര്യങ്ങൾ തെറ്റാണെന്ന് തെളിയിക്കാൻ ആർക്കും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. തങ്ങളുടെ അനുഭവത്തിൽനിന്ന് സംസാരിക്കുകയും തങ്ങൾ വിശ്വസിച്ചത് ജീവിക്കുകയും അതിനായി മരിക്കുകയും ചെയ്ത അപ്പോസ്തലന്മാർ പറഞ്ഞതാണ് പണത്തിനും പദവിക്കും വേണ്ടി ജീവിക്കുന്ന ചിലർ ദെവവിരുദ്ധമായി പറയുന്നതിനെക്കാൾ കൂടുതൽ വിശ്വാസ്യം എന്ന് വ്യക്തമാണ്.

പുതിയനിയമ എഴുത്തുകാരുടെ സാക്ഷ്യം പൂർണ്ണമായും സത്യസന്ധവും വിശ്വാസ്യവുമാണെന്നതിന് തെളിവുണ്ട്

ബെബിൾ ദെവവചനമാണെന്ന് അത് എഴുതിയ മനുഷ്യരായ എഴുത്തുകാർ അവകാശപ്പെടുന്നു. ബെബിളിന്റെ എഴുത്തുകാർ സത്യസന്ധരല്ലെന്നോ, ബെബിളിൽ വെരുദ്ധ്യങ്ങളുണ്ടെന്നോ തെളിയിക്കാതെ ബെബിളിന്റെ അവകാശവാദങ്ങൾ തള്ളിക്കളയുന്നതിൽ ഒട്ടും യുക്തിയില്ല ബെബിളിന്റെ എഴുത്തുകാർ സത്യസന്ധരല്ലെന്ന് തെളിയിക്കാൻ അന്നത്തെ റോമാ ഭരണകൂടത്തിനോ യാതൊരു വിമർശർക്കോ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. ബെബിളിന്റെ എഴുത്തുകാർ മനുഷ്യരാലുള്ള പീഡനത്തെയോ ജയിൽവാസത്തെയോ ഭയപ്പെട്ടില്ല, പണത്താൽ സ്വാധീനിക്കപ്പെട്ടില്ല; നുണ പറയാനോ നുണ പറയുന്നവരെ അംഗീകരിക്കാനോ അവർക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല; അവരുടെ വിശ്വാസസത്യത്തിനുവേണ്ടി മരിക്കാൻ അവർ തയ്യാറായിരുന്നു; ശരിയാണെന്ന് ബോദ്ധ്യമില്ലാത്ത കാര്യങ്ങൾക്കായി ആരും മരിക്കാൻ തയ്യാറാകില്ല. ഇതിൽ നിന്നെല്ലാം അവരുടെ സാക്ഷ്യത്തിന്റെ വിശ്വാസ്യത വ്യക്തമാകുന്നു.

പുതിയനിയമം ദൃക്സാക്ഷികൾ മുഖാന്തിരമാണ് എഴുതപ്പെട്ടത്. അനേകം വിമർശകർ സൂക്ഷ്മമായി വിശകലനം ചെയ്തിട്ടും ഈ എഴുത്തുകാരുടെ സാക്ഷ്യങ്ങളിൽ വെരുദ്ധ്യങ്ങളൊന്നും തെളിയിക്കാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. മത്തായി, പത്രാസ്, യോഹന്നാൻ എന്നീ പുതിയനിയമ എഴുത്തുകാർ പുതിയനിയമ സംഭവങ്ങൾക്ക് ദൃക്സാക്ഷികളായിരുന്നു. പുതിയനിയമ എഴുത്തുകാരായ ലൂക്കായും പൗലോസും തങ്ങൾ സാക്ഷിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾക്ക് അനേകം ദൃക്സാക്ഷികൾ അപ്പോഴും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന് വ്യക്തമാക്കുന്നു. യേശുവിന്റെ മരണത്തിന് യോഹന്നാനും, യേശുവിന്റെ അമ്മയും, പട്ടാളക്കാരും, മറ്റ് അനേകരും ദൃക്സാക്ഷികളായിരുന്നു. യേശു തന്റെ ഉയിർപ്പിനുശേഷം ശിഷ്യന്മാർക്ക് പല തവണയും, ഒരു പ്രാവശ്യം 500 ൽ അധികം പേർക്കും പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു (1കൊറി 15:6-7). യേശു അവരെ തന്റെ മുറിവേറ്റ കെകളും കാലുകളും കാണിച്ചു; തന്റെ മുറിവുകളിൽ തൊട്ടുനോക്കി സംശയം മാറ്റാൻ അവർക്ക് അവസരം കൊടുത്തു; അവരോടുകൂടെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു. മറ്റ് അനേകം തെളിവുകൾ അവർക്ക് നൽകുകയും ദെവരാജ്യത്തെപ്പറ്റി സംസാരിക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ട് അവരോടുകൂടെ വളരെ സമയം ചിലവഴിച്ചു (യോഹ 20:31; പ്രവൃ 1:3).

ഉപദേശങ്ങൾ ചരിത്രസംഭവങ്ങൾ എന്നിവയിൽ പഴയനിയമവും പുതിയനിയമവും പരസ്പരം അംഗീകരിക്കുന്നു

അനേകം വിഷയങ്ങളിൽ പഴയനിയമവും പുതിയനിയമവും പരസ്പരം അംഗീകരിക്കുന്നു. അതിനാൽ പഴയനിയമത്തെ നിഷേധിക്കുന്നവർ പുതിയനിയമത്തെയും നിഷേധിക്കുന്നു. ഈ വസ്തുത താഴെപ്പറയുന്ന വിവരണത്തിൽ നിന്ന് വ്യക്തമാകുന്നു.

പ്രപഞ്ചസൃഷ്ടി (ലൂക്കാ 11:51; യോഹ 1:3; 1തിമോ 2:13), ആബേലിന്റെ വധം (1യോഹ 3:12), ഏലിയാവിന്റെ അത്ഭുതങ്ങൾ (ലൂക്കാ 4:25-27; യാക്കോ 5:17), മോശയും പിത്തള സർപ്പവും (യോഹ 3:14; 6:32), മോശയും കത്തുന്ന മുൾപ്പടർപ്പും (ലൂക്കാ 20:32), ഇൗജിപ്തിൽ നിന്നുള്ള പാലായനം, മന്നാ (1കൊറി 10:1-5), അബ്രഹാമും ഗോത്ര പിതാക്കന്മാരും, ഇസഹാക്കിന്റെ യാഗം (എബ്രാ 11), സോദോമിന്റെ നാശം (ലൂക്കാ 17:29), ജെറീക്കോയുടെ വീഴ്ച (എബ്രാ 11:30), സിംഹക്കൂട്ടിലെ ദാനിയേൽ (എബ്രാ 11:33), പഴയനിയമ പ്രവാചകർക്ക് ലഭിച്ച പീഢനം (മത്താ 23:35), തുടങ്ങി ചരിത്രപരമായ അനേകം പഴയനിയമ സംഭവങ്ങളെ പുതിയനിയമം എടുത്തപറഞ്ഞ് അംഗീകരിക്കുന്നു.

പഴയനിയമ എഴുത്തുകാർ എഴുതിയത് ദെവവചനമാണെന്ന് പുതിയനിയമ എഴുത്തുകാർ വിശ്വസിച്ചിരുന്നു (മത്താ 21:42; 22:43; പ്രവൃ 28:26-28; റോമ 15:4). ദെവം പൗലോസിന് നൽകിയ വെളിപ്പാട് മറ്റ് വെളിപ്പാടുകളുടെ ഉരകല്ലായി നിലകൊള്ളുന്നു (1കൊറി 14:3-7; ഗലാ 1:8; 1തെസ്സ 4:8). തങ്ങളിലൂടെ നൽകപ്പെട്ട ദെവവചനത്തെ അപ്പോസ്തലന്മാർ പരസ്പരം അംഗീകരിച്ചിരുന്നു. (2പത്രാ 3:15-16).

പുതിയനിയമഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ രചനാകാലം ക്രിസ്തുവിന്റെ ജീവിതസംഭവങ്ങളോട് അടുത്തു നിൽക്കുന്നത് (എ.ഡി. 40-80) വിശ്വാസ്യതക്ക് തെളിവ്

എ.ഡി. 67 ൽ നീറോ ചക്രവർത്തി പൗലോസിനെ വധിച്ചു. പൗലോസിന്റെ ആദ്യ ലേഖനങ്ങൾ എ.ഡി. 60-62 ലെ റോമ ജയിൽ വാസത്തിന് മുമ്പ് രചിക്കപ്പെട്ടതാണ്. പൗലോസിന്റെ ലേഖനങ്ങളിൽ യേശുവിന്റെ സുവിശേഷത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന വസ്തുതകളെല്ലാം അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. പൗലോസ് സംസാരിച്ചതും എഴുതിയതുമായ കാര്യങ്ങൾ യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ വെളിപ്പാടിനാൽ പ്രാപിച്ചതാണ് (ഗലാ 1:11-20). അവ മറ്റ് പുതിയനിയമ ഗ്രന്ഥങ്ങളുമായി യോജിച്ച് പോകുന്നു.

പൗലോസ് യേശുവിന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ ദൃക്സാക്ഷിയാ യിരുന്നില്ലെങ്കിലും, ദൃക്സാക്ഷിയായിരുന്ന പലരുടെയും സമകാലികനായിരുന്നു. യേശുവിന്റെ ജീവിതസംഭവങ്ങൾ നടന്നിട്ട് 30 വർഷത്തിനകം പൗലോസ് തന്റെ ലേഖനങ്ങൾ എഴുതി. താൻ എഴുതിയ കാര്യങ്ങൾ ശരിയാണോ എന്ന് അപ്പോഴും ജീവിച്ചിരുന്ന ദൃക്സാക്ഷികളുമായി പരിശോധിക്കാൻ പൗലോസ് തന്റെ വായനക്കാരെ വെല്ലുവിളിച്ചു (1കൊറി 15:5). പൗലോസിന്റെ അവകാശവാദങ്ങളിൽ ഏതെങ്കിലും തെറ്റാണെന്ന് ആരെങ്കിലും തെളിയിച്ചതായി യാതൊരു ചരിത്രരേഖകളുമില്ല. നേരെമറിച്ച്, അവയെല്ലാം സത്യമാണെന്നും, അവയെ നിഷേധിക്കുന്നവർ ശിക്ഷാർഹരാകുമെന്നും പത്രാസ് തന്നെ മുന്നറിയിപ്പു നൽകുന്നു. (2പത്രാ 3:15-16).

അപ്പോസ്തലപ്രവൃത്തികളിൽ പൗലോസിന്റെ ജയിൽ വാസത്തെപ്പറ്റി പരാമർശിക്കുകയും പൗലോസ് എ.ഡി. 60-62 ൽ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നതായി സൂചിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. എ.ഡി. 67 ൽ പൗലോസ് വധിക്കപ്പെട്ടതിനെപ്പറ്റി പറയുന്നില്ല. അതിന്റെ അർത്ഥം പൗലോസിന്റെ സഹപ്രവർത്തകനായിരുന്ന ലൂക്കാ അപ്പ. പ്രവൃത്തികൾ എ.ഡി. 62 നും 66 നും മദ്ധേ്യ എഴുതി എന്നാണ്. ലൂക്കായുടെ സുവിശേഷം അപ്പ.പ്രവൃത്തികളുടെ ആദ്യഭാഗമായി പരിഗണിക്കപ്പെടുന്നു (പ്രവൃ 1:1; ലൂക്കാ 1:3). അതിനാൽ ലൂക്കായുടെ സുവിശേഷം എ.ഡി. 62 ന് മുമ്പ് എഴുതപ്പെട്ടു എന്ന് അനുമാനിക്കാം.

മർക്കോസ് പത്രാസിന്റെ സഹപ്രവർത്തകനായിരുന്നു. മർക്കോസിന്റെ സുവിശേഷം ലൂക്കായുടെ സുവിശേഷത്തിന് മുമ്പ് എഴുതപ്പെട്ടു എന്ന് പൊതുവേ കരുതപ്പെടുന്നു. അങ്ങനെയെങ്കിൽ മർക്കോസിന്റെ സുവിശേഷം എ.ഡി.50-60 കാലഘട്ടത്തിൽ എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കണം. മത്തായിയുടെ സുവിശേഷവും എ.ഡി.60 ന് മുമ്പ് എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കണം. യോഹന്നാന്റെ സുവിശേഷം എഴുതിയത് എ.ഡി. 90 കാലഘട്ടത്തിൽ അപ്പോസ്തലനായ യോഹന്നാനാണെന്ന് വ്യക്തമായ തെളിവുണ്ട്.

ഇതിൽ നിന്നെല്ലാം പുതിയനിയമഗ്രന്ഥങ്ങൾ യേശുവിന്റെ ജീവിതത്തിന്റെയും ഉപദേശങ്ങളുടെയും മരണത്തിന്റെയും ഉയിർപ്പിന്റെയും ദൃക്സാക്ഷികൾ അംഗീകരിച്ച വിവരണങ്ങളാണെന്നും, അവയെല്ലാം സംഭവത്തിനുശേഷം ഏകദേശം 40 വർഷത്തിനകം എഴുതപ്പെട്ടതാണെന്നും വ്യക്തമാകുന്നു. അതിനാൽ പുതിയനിയമ വിവരണങ്ങൾ ആധികാരികവും വിശ്വാസ്യവും അല്ലെന്ന് വാദിക്കാൻ യാതൊരു ന്യായവുമില്ല.

ചില ഭൗതീക ചരിത്ര യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളും ബെബിളിലെ ആത്മീയസത്യങ്ങളും തമ്മിൽ പരസ്പരം ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു

ബെബിളിലെ ആത്മീയസത്യങ്ങൾ ചില ഭൗതിക-ശാസ്ത്രീയ-ചരിത്ര വസ്തുതകളുമായി അഭേദ്യമായ രീതിയിൽ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.അതിനാൽ യേശു അംഗീകരിച്ചതും പഠിപ്പിച്ചതുമായ ചില ചരിത്രപരവും ഭൗതികവുമായ യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളിൽ വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാത്തവർക്ക് യേശുവിൽ വിശ്വസിക്കാനോ, യേശു പഠിപ്പിച്ച ആത്മീയവും സ്വർഗ്ഗീയവുമായ കാര്യങ്ങളിൽ വിശ്വസിക്കാനോ സാധിക്കില്ലെന്ന് യേശു പറഞ്ഞു.(യോഹ 3:12). കാരണം അത്തരം ഭൗതിക യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളെ നിഷേധിച്ചാൽ അവ ബന്ധപ്പെട്ട് നിൽക്കുന്ന ആത്മീയസത്യങ്ങളിൽ വിശ്വസിക്കുന്നത് അസാദ്ധ്യമായിത്തീരും. ദെവം ഭൗതിക വിഷയങ്ങളെപ്പറ്റി പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളെല്ലാം ശരിയായതിനാൽ ആത്മീയ വിഷയങ്ങളെപ്പറ്റി പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന കാര്യങ്ങളും ശരിയാണെന്ന് വ്യക്തമാണ്.

ബെബിളിൽ ആത്മീയസത്യങ്ങളും ഭൗതിക-ചരിത്ര യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളും പരസ്പരം ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്നും, പഴയനിയമത്തിന്റെ വിശ്വാസ്യതയെ പുതിയനിയമം അംഗീകരിക്കുന്നുഎന്നും വ്യക്തമാക്കാൻ താഴെപ്പറയുന്ന ബെബിൾ ഭാഗങ്ങൾ സഹായിക്കും. ആദാമിന്റെയും ഹവ്വയുടെയും സൃഷ്ടിയും വിവാഹവും (മത്താ 19:3-6), ഹവ്വായും മനുഷ്യവർഗ്ഗത്തിന്റെ വീഴ്ചയും (2കൊറി 11:3), ആദാമും ഹവ്വയും മനുഷ്യവർഗ്ഗത്തിന്റെ വീഴ്ചയും സഭയിലെ വചന പഠനരീതിയും (റോമ 5:12; 1തിമോ 2:11-15). ജലപ്രളയം (2പത്രാ 3:1-16), നോഹയുടെയും ലോത്തിന്റെയും കാലവും യേശുവിന്റെ രണ്ടാമത്തെ വരവും (ലൂക്കാ 17:26-30), ജോനാ മത്സ്യത്തിന്റെ ഉദരത്തിൽ വസിച്ചതും യേശുവിന്റെ മരണവും ഉയിർപ്പും (മത്താ 12:40), യേശുവിന്റെ ജനനസ്ഥലം ബത്ലഹേമാണ് എന്ന പ്രവചനം (മത്താ 2:3-6), യേശുവിന്റെ പാപമില്ലായ്മയും കന്യകാജനനവും, ദെവത്തിന്റെ മനുഷ്യാവതാരവും നസ്രായനായ യേശുവും; യേശുവിന്റെ രക്തവും മരണവും മനുഷ്യന്റെ പാപമോചനവും. ഇവയിലെല്ലാം ചില ആത്മീയസത്യങ്ങൾ ചരിത്രസംഭവങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടുനിൽക്കുന്നു. യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ ഉയിർപ്പ് എന്ന ആത്മീയസത്യം തന്റെ ശരീരം കല്ലറയിൽ നിന്ന് അപ്രത്യക്ഷമായി എന്ന ഭൗതിക യാഥാർത്ഥ്യവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ഏറ്റവും കൃത്യവും ബൃഹത്തും പ്രസക്തവുമായ പ്രവചനങ്ങളുള്ള ഗ്രന്ഥം

യേശുവിന്റെ ജനനം ജീവിതം മരണം ഉയിർപ്പ് സംഭവങ്ങളും മറ്റ് അനേകം സംഭവങ്ങളും ഇനിയും സംഭവിക്കാനിരിക്കുന്നവയും അവ സംഭവിക്കുന്നതിന് ആയിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പുപോലും ബെബിളിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്നു. ട്ടയർ, സമറിയ മുതലായ പട്ടണങ്ങളുടെ നാശത്തെപ്പറ്റി അനേകവർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പേ തന്നെ പ്രവചിച്ചു. അനേകം അത്ഭുതങ്ങളുടെ ചരിത്രവിവരണവും ബെബിളിലുണ്ട്.

ബെബിളിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്ന പല കാര്യങ്ങളും ആയിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഇന്ന് അവക്ക് ശാസ്ത്രീയ കൃത്യതയുണ്ടെന്ന് ലോകം മനസിലാക്കിയിരിക്കുന്നു. പ്രവചനനിവൃത്തിയിലുള്ള കൃത്യത ആ പ്രവചനങ്ങൾ വെറും ഊഹമല്ല എന്ന് തെളിയിക്കുന്നു. ദെവമല്ലായിരുന്നു ബെബിളിന്റെ കർത്താവ് എങ്കിൽ ഇത് സാധിക്കുമായിരുന്നില്ല. ഇത്തരം കൃത്യവും വിശദവുമായ പ്രവചനനിവൃത്തി ബെബിളിലല്ലാതെ ലോകത്തിൽ മറ്റൊരു ഗ്രന്ഥത്തിലുമില്ല.

പ്രവചനങ്ങൾ നൽകുന്നതിൽ ദെവത്തിന് പ്രതേ്യക ഉദ്ദേശമുണ്ട്. (ഏശ 48:5, 12, 13).ദെവം ഉണ്ട് എന്നും ദെവത്തിന് ലോകചരിത്രത്തിൽ ഒരു പദ്ധതി പൂർത്തീകരിക്കാനുണ്ട് എന്നും അവ തെളിയിക്കുന്നു.

ദെവവചനം ബെബിൾ മാത്രം - ബെബിളിന്റെ പുറത്തുനിന്നുള്ള തെളിവുകൾ

1. ബെബിൾ മറ്റേത് പുരാതന ഗ്രന്ഥത്തെക്കാളും കൃത്യതയിലും പ്രതിപാദ്യവിഷയത്തിന്റെ ചരിത്രപരതയിലും ബഹുദൂരം മുന്നിലാണെന്ന് താരതമ്യപഠനത്തിൽ നിന്ന് തെളിയുന്നു

ബെബിളിന്റെ മൂല കൈയെഴുത്തുപ്രതികൾ ഇന്ന് ലഭ്യമല്ലെങ്കിലും അതിന്റെ കോപ്പികൾ മൂലകെയെഴുത്തുപ്രതികളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമല്ലെന്നും പൂർണ്ണമായും ആധികാരികമാണെന്നും തെളിയുന്നു. ഇത്തരുണത്തിൽ ബെബിളിന്റെ കെയെഴുത്തുപ്രതികളുടെ കോപ്പികളുടെ ബാഹുല്യം, മൂലകെയെഴുത്തുപ്രതികളും അവയുടെ കോപ്പികളും തമ്മിലുള്ള സമയദെർഘ്യത്തിന്റെ കുറവ് എന്നിവ പ്രതേ്യകം ശ്രദ്ധേയമാണ്.  മൂലകെയെഴുത്തുപ്രതികളും അവയുടെ ആദ്യകോപ്പികളും യേശുവിന്റെ ഇഹലോക ജിവിതസംഭവങ്ങളിൽ നിന്ന് 20 മുതൽ 50 വർഷങ്ങൾക്ക് അപ്പുറമല്ല. ഇൗ കാര്യങ്ങളിൽ ബെബിൾ മറ്റേത് പുരാതന ചരിത്രഗ്രന്ഥത്തെക്കാളും ബഹുദൂരം മുന്നിലാണ്. ഇൗ വസ്തുത താഴെപ്പറയുന്ന താരതമ്യ പഠനത്തിൽ നിന്ന് തെളിയുന്നു.

ഹോമർ (ഇലിയഡ്) എഴുതപ്പെട്ടത് ബി.സി. 900; ആദ്യകോപ്പി ബി.സി. 400; പ്രഥമകൃതിയും ആദ്യകോപ്പിയും തമ്മിലുള്ള സമയദെർഘ്യം 500 വർഷം; ലഭ്യമായ കെയെഴുത്തുപ്രതികൾ 643.

സോഫോക്ലിസ് എഴുതപ്പെട്ടത് ബി.സി. 496-406; ആദ്യകോപ്പി എ.ഡി. 1000; പ്രഥമകൃതിയും ആദ്യകോപ്പിയും തമ്മിലുള്ള സമയദെർഘ്യം 1400 വർഷം; ലഭ്യമായ കെയെഴുത്തുപ്രതികൾ 193.

ഹെറോഡോട്ടസ് (ചരിത്രം) എഴുതപ്പെട്ടത് ബി.സി. 480-425; ആദ്യ കോപ്പി എ.ഡി. 900; പ്രഥമകൃതിയും ആദ്യകോപ്പിയും തമ്മിലുള്ള സമയദെർഘ്യം 1300 വർഷം; ലഭ്യമായ കെയെഴുത്തുപ്രതികൾ 8.

യൂറിപ്പെഡസ് എഴുതപ്പെട്ടത് ബി.സി. 480-406; ആദ്യകോപ്പി എ.ഡി. 1100; പ്രഥമകൃതിയും ആദ്യകോപ്പിയും തമ്മിലുള്ള സമയദെർഘ്യം 1500 വർഷം; ലഭ്യമായ കെയെഴുത്തുപ്രതികൾ 9.

തൂസിദെഡസ് (ചരിത്രം) എഴുതപ്പെട്ടത് ബി.സി. 460-400; ആദ്യ കോപ്പി എ.ഡി. 900; പ്രഥമകൃതിയും ആദ്യകോപ്പിയും തമ്മിലുള്ള സമയദെർഘ്യം 1300 വർഷം; ലഭ്യമായ കെയെഴുത്തുപ്രതികൾ 8.

അരിസ്റ്റോഫെയിൻസ് എഴുതപ്പെട്ടത് ബി.സി. 450-385; ആദ്യ കോപ്പി എ.ഡി. 900; പ്രഥമകൃതിയും ആദ്യകോപ്പിയും തമ്മിലുള്ള സമയദെർഘ്യം 1300 വർഷം; ലഭ്യമായ കെയെഴുത്തുപ്രതികൾ 10.

പ്ലേറ്റോ എഴുതപ്പെട്ടത് ബി.സി. 427-347; ആദ്യകോപ്പി എ.ഡി. 900; പ്രഥമകൃതിയും ആദ്യകോപ്പിയും തമ്മിലുള്ള സമയദെർഘ്യം 1000 വർഷം; ലഭ്യമായ കെയെഴുത്തുപ്രതികൾ 7.

അരിസ്റ്റോട്ടിൽ എഴുതപ്പെട്ടത് ബി.സി. 384-322; ആദ്യകോപ്പി എ.ഡി. 1100; പ്രഥമകൃതിയും ആദ്യകോപ്പിയും തമ്മിലുള്ള സമയദെർഘ്യം 1400 വർഷം; ലഭ്യമായ കെയെഴുത്തുപ്രതികൾ 49.

ഡിമോസ്ത്തീനസ് എഴുതപ്പെട്ടത് ബി.സി. 383-322; ആദ്യകോപ്പി എ.ഡി. 1100; പ്രഥമകൃതിയും ആദ്യകോപ്പിയും തമ്മിലുള്ള സമയദെർഘ്യം 1300 വർഷം; ലഭ്യമായ കെയെഴുത്തുപ്രതികൾ 200.

സീസർ (ഗാള്ളിക് യുദ്ധങ്ങൾ) എഴുതപ്പെട്ടത് ബി.സി. 100-44; ആദ്യ കോപ്പി എ.ഡി. 900; പ്രഥമകൃതിയും ആദ്യകോപ്പിയും തമ്മിലുള്ള സമയദെർഘ്യം 1000 വർഷം; ലഭ്യമായ കെയെഴുത്തുപ്രതികൾ 10.

കാറ്റുള്ളസ് എഴുതപ്പെട്ടത് ബി.സി. 54; ആദ്യകോപ്പി എ.ഡി. 1550; പ്രഥമകൃതിയും ആദ്യകോപ്പിയും തമ്മിലുള്ള സമയദെർഘ്യം 1600 വർഷം; ലഭ്യമായ കെയെഴുത്തുപ്രതികൾ 3.

ലിവി (റോമാ ചരിത്രം) എഴുതപ്പെട്ടത് ബി.സി. 59- എ.ഡി. 17; ആദ്യകോപ്പിയുടെ കാലം വ്യക്തമല്ല; ലഭ്യമായ കെയെഴുത്തുപ്രതികൾ 20.

പ്ലീനി (നാച്ചുറൽ ഹിസ്റ്ററി) എഴുതപ്പെട്ടത് എ.ഡി.61-113; ആദ്യ കോപ്പി എ.ഡി. 850; പ്രഥമകൃതിയും ആദ്യകോപ്പിയും തമ്മിലുള്ള സമയദെർഘ്യം 750 വർഷം; ലഭ്യമായ കെയെഴുത്തുപ്രതികൾ 7.

സ്യൂട്ടോണിയസ് എഴുതപ്പെട്ടത് എ.ഡി. 75-160; ആദ്യകോപ്പി എ.ഡി. 950; പ്രഥമകൃതിയും ആദ്യകോപ്പിയും തമ്മിലുള്ള സമയദെർഘ്യം 800 വർഷം; ലഭ്യമായ കെയെഴുത്തുപ്രതികൾ 8.

ടാസിറ്റസ് (അനൽസ്) എഴുതപ്പെട്ടത് എ.ഡി.100; ആദ്യകോപ്പി എ.ഡി. 1100; പ്രഥമകൃതിയും ആദ്യകോപ്പിയും തമ്മിലുള്ള സമയദെർ ഘ്യം 1000 വർഷം; ലഭ്യമായ കെയെഴുത്തുപ്രതികൾ 20.

പുതിയനിയമം എഴുതപ്പെട്ടത് എ.ഡി. 40-90; ആദ്യകോപ്പി എ.ഡി. 70-125; ലഭ്യമായ കെയെഴുത്തുപ്രതികൾ 24000 (ഗ്രീക്കിൽ മാത്രമായി 5309).

(For more details see Norman L. Geisler and Nix, A General Introduction to Bible.  p. 408; Josh McDowell, Evidence that Demands a Verdict.Vol. 1.p.42).

കെയെഴുത്തുപ്രതികൾ പകർത്തിയെഴുതുന്നതിൽ ബെബിളിന് അവകാശപ്പെടാവുന്നത്ര കൃത്യത മറ്റൊരു പുരാതന ഗ്രന്ഥത്തിനും അവകാശപ്പെടാനാവില്ല. പുരാതനമായ മറ്റ് ഏത് ഗ്രന്ഥത്തെക്കാളും അധികം കെയെഴുത്തുപ്രതികൾ പുതിയനിയമത്തിനുണ്ട്. പ്രഥമകൃതിയും കെയെഴുത്തുപ്രതികളും തമ്മിലുള്ള സമയദെർഘ്യവും മറ്റേതു പുരാതന ഗ്രന്ഥത്തെക്കാളും കുറവാണ്. മറ്റുചില ഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ പ്രഥമകൃതി എഴുതി ആയിരത്തിലധികം വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷമാണ് ആദ്യകോപ്പി എഴുതപ്പെടുന്നത്. അതായത് പ്രഥമകൃതിയും കെയെഴുത്തുപ്രതികളും തമ്മിലുള്ള സമയദെർഘ്യം കൂടുന്തോറും പ്രഥമകൃതിയിൽ മാറ്റങ്ങൾ സംഭവിക്കാനുള്ള സാദ്ധ്യത കൂടുന്നു. എന്നാൽ പുതിയനിയമത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ പ്രഥമകൃതിയും കെയെഴുത്തുപ്രതികളും തമ്മിലുള്ള സമയദെർഘ്യം 40 വർഷത്തിൽ അധികമല്ല എന്ന് തെളിയുന്നു. ഇൗ വസ്തുതകളെല്ലാം പുതിയനിയമത്തിന്റെ ആധികാരികതക്കും വിശ്വാസ്യതക്കും നിസ്തർക്കമായ തെളിവുകളാണ്.

ഇതിൽനിന്നും ബെബിളിന്റെ ആധികാരികത മറ്റെല്ലാ ഗ്രന്ഥങ്ങളെക്കാളും വളരെയധികമാണെന്ന് വ്യക്തമാകുന്നു. അതിനാൽ ബെബിളിന് ആധികാരികതയില്ലെന്ന് പറയുന്നവർക്ക് ലോകത്തിൽ മറ്റേതെങ്കിലും ഗ്രന്ഥത്തിനോ തങ്ങൾ പറയുന്നതിനുപോലുമോ ആധികാരികത കൊടുക്കാൻ സാധിക്കുന്നതല്ല. 

2. ചരിത്രവും, പുരാവസ്തുശാസ്ത്രവും ബെബിളിന്റെ ആധികാരികത അംഗീകരിക്കുന്നു

തങ്ങൾ നേരിട്ട് കണ്ടറിഞ്ഞ കാര്യങ്ങളെപ്പറ്റി പുതിയനിയമ എഴുത്തുകാർ എഴുതിയതെല്ലാം കൃത്യമായിരുന്നു. അവർ എഴുതിയ കാര്യങ്ങൾ ശരിയല്ലെന്ന് വാദിക്കാൻ ന്യായമായ എന്തെങ്കിലും യുക്തിയോ ചരിത്രരേഖകളോ ഇല്ല. മാത്രമല്ല പുതിയനിയമ വിഷയങ്ങളുടെ ആധികാരികതക്ക് ചരിത്രപരവും പുരാവസ്തുശാസ്ത്ര സംബന്ധവുമായ തെളിവുകളും ഉണ്ട്.

ഒന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഫ്ളാവിയസ് ജോസിഫസ്, കൊർണേലിസ് ടാസിറ്റസ്, സ്യൂട്ടോണിയസ് താല്ലൂസ്, മാറാ ബാർ സെറാപ്പിയേൺ, രണ്ടാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ലൂസിയാൻ, പ്ലീനി രണ്ടാമൻ, എന്നീ ചരിത്ര പണ്ധിതരും, അഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിലെ യഹൂദരുടെ താൽമൂദും പുതിയനിയമ ഗ്രന്ഥങ്ങളിലെ ചില പ്രധാന കാര്യങ്ങൾ അംഗീകരിക്കുന്നതായി കാണുന്നു. അവ താഴെപ്പറയുന്നവയാണ് : പന്തിയോസ് പീലാത്തോസിന്റെ കാലത്ത് ഒരു പെസഹാ നാളിൽ യേശുക്രിസ്തു ക്രൂശിക്കപ്പെട്ടു;  അവൻ മരണശേഷം മൂന്നാം ദിവസം ഉയിർത്തെഴുന്നേറ്റു എന്ന് തന്റെ ശിഷ്യർ വിശ്വസിച്ചു; യേശുവിന് മാനുഷിക പിതാവ് ഇല്ലായിരുന്നു എന്നും പല അത്ഭുതങ്ങളും ചെയ്തിരുന്നു എന്നും യഹൂദ നേതാക്കൾ വിശ്വസിച്ചു; റോമാ ഭരണകൂടം ആകുന്നത്ര ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസത്തെ ചെറുക്കാനും ഒതുക്കാനും കഴിഞ്ഞില്ല; യേശുവിന്റെ ശിഷ്യർ ബഹുദെവവിശ്വാസം ഉപേക്ഷിച്ച് യേശുവിനെ ആരാധിച്ചു.

പലരുടെയും ബെബിൾ സംബന്ധമായ പല സംശയങ്ങളും പുരാവസ്തു ഗവേഷകരുടെ കണ്ടുപിടിത്തങ്ങൾ ദൂരീകരിച്ചു. ബെബിളിലെ വ്യക്തികളുടെ പേരുകൾ, സ്ഥാനപ്പേരുകൾ, സ്ഥലപ്പേരുകൾ എന്നിവ കൃത്യവും ചരിത്രപരവുമാണെന്ന് തെളിയിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. എന്തെങ്കിലും സംശയങ്ങൾ അവശേഷിക്കുന്നെങ്കിൽ അവയും മേൽപറഞ്ഞവയെപ്പോലെ തന്നെ ക്രമേണ ദൂരീകരിക്കപ്പെടും.

ഇന്ന് യഥാർത്ഥ പണ്ധിതരായ ചരിത്രകാരന്മാരും പുരാവസ്തു ഗവേഷകരും പുതിയനിയമ ഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ ആധികാരികതയെ പൂർണ്ണമായി അംഗീകരിക്കുന്നവരാണ്. വേണ്ടത്ര പരിജ്ഞാന മില്ലാത്തവരോ, ബെബിൾ സത്യങ്ങളെ മനഃപൂർവ്വം നിഷേധിച്ച് ദുരുപദേശങ്ങൾ പരത്തണമെന്ന ദുരുദ്ദേശമുള്ള വിമർശകരോ ആണ് ബെബിളിലെ സത്യങ്ങളെ നിഷേധിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നത്. വാസ്തവത്തിൽ അത്തരക്കാരുടെ വിമർശനത്തിന് ആധാരമായ വിഷയങ്ങളൊക്കെ പുരാവസ്തു ഗവേഷണത്തിലൂടെ ഇതിനോടകം തന്നെ ദൂരീകരിക്കപ്പെട്ടതാണ്. ഈ വസ്തുത മനസിലക്കാതെയാണ് ചിലർ ഇന്നും ബെബിളിനെ അന്ധമായി അവിശ്വസിക്കുകയും വിമർശിക്കുകയും ചെയ്തുപോരുന്നത്.

3. ശാസ്ത്രവും ബെബിളിന് അനുകൂലം

ബെബിളിന്റെ വിശ്വാസ്യതയെ ശാസ്ത്രം, ചരിത്രം, പുരാവസ്തുശാസ്ത്രം, യേശുവിന്റെ ജനനം, മരണം, ഉയിർപ്പ് മുതലായ വിഷയങ്ങൾ സംബന്ധിച്ചുള്ള പ്രവചനങ്ങളുടെ പൂർത്തീകരണത്തിലുള്ള പരിപൂർണ്ണകൃത്യത തുടങ്ങിയവയിൽ ഉൾക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അനിഷേദ്ധ്യമായ വസ്തുതകൾ കൊണ്ട് തെളിയിക്കാവുന്നതാണെന്ന് ഇതിനോടകം തന്നെ വ്യക്തമാക്കിയല്ലോ.

ബെബിൾ ദെവത്തിന്റെ വചനമാണ്. പ്രപഞ്ചം ദെവത്തിന്റെ കരവേലയാണ്. ശാസ്ത്രം ദെവത്തിന്റെ കരവേലയായ പ്രപഞ്ചത്തെ മനസിലാക്കാനുള്ള മനുഷ്യന്റെ ശ്രമഫലമാണ്. ദെവത്തിന്റെ വചനവും ദെവത്തിന്റെ കരവേലയും തമ്മിൽ വെരുദ്ധ്യമില്ലാത്തതിനാൽ ബെബിളും ശരിയായ ശാസ്ത്രവും തമ്മിലും വെരുദ്ധ്യമില്ല. ശാസ്ത്രീയമായി തെളിയിക്കപ്പെട്ട തത്ത്വങ്ങളൊന്നും ബെബിളിനെതിരല്ല. മറിച്ച് അവ ബെബിൾ പറയുന്ന കാര്യങ്ങളെ ഉറപ്പിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത് എന്ന് വ്യക്തമാകുന്നു. ബെബിളിലെ സത്യങ്ങളും പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ നിയമങ്ങളും തമ്മിൽ വെരുദ്ധ്യമില്ല. വാസ്തവത്തിൽ ബെബിളും യഥാർത്ഥ ശാസ്ത്രവും പരസ്പരപൂരകങ്ങളാണ്.